YARALI YÜZ (Tamamlandı)

25

Medyada Pars

Mutluydum. İşimde, ailemde, aşkımda, arkadaşlığımda herşey yolundaydı. Huzurlu bir uykuya bıraktım kendimi.

***

Pars'ın yara izinin makyajla da olsa kapanmasıyla hayatımız değişmişti. Herkes daha mutluydu. Adnan amca ve Aysel anne her dakika bana teşekkür ediyordu. Pars her sabah erkenden yanıma geliyor ve makyajla yarasını kapattırıyordu. Profesyonel birilerine yaptır desem de yüzündeki ize benden başkasının dokunmasını istemediğini söyledi. Bulut'a kısaca anlattım olanları. Birşey söylemese de içten içe kıskanıyor gibiydi.

-İş dışında pek görüşemiyoruz. Yarın kendimize izin verip vakit geçirelim olur mu ?

-İşi kişisel sebeplerden dolayı aksatmak istemiyorum Bulut.

-O zaman bu patronunun bir emri. Kimseye birşey deme. İşe gidiyor gibi çıkarız, akşamda annenlere çıkışta Bulut'la olucam dersin. Çok geç olmadan eve bırakırım seni. Annen de şüphelenmemiş olur.

-Peki peki tamam. Madem ki bu bir emir.

-Sabah gelip alırım seni.

-Yok, arabam var gelme istersen. Pars'la ikisi anlaşamıyordu ama daha da önemlisi kimseye Bulut'la ilişkimi anlatmamıştım. Pars yeni yeni kendine geliyordu. Bulut'u söylersem ne tepki vereceğini bilmiyordum.

-Çekindiğin bir durum mu var ? Sakın bana hala benimle görüştüğünü kimsenin bilmediğini söyleme.

-Şeyy, açıkçası hala söylemedim. Annemi biliyorsun bana çok düşkün. Sürekli ne yaptınız, ne konuştunuz diye sorup duracak.

-Annenin beni sevdiğini biliyorum. İlişkimize karşı çıkacağını sanmıyorum. Bana gizlemenin nedeni başka biri gibi geliyor. Pars'ı kastettiği çok açıktı. Gerçekten annemden çok ondan çekiniyordum. Bütün görüştüğüm insanlara işkence yapıyordu resmen ve Bulut bunları kaldıramayabilirdi.

-Nedenlerden biri de o tabiki. Ne kadar kıskanç olduğunu biliyorsun. Lisede seni yanımdan kaldırmak için çeşitli bahaneler uydururdu, hatta tehdit etti. Üniversitede kimle görüşmeye kalksam hepsi ondan çekinirdi. Seni bezdirmesinden korkuyorum.

-Kumsal, evet lisede bana çok baskı yaptı ama sonuç ne oldu ? Seninle oturan bendim. Ben içime kapanık biriyim, kimseyle kolayca arkadaşlık yapamam, güvenemem. Ama sevdiğim insanlar söz konusu olursa gözüm birşey görmez. Onun bu kadar hayatına dahil olmasından nefret ediyorum. Ondan bu kadar çekinmeden, ona bu kadar değer vermenden nefret ediyorum. Sanki sevgilin ben değilim de o.

-En kısa zamanda söyleyeceğim söz veriyorum. Sadece yüzü için bu kadar mutluyken, sevincine gölge düşürmek istemedim.

-Onun hep birşeyleri olacak ve onu beklersek asla ilişkimizi söyleyemeyeceksin. Onunla konuş, herkes bizi bilsin.

-Tamam en kısa zamanda konuşucam.

Eve geldiğimde bu konuyu ilk anneme açmaya karar verdim. Bulut'la sevgili olduğumuzu, 2 aydan fazladır çıktığımızı, onun evlilik için hevesli olduğunu ama benim hazır olmamı beklediğini söylemiştim. Annem sevinçten havalara uçtu. Onun ne kadar iyi, efendi, bana değer veren, zengin, görgülü gibi iyi yanlarını sıralamıştı.

Yarın Bulut'la kalmak istediğimi söylediğimde, izin konusunda sorun yaşayacağımı düşünmüştüm ama annem izin vermişti. Buna şaşırsam da sorgularsam kararından vazgeçeceğini düşündüğüm için teşekkür etmekle yetindim. Sabah erkenden Pars yine yüzündeki iz için geldi. Bu aralar Pars'la o kadar iyiydik ki galiba bugün kavga edecektik. Makyajı bitirmeme yakın konuyu açmaya karar verdim.