SINIR

#17.DİP

Iyi okumalar!Yorumlarda bir heyecan ve merakla sizi bekliyorum.Ne düşünüyorsunuz?Buluşalım.

❄❄

Bir yalancının dilinden yalanı, bir sarhoşun elinden içkisi, bir günahkarın sırtından günahları eksik olmazmış. Ve ben bir günahkardım; sırtımda yıllarım vardı, beni kambur değil ölü yapmıştı.

"Bıçaklanmanız ile ilgili birkaç sorumuz olacaktı Lara hanım."Dedi polislerden biri bir elinde kağıdı ile bakışları bizi tavaf ederken."Kendinizi iyi hissediyorsanız başlayalım?"

Yutkunduğumda boğazıma takılan şaşkınlık yutamayacağım kadar büyüktü.Polisler tam gözümün içine sorguyla, aceleyle bakarlarken ne diyeceğimi bilemedim , kelimeler zihnimde yoklardı , hızla Karan'a döndüm ve bakışlarındaki ağlar göz bebeklerime atılırken sustum.

"Neyin sorgusu bu komiser?" diye sordu Karan.

"Lara hanım?"Gözlerinin içindeki o çukurda, hangi görünmeyen şey gizliydi?

"Efendim?" Sesim kısıktı.Ne yapacaktım ne diyecektim ben?"İyi değilim aslında memur bey."diye mırıldandığımda korkuluydum.

"Size haber vermediler galiba komiser?"dedi Karan Karael zerre yumuşaklık içermeyen , otoriter bir sesle.Duruşundan tam bir güç yayılırken bir eli belime gidip sahiplendi ve ben yakınlığımızla yutkunurken beni kendine doğru çekip kendine yapıştırdı.Karşı koyamadım."Sevgilim biraz önce arkadaşlarınıza ifadesini verdi.Yine neyin ifadesinden bahsediyorsunuz?"

İrkildim.

Birden tükürüğüm boğazıma kaçtığında tüm hücrelerim alarm vermeye başlamıştı.

"Helal helal"dedi gözlerim kocaman ona bakarken."İyi misin sevgilim?Su vereyim mi sana?İster misin?"Diye sorduğunda boğazımda bir yanma vardı.

Sevgilim mi?O gür sesiyle kullandığı kelime bir anda kalbime nasıl saplanmıştı?

"Böyle bir durum bize bildirilmedi ama. Emniyetten az önce geldik beyefendi."İki polisten daha kısa olanı kuşkuyla Karan'a baktı, bakışlarında yalan arayan gözler vardı."Ne zaman verdiniz ifadenizi Lara hanım?Doktorunuz şuan uyandığınızı söyledi bize.Biz hastananenin dışında polis aracına da rastlamadık."

Lara Esen.

Karan Karael'in benim için çıkardığı sahte kimlikteki addı, bütün taşlar yerine otururken, bedenimden buz gibi bir ürperti geçti.

"Eşimin yorulmasını istemiyorum komiser.Bir derdin mi var?"Dedi Karan sert bir sesle.Belimi saran parmakları karnımın aşağısına doğru ürpertici, yakıcı bir yangın başlatmışrı. "Emniyeti ara, ne öğreneceksen de öğren.Sevgilim yeni ameliyattan çıktı.Sizin sorumsuzluğunuzla uğraşamaz."

Karan Karael.

Şuanda sırtındaki kılıcını çekmiş ve tüm yenilmezliği ile duruyordu krallıkta ama kılıcı bana değil, düşmanlara çekmişti o korkusuz savaşçı

"Bizimle düzgün konuşun beyefendi.Biz Türk polisiyiz."Polislerden uzun olanı Karan Karael'in o güçlü bakışlarıyla elini cebine götürdü, ceketi aralandı ve o an belindeki silahı gördüm."Burada işimizi yapmaya çalışıyoruz.Lara hanım bıçaklandı, bunu yapanın bulunmasını istemiyorsunuz galiba?"

Tüylerim diken diken karşımdaki, kapının önünde duran iki üniformalı polise baktım.Bedenimde korku vardı ve zaman ağırdı sanki.Gergin bir hava soluyorduk.