kızımız için

53 | paris bana iyi bak olur mu?

| nefes |

Ben bavulumu hazırlarken bir anda kapı açıldı, içeri tahir girince her şeyi bırakıp karşısına geçtim. Elleriyle yüzümü kavrayıp burnuma bir öpücük bırakınca hafif gülümsedim.

"Gidiyorsun ha.."

İç çekip ellerimi ellerine koydum ve yüzümden indirdim, sonra kafamı evet anlamında sallayıp bavuluma döndüm yine. Ağlamamak için yüzüne bile bakamıyordum tahirin "Gitmek zorunda olmasam," diye başladım titrek sesle "gitmezdim biliyorsun."

Yatağa oturduğunu anlamıştım "Tam da zamanında çıkarmış okul böyle saçma bir şeyi," dediğinde sesindeki huzursuzluğu hissedebiliyordum "Daha bebekler iki aylık bile değil. Onların sana ihtiyacı-"

"Yapma bunu tahir," diye döndüm ona, gözümden bir damla yaş akmıştı "Yapma. Durumu benim için zorlaştırıyorsun. Hem çok uzun sürmeyecek ki, sekiz hafta yokum sadece."

"Az mı sekiz hafta?"

"Değil, az değil ama tahir gitmemezlik yapamam" yanına oturup yüzüne baktım "Okula zaten kaç aydır gitmiyorum, şimdide bu staj'a gitmezsem bölümü kazanamam. Bölümü kazanamazsam boşuna okumuş olurum. Biliyorum çok zor, benim için de çok zor daha yeni doğmuş bebeklerimden koparılıyorum ama ne yapabilirim?"

Tahir gözlerini kaçırınca çenesinden tutup bana bakmasını sağladım yine, gözleri dolmuştu, gerçekten çok duygusaldı bu son günler "Ben sen olmadan ne yaparım..?"

"Tahir deme şunu-"

"Ertelesen?"

"Olmaz Tahir."

"Gitmesen?"

Tahirin bu hali bana çok sevimli gelse bile çok içimi acıtıyordu, onu göğüsüme bastırıp saçlarını okşadım "Sekiz hafta tahir," belimi kavrayınca gülümsedim "Sekiz hafta dişimizi sıkacağız," onu kendimden uzaklaştırıp yüzüne baktım "Kendini kaybedip çocukları ihmal etmeyeceksin, söz ver bana.."

"O nerden çıktı şimdi?"

Gözlerimi kapıya dikip "Ben hastahanede doğum yaparken delirmişsin, denize sırtını çevirmişsin." dediğimde gözlerini kocaman açtı.

"Deniz mi söyledi?"

Kafamı salladım "Annem söyledi, yani kötü niyeti yoktu öyle görmüş anlatmak istemiş" dediğimde kafasını salladı "Tahir ciddiyim, senin üzgünken ya da sinirliyken gözün dönüyor lütfen ben yokken çocukları ihmal etme. Hele ki ikizleri, onların en çok sana ihtiyacı olacak ben yokken."

"Yapamazsam?"

"Öyle bir şey yok, yapacaksın."

Tahir bir elini sırtıma koyunca biraz daha ona yaklaştım "Ya sana bir şey olursa? Ölümden döndün, orada gözümün önünde olmayacaksın. Bir şey olursa yanına hemen gelemem, belki haber alamam.."

"Tahir uzakta olacağım konuşmayacağımız anlamına gelmez, telefon var çektiği yerde görüntülü konuşuruz herhalde.."

"İyi," tahir iyiymiş gibi yapsa bile, iyi olmadığını hissedebiliyordum "kendine iyi bakacaksın. Her gün arayacaksın, nerde olduğunu konum atacaksın. Bu konuda bi' anlaşalım."