kızımız için

25 | yakışırız ama çok çok?!

| yakışırız ama çok çok! |

"Annem uzaklaşma tamam mi?" nefes denizin üstünü düzeltip diğer çocuklarla oynamaya koşmasını izledikten sonra ayağa kalkmıştı. Dağdevirenlerin evi baya kalabalıktı ve denizi bi kere gözden kaybettiğinde zor bulurdu. Tahir karısını izlemeye başlayınca nefesin bi süre hiç tahire dönmemesiyle sinirlenmişti.

"Korkma, deniz kaybolsada babasının ismini söylediği an onu bize getirirler."

"Ya tahir allah korusun ne kaybolması deme şöyle şeyler." dediği gibi ona dönünce tahirin çok güzel gülüşüyle göz göze gelmişti. İçinden onu öpmek gelmişti ancak etraf köylü doluydu.

"Allah korusun nefesim," tahir nefesin gözlerinde kaybolmadan birinin onun adını seslendiğini duyunca zorla gözlerini karısından ayırmak zorunda kalmıştı. "Geliyorum." deyip yine karısına döndüğünde yüzünü avuçlamıştı. "Bi selamlaşıp gelicem sakın bi yere ayrılma."

"Tamam.." nefes tamam dese bile gözü uzaklara dalmıştı, ötede çikolata çeşmesi görünce gözleri parlamıştı.

"Bak ciddiyim bi yere ayrılma zaten telefonuna da ulaşılmıyor." tahir karısından onayı aldıktan sonra abisinin durduğu kalabalığın yanına gitmişti. Nefeste tahirin arkasını döndüğü gibi çikolata çeşmesine doğru ilerlemişti. Ne yapsın? Sıkılmıştı orada öyle durmaktan. Tam çilek alıp çikolata batıracakken yanındaki teyze çantasını düşürdü, nefes de yardımsever kişiliğiyle hemen yerden çantayı alıp teyzeye geri vermişti.

"Sağol güzel kızım." teyze nefesi boydan süzerken nefes teyze cevap vermekle meşguldu.

"Önemli değil teyzecim insanlık vazifemiz." nefes yine çileği çikolataya batırmak üzereyken teyze konuştu.

"Kaç yaşındasın sen kızım?"

"22 teyze."

"Maşallah. Benim oğlum da 23."

Nefes kadına gülümseyip yine çileği çikolataya bandırmak için masaya yönelmişti. Nefese ne teyzenin oğlundan?

"Buralı mısın kızım?"

"Yok ben istanbuldan geldim teyze."

"Okuyor musun kızım?"

"Okuyorum teyze."

"Maşallah. Benim oğlum da okuyor." kadın gururlu bir şekilde gülümseyip nefese soru sormaya devam etti. "Hangi bölüm okuyorsun kızım?"

"Moda tasarımcısı, neden soruyorsunuz?"

"Benim oğlumda mühendislik okuyor. Çok zormuş öyle diyor." teyze nefesin umrunda olmadığını az çok anlamış olsa bile devam etmekte kararlıydı. "Okul bittiğinde ne yapacaksın?"

"Çalışmayı düşünüyorum teyze neden sordunuz?"

"Evlilik düşünmüyor musun?"

Nefes artık biraz sinirlenmişti, tamam saygı duyuyordu ama yani bu kadar da olmaz ki. Ona çok güzel bir cevap vermek için hazırlanmıştı, parmağındaki yüzüğü çevirip teyzeye sırıtmıştı. Elini havaya kaldırıp yüzüğünü gösterdiğinde teyze biraz utanmış bir şekilde geri çekilmişti.

"Evliyim teyzecim," etrafına bakıp denizi bulmaya çalışıyordu nefes. Bulduğunda parmağıyla gösterip "Dört yaşında da kızım var." dedi.

"Allah analı babalı büyütsün," nefes sonunda çileği çikolataya batırıp ağzına atabildiğinde mutluluk sarmıştı içini. "Kocan kimlerden?"

Ağzı dolu olduğu için cevap veremeyince, arkadan belini bir kol kıvramıştı. Yüzünü çevirip tahiri görünce gülümsedi. "Kalelilerden güzel teyzem." tahir nefesi bırakmadan teyzenin elini öptükten sonra yine karısının yanında durdu.