Mingyu POV
"Stable naman na ang vital signs ng pasyente nasalinan na rin siya ng dugo at kasalukuyang nagpapahinga."
Napangiti ako ng kaunti ng marinig ang sinabi ng doktor. Sobrang natakot ako kanina, akala ko mawawala na siya sa akin.
"Thank you doc," yumukod pa ako bago ito tuluyang umalis.
Paupo na sana ako ng biglang bumalik ang doktor kaya naman kinabahan ako bigla.
"Siya nga pala Mr. Kim. Pakibili na rin itong mga vitamins para paggising ni Mr. Jeon ay mainom niya ito." nagtataka naman akong napatingin sa kanya ng makita ang vitamins na nireseta ay para sa.....
"Mr. Jeon is 3 weeks pregnant. Mabuti nalang at daplis lang ang tama kaya hindi naapektuhan ang baby. Congrats Mr. Kim you're going to be a father soon." nakangiti nitong tinapik ang balikat ko saka umalis.
"Ma-magiging daddy na ako?" parang tanga kong pagkausap sa sarili ko.
"M-mingyu," napalapit naman agad ako sa kinahihigaan ni Wonwoo ng marinig ang paos niyang boses.
"Thank god at gising ka na," I said to him gently then I kissed his temples. Nakita ko namang napangiti din siya.
"S-si Mina? Ayos lang ba siya?"
"Mina is fine baby. Ikaw nga ang dapat na tanungin ko kung ayos ka.Natakot ako kanina baby, akala ko mawawala ka na sakin. Akala ko iiwan mo na ako. Mabuti na lang talaga ligtas kayo."
"Kayo?" taka niyang tanong. "May iba pa bang nadamay? Si Jun? Si Minghao?"
"Yung magiging baby natin," I gently kissed his baby bump and looked at him fondly. "Magkakababy na tayo,"
Naiiyak naman siya habang hinihimas himas na rin ang di pa naman niya kalakihang tiyan. "T-talaga ba? Magkakababy na tayo?"
"Yes baby at tatlo na kayong magiging baby ko. At magiging daddy na ulit ako."
Natahimik siya bigla habang nakayuko pa rin. Nilalaro laro niya ang magkasalikop naming mga kamay.
"Yung....yung nangyari kanina, its all a misunderstanding. Di ko naman ginusto yung paghalik sa akin ni Minghao and I really love my bestfriend ayokong magkasi-"
I gave a peck to make him silent then I pulled him for a hug. "I know baby di mo magagawa sa akin yun, and im sorry dahil nagselos agad ako ng walang katuturan. Its all my fault." hindi na siya umimik at nanatili lang kaming magkayakap.
Someone's POV
"Tangina sinasabi ko na nga ba eh," iiling iling kong sabi habang nanggigigil na nakasilip sa kwarto nila. Dali dali kong kinuha ang cellphone ko at nagdial.
Maingat ko munang isinara ang pintuan at paikot ikot ng tingin ang singkit kong mga mata sakaling may makakita sa akin.
"Yes boss? Andito ako ngayon sa bahay ni Ms. aile. Wala na-"
"Letse pumapalpak ka sa pinagagawa ko sayo. 'Kala ko ba walang relasyon si Wonwoo at Mingyu."
"P-pero boss?"
"Tangina mo bumalik ka sa hideout at doon ko sasabihin ang susunod na plano." Hindi ko na siya inantay na makasagot at binabaan na siya saka nagmamadaling lumabas ng ospital na iyon.
Aile POV
"Kamusta naman si Wonwoo?"
"Ayos naman siya. Hindi ko pa nga lamang alam kung nagkamalay na ba siya dahil sa nangyari sa amin kanina ni Mingyu."
"Maraming salamat Minghao, alam ko na ikaw lang ang makakatulong sa akin sa panahon na ito wala akong mapagkakatiwalaan sa mga taong nasa paligid ko."
"Dont worry Ms. Aile kaibigan ko na rin naman si Wonwoo at ayokong mapahamak siya." natahimik si Minghao sa kabilang linya. "At...ginagawa ko ito para makabawi kay Mingyu."
Sasagot pa sana ako ng marinig ko ang isang pamilyar na boses. Walang paalam kong ibinaba ang cellphone ko at itinago iyon. Di na ako nag aalala dahil alam na ni Minghao ang ibig sabihin niyon.
Sumungaw sa pintuan ang singkit niyang mata na kinamumuhian ko at ang nakakaloko niyang ngiti.
"Hello babe good to see you," lumapit siya sa akin at inilapit ang nakakadiri niyang bibig sa labi ko. Kung saan saan na napupunta ang kamay niya na hinihimas himas ang kabuuan ko.
Hindi na ako nakapagpigil at itinulak siya. Bakas naman ang gulat sa kanyang mukha ngunit maya maya lang napaaray ako ng hilahin niya ang buhok ko.
"Akala mo ba hindi ko alam ang kaugnayan mo sa Wonwoo na iyon. Alam ko na ikaw ang nanay ng anak niya." galit na galit siya habang hinuhubad isa isa ang damit ko habang hawak pa rin niya ang buhok ko.
"Please CEO walang kinalaman si Wonwoo dito nilayuan ko na nga siya di ba para sayo," nagmamakaawa kong sagot sa kanya. Pilit kong inaalis ang kamay niyang nakasabunot sa buhok ko.
"Wala akong pakialam. Letseng yun pati ang source of income ng kumpanya ko mawawala pa sa akin. Nilandi niya si Mingyu at ngayon mukhang titigil na rin iyon sa pag aartista. Hindi ako makakapayag doon." tila baliw nitong sigaw habang nakalapit sa akin ang mukha niya.
Nang mabitiwan niya ang buhok ko, sinipa ko ang mukha niya. Tatayo na sana ako ng itinulak niya ako ng ubod lakas pahiga saka sinuntok ang sikmura ko dahilan upang tuluyan akong manghina.
"Hindi ka makakatakas sa akin Aile. Anlaking pera na rin nagastos ko sayo kaya kailangang laspagin ko yang katawan mo para masulit ang pera ko."
Naiiyak na lang ako at hindi makalaban habang patuloy siya sa pagbababoy sa katawan ko.
This is the hell that i've experience after I left Wonwoo for my daughter's sake.
Kailangan kong iligtas si Wonwoo pati na rin ang anak namin.
Angel's Note 😇😇😇😇😇😇😇
Hello mga bebs, so ayun na nga nareveal na kung sino ang gustong magpapatay kay Wonwoo iyon ay walang iba kundi si CEO. Naloka naman ako sa mga comments, akala nyo talaga si Hoshi ano? Di ko po magagawa iyon sa bebe ko lab na lab ko po iyon.
Muli ang pasasalamat ko sa mga bumuboto, nagbabasa at bonus na pagcocomment ninyo sa story na ito. Pasensya na kung paulit ulit akong nagpapasalamat pero hindi po ako magsasawang magpasalamat sainyo.
Lab you mga bebe ko at co meanie shippers. 😘😘😘😘😘😘😘
BINABASA MO ANG
My Daughter's Dad (Completed)
Fanfiction" Papu kelan babalik si Papa?" "Malapit na siyang umuwi baby, nag iipon lang siya para may pasalubong siya sa baby Mina namin." "Papu, nakita ko na si Papa. May kotse siya, at sabi niya sa akin babalikan niya raw ako doon sa convenience store." T...
