"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye.
"Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| düğün hazırlıkları |
Dün gece hala aklımın her yerinde. Teklif o kadar güzeldi ki, tahir o kadar güzeldi ki.. yazdığı notlar, küçük ama anlamlı hediyeleri ve kütüphanede bulduğum kitap.. Tahir tanıştığımız günden evlilik teklifi yaptığı, yani düne kadar tüm yaşadıklarımızı harfi harfine kitaba yazmıştı. Kendi gözünden tüm hisslerini kağıda döküp hikayemizi yazmıştı. O kadar güzel bir hediyeydi ki, tüm olanları silip atacak kadar güzel. Dün gece eve geldiğimizde deniz çoktan uyumuştu, onu ortamıza yatırıp uyumuştuk. Tabi ilk başta ben mutluluktan uyuyamadım. Tahire bakıp bakıp gülümsüyordum şapşal gibi. Sabah tahir erkenden gitmişti, gittiğini bile duymamıştım.. Her ne kadar moralim bozulsada onu sabah gözümü açtığım gibi görmediğim için, düğün alışverişi var diye bir şey demedim. Arayıp da rahatsız etmek istememiştim, belli ki çok önemli işleri vardı. Saat dokuzdu ve deniz hala mışıl mışıl uyuyordu. Bağırışmalar duyunca yerimde doğrulup kapıya doğru baktım ve tahmin ettiğim gibi kapı bir anda açıldı.
"Gelin hanım!" asiye abla beni uyanık görünce bir adım geri attı. "Ah uyanmışsın, hadi giyin de gidelim."
Bismillah daha kahvaltımı etmemiştim, duş almam gerekiyordu denizi giydirmem gerekiyordu. Acelesi mi vardı? "Kahvaltı yapmayacak mıyız?"
"Tabi ki de hayır eltucuğum!" Üstümden yorganı çekince ben altıma kısa şortla uyuduğum için utancımdan geri çektim. "Gelinlere yemek yasak, önce gelinlik. Sonra düğüne kadar az yemek, yoksa aldığın gelinliğe sığmazsın. Düğünden sonra bol bol yersin!"
Oflayıp gözlerimi devirdim. "Aç karna ben nasıl gelinlik provası yapacağım asiye abla ya? Ölürüm."
Denizin onca konuşmaya rağmen hala uyanmadığını görünce gülümsedim. Beni bile geçmişti küçük hanım. "Abartma kuzum abartma, hadi rahat bir şeyler giy denizi de uyandır gel."
Asiye ablaya onaylar gibi kafa sallayınca odamdan çıktı. Ben de yataktan kalkıp dolabımın önüne geçtim, kendime pudra rengi çiçekli elbisemi çıkardım. Rahatça giyip çıkarabilmeliydim asiye ablaya göre. Denize pudra rengi bluz, çizgili etek çıkardım. Eteğin arkasından iki ip asılıyordu, onları omuzlardan öne bağlaman gerekiyordu. Denizi uyandırmaya kıyamıyordum ama uyandırmak zorundaydım. Çünkü bugün ona da elbise bakacaktık, aklında tabi hayalindeki mavi elbise vardı. Onun için mavi olsunda başka hiç bir şey farketmezdi.
"Böceğim.. Annem, hadi uyan bir tanem.." yanaklarından öpünce huylanıp sağa döndü. "Denizim.." çok sakin bir sesle yanaklarına dokunup burnundan öptüm onu. Gözlerini açıp bana baktı iki saniye, sonra yine sola döndü. Boynundan öpünce yine huylandı, sonra mırıldanmaya başladı.
