"Tahir," nefes yatakta doğrulup tahir'i uyandırmak için sallamaya başlamıştı omuzlarından "Tahir kalk, tahir uyan.. Tahir.."
Tahir endişeyle gözlerini açamadan kalkıp etrafına baktı "Ne ne oldu bebekler mi geliyor? Bebek- bebekler geliyor, kalk kalk hastahaneye gidiyruz!" tahir yataktan çıkıp ışığı açınca nefes gülmeye başladı "Sen güliysin? Sen neden güliysin?"
"Tahir bebeklerin gelmesine daha iki ay var," demesiyle tahir hatırlayıp oh çekti ve yatağa geri uzandı "Ama benim canım şey çekti, karpuz çekti, aşağıda olması lazım benimle aşağı kadar gelebilir misin?"
"Sen yat, ben getireyim sana aşağıdan" tahir yataktan kalkıp terliklerini giydikten sonra gece lambasını açıp ve ışığı kapatıp odadan çıktı, koridorun lambasını yakıp merdivenleri aşağı indi. Mutfağa girip buzdolabı açınca, küçük bir parça karpuzun kaldığını gördü ve onu kesmeye başladı. Kestikten sonra yukarı odalarına çıkıp karpuzu nefes'e uzattı "Nefes son kalmış anca bu kadar çıktı."
Nefes bi süre tahirin elindeki tabağa bakıp dudağını ısırdı "Tahir ben ım şey.."
"Ney? E yuh burada en az beş parça var yetmez mi sana?" diye elindeki tabağı nefes'e uzattı.
Utanmış bir şekilde gülümseyip "Ben vazgeçtim," dediğinde tahir tabağı yatağın yanındaki komodinin üstüne yerleştirdi "Erik var mi evde?"
"Erik mi?"
"Evet erik, böyle sert, kırt kırt" dedi nefes taklit ederek, sonra bir anda ağzı sulanınca erik yemeden uyuyamayacağını anladı "Çok canım çekti."
"Canın çekti?"
"Evet."
"Kırt kırt?"
Nefes oflayıp kafa salladı "Evet tahir evet canım çekti!" deyip yataktan kalkmak için hamle yapınca tahir onu durdurdu.
"Saat kaç?"
Nefes telefonuna uzanıp saatte bakınca çok geç olduğunu farketti "Üç" deyip telefonunu geri koydu.
Tahir üstüne tişört ve altına eşofman geçirip ceketini üstüne giydi "E yapacak bir şey yok, bulacağız bir şekilde."
"Nasıl?"
Tahir telefonunu cebine atıp arabanın anahtarlarını aldı "Yangazlar az kızacak ama, yeğenlerine hayır demezler herhalde."
"Nereye gidiyorsun?"
Tahir odadan çıkınca kapının dibinden kafasını içeri sokup "Erik bulmaya nefesum!" diye fısıldayınca nefes bir şey demeden çoktan gitmişti. Nefes gülerek kafasını sallayıp arkadına yaslandı, inşAllah en kısa zamanda geri dönerdi çünkü nefes hala evde yalnız kalmaktan korkuyordu.
• • • •
"Kalk ula! Dondum ha bu kapınun önünde!" diye telefona fısıldadı tahir, önünü kapatıp kapıya yaklaştı.
"E gir içeri abi, yabancı mısun?"
Tahir sinirlenip "Bağa bak ha şimdi kapıya çıktın çıktın çıkmadın gelirim oraya ikinizide yatağınızdan sürüklerim çabuk!" diye bağırınca karşı taraftan tıkırtı gelmeye başladı.
Telefonu fatih'in yüzüne kapatıp arabasına bindi ve yangazları beklemeye başladı. O arada hangi bakkal'ı açtırabilir diye düşündü, tanıdık bakkalcıları gözden geçirip bir kaçına mesaj attı. Kapı açılınca yangazlar uykulu bir şekilde evden çıkıp arabaya doğru geldiler.
"Nihayet" dedi tahir yangazlar arabaya binince, murat öne fatih arkaya yerleşince tahir arabayı çalıştırdı.
Murat esneyip "Bizi gecenin bu vakti uyandırmanın sebebi neydi abi?" diye sorunca tahir arabayı çalıştırıp ön bahçeden çıkıp yola koyuldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kızımız için
Fiksi Penggemar"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye. "Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
