"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye.
"Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| özür dilerim |
"Nefes? Ne demek o?" tahir delirmiş bir ifadeyle bana dönünce başım dönmüştü. Şimdi öğrenmemeliydi, şimdi değil.
"Ben-"
"Sen?!" diye bağırınca titredim, bana karşı hiç böyle olmamıştı. İlk kez bana karşı bu kadar ciddi ve sert konuşmuştu. İlk kez bana bağırmıştı.
"Söyleyecektim-" sesim titrek çıkmıştı, ağlamamak için dilimi ısırıyordum. Tahir parmağını bana doğru uzatıp bir adım geri attı, tam bir şey diyecekken sustu sonra adım adım arkaya doğru yürüyüp bir anda döndü ve arabasına binip gitti. Dengemi kaybetmiştim, dizlerimin üstüne çimene çökmüştüm. Gözlerim dolmuştu, arabayı çok net göremiyordum. Ama gitmişti, yine arkasını dönüp beni yalnız bırakmıştı. Asiye abla beni kollarımdan kaldırıp eve doğru yürümeme yardım ederken benim gözüm hala arabanın en son döndüğü yerdeydi. İçeri girdiğimizde ayakkabılarımı çıkarırken asiye abla yardım etti.
"Abim nereye gitti öyle hızlı hızlı?" fatih kapının eşiğinden bana bakarken ben kafamı sallayıp omuz silktim. Odaya girdiğimde saniye annenin soran gözleriyle karşılaştım.
"Sonra fatih sonra," deyip arkamdan geldi asiye abla, ben önden merdivenlerden çıkarken saniye annenin de 'habu kızun neyi var' diye sorduğunu duydum. Asiye abla ona da "Sonra ana sonra." dedikten sonra beni odama götürdü. Etrafıma baktığımı görünce anlamış gibi kafamdaki soruyu cevapladı.
"Balımla odada oynuyor," ben yatağıma yatıp kendimi sararken asiye abla üstümü örtmüştü. Sırtım ona dönüktü, yatağa oturduğunu hissettiğimde bir eli de saçımdaydı "Gelecek merak etme."
Gözlerimi silip ona döndüm, kafamı ellerime yatırıp burnumu çektim "Gelecek mi gerçekten?"
"Gelecek tabi, o sana kıyamaz."
"Kıyamaz dimi.."
• • • • Bir hafta sonra
"Nefes çık şu yataktan artık," kaç gündür sadece tuvalete gitmek için çıkıyordum yataktan. Tahir bir haftadır ortalıkta yoktu, ne telefonunu açıyordu, ne gece eve uyumaya geliyordu. "Yapışacaksın o yatağa çık! Bir kaç ay sonra doğuma kadar yatarsın kalk."
"İstemiyorum, uyumak istiyorum sonra bunların hepsinin kabus olmasını dileyip uyanmak istiyorum. Uyandığımda tahir yanımda olsun istiyorum, tahir'i istiyorum."
Asiye abla örtüyü üstümden çekip zorla yatağımdan çıkarmayı başarmıştı, kapı açılınca tahir olduğunu zannedip sevinmiştim ama denizdi.
"Anne? Hasta mısın?"
"Hadi elini yüzünü yıka gel, akşam yemeği hazırlayalım." dedikten sonra asiye abla çıkmıştı. Deniz yanıma yatağa yerleşip kafasını kucağıma yerleştirmişti.
