"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye.
"Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| hazır mısın hatun? |
"Beyaz olan çiko, dişi." Tahir beyaz atın yüzünü severken denizde atların etrafında dönüyordu. Tahir kahve rengi siyah atı sevip devam etti. "Bu da niko."
"Çok güzelmiş," nefes beyaz atın kafasını severken gülümseyerek tahire bakmıştı. "Ben bunu sürerim, bak beni sevdi bu."
Tahir sırıtıp atları çözmeye başlamıştı. Nefesin ay süremeyeceğini düşünüyordu, ama nefes kendinden gayet emindi. Tahir önden atları kocaman bir boş alana yönlendirmişti, denizle nefes de arkasından ilerlemişti.
"Ben neye bineceğim?" deniz minik sesiyle sessizliği bozduğunda tahir düşünmeye başladı, tabi nefesle yarışacağını aklından hiç çıkarmamıştı ki denizi düşünsün.
"Babasının prensesi, biz annenle şurdan şuraya yarışalım." diye kızına alanın başlangıçından sonuna kadar gösterdi. "Ondan sonra seninle beraber bineriz."
"Hayır ben şimdi bineceğim."
Nefes alt dudağını ısırıp kaşlarını kaldırmıştı. Tahirde kızına hayır diyemediği için kucağına aldı. "İyi o zaman annene karşı beraberiz."
"Oley biz yeneceğiz!" Tahir denizi yere bırakıp nefesi ata bindirmek için yanına gidip elini uzatınca nefes eline bakıp sırıttı.
Elini havada bırakıp sırıttı. "Boşu boşuna mi iddiaya girdik? Ben kendim binerim."
"Yeneceğine eminsin yani? Hadi bakalım."
Tahir nefesin yanından ayrılıp kendi atına gitmişti. Denizi ata bindirip kendisi de ata binmişti. Denizi önünde sıkı tutup atı başlangıç noktasına sürdü. Oraya geldiğinde iki saniye sonra nefes gelmişti. Nefes saçlarını arkaya atınca tahirin gözüne çok çekici gelmişti. Bilerek yenilebilirdi nefesin güzelliğinden sebep. Ama ortada bir iddia vardı, ve yenilirse koltukta uyumak zorunda kalacaktı. Tahirle nefes göz göze gelince bi süre öyle birbirine gülümsediler.
"Biz yeneceğiz!" Deniz kollarını havaya kaldırıp bağırınca nefes gülümsedi. Onunda içinden denizi mutlu etmek, yenilmek geliyordu. Ama ortada bir iddia vardı ve nefes asla tahirle aynı odada kalmak istemiyordu.
"Hazır mısın hatun?" tahir nefesin dikkatini dağıtmak için hatun demişti, başarmıştı da. Nefesin kalbi daha hızlı atarken tahir sırıtıp üçten saymaya başladı. "1, hayde!" tahirin atı giderken nefes tahirin hatun deyişinde kalmıştı.
"Anne hadii!" Deniz arkaya doğru annesine bağırınca nefes kendine gelip atını yürütmeye çalışmıştı. Atı asla öne adım atmıyordu, bi kaç kere gaza getirmeye çalışmıştı ama at inat etmişti.
"Hay ben senin inadına!" Nefes atı yerinden oynatana kadar tahir çoktan dönmüştü. Nefes attan sinirli bir şekilde inip saçını arkaya savurdu. "Bu atları sen mi yetiştirdin!?"
