KIR ZİNCİRLERİNİ

13. Bölüm

Babasının adı Osman mıydı ? Belki de tesadüftü. Bu kadarıda olmazdı ama değil mi ? Oturduğum sırada ona doğru dönüp gözlerine baktım. 

" Babanın adı Osman mı ? " 

" Evet ve Onu kızdırdım. " Kaşlarımı kaldırarak konuşmaya devam etmesini bekledim ama konuşmak yerine o da bana bakmaya devam etti. En sonunda derin bir nefes alıp konuşmaya karar verdim. Her zaman çok kararlı olan ben bu konuda gelgitler yaşıyordum. Bu da bocalamamı sağlıyordu ki dengesizleşiyordum. 

" Nasıl kızdırdın ki ? " dedim ilgisiz görünmeye çalışarak. Önüme düşen bir saç buklesini alarak onunla oynamaya başladım. İlgim onda olmazsa daha rahat olurdum belki ? 

" Dün bir kız aradı ve babamı sordu. Babam o ara meşgüldü o yüzden telefonu ona verme gereği duıymadım. Şimdi düşünüyorumda keşke verseymişim. Babam sanki o kızın aramasını beklermiş gibi konuşuyordu. Belki de bana öyle geliyordur, bilmiyorum ama benim düşüncelerim bu yönde. Babam her zaman işine düşkündür ama bu kızda farklı birşey vardı sanki. " Kaşlarını çatıp bana bakınca gözlerimi kapıya çevirdim. Evet, dün konuşan kızın ben olduğumu anlamıştım sonunda. Ama kafa karışıklığıma bir çözüm olmamıştı bu. Hatta daha da fazla karıştı desem yeriydi. 

" Biliyor musun kızın sesi aynı sendi. " 

" Çünkü o kız bendim. " Kapıdan içeri Mert girince susmasını bekledim ama konuşmaya devam etti. 

" Eee, o zaman senin babamla ne işin var ? " 

" Babamın resminin arkasında numarası vardı. Bende merak edip aradım. Olay bu. " Mert arkaya geçip oturunca kafamı sıraya koydum. Bu bence " Artık sus Batuhan. " demekti ama beyefendi anlamayı reddederek konuşmaya devam etti. 

" Ne yani ? Ben az önce o kadar azarı boşuna mı yedim babamdan ? " Gözlerimi devirerek başımı kaldırdım. Kaldırmamla da sınıftan içeri giren Cansu ile göz göze gelmem bir oldu. Bana bakıp alayla sırıttı ve önümdeki sırasına oturdu. 

" Babamı bir daha arayacak mısın peki ? " Cansunun kolunda gördüğüm bilekliğe bakakalmıştım. Geçen gün bileğinde gördüğüm ve beğendiğim bileklikti bu. Belki de aynısını almıştı, sırf beni uyuz etmek için bunu yapma potansiyeli o'nda vardı. 

" Bilmem, belki. " 

" Şimdide elalemin babasını mı arıyorsun ? Çok yazık. " 

" Elalemi eve alıp onların sinirlerini almıyorum en azından. Artık nasıl yapıyorsan. " Ayağa kalkıp bana doğru döndü. Korkutucu olduğunu düşündüğü bakışlarını bana doğru yöneltti ama ben gülmeye başladım. 

" Ağzından ateşte çıkarda ejderha olduğuna daha çok inanayım. " Batuhan yanımda gülmesini öksürükle saklamaya çalışırken Mert alenen kahkaha attı. Cansu sinirden kıpkırmızı olurken ayaklarımı öne doğru uzatıp geriye yaslandım. Bazı durumlarda erkek gibi olduğumu bilsemde benim hoşuma gidiyordu. Kendim olmak her zaman hoşuma gitmişti. 

" Birde mantıklı olduğunu düşünüyorsun, bu mu mantıklı olmak. Saçma saçma konuşuyorsun ! " 

" Ben tam olarak ne zaman mantıklı olduğumu iddia ettim. Evet bazı konularda mantık işe yarar ama bazende duygularını dinlemen gerekir. Eğlenmek için mantığını devre dışı bırakabilirsin ama sen başka konularda başka şeylerini çıkartıyorsun. " Sırama doğru eğildiğinde kaşlarımı çattım. Dünkü kedicik bugün kaplan olmuştu. 

" Ne çıkartmışım ben ? " Gülümseyerek gözlerine baktım. Aynen onun bana sınıfa girerken baktığı gibi bakıyordum ona. 

" Sana şu kadar söyleyeyim, seninle biz bir savaşta olsak, sen beyaz bayrak yerine dantelli iç çamaşırı atarsın. Ne çıkardığını anladın mı ? " Elini sinirle masaya vurduğunda ayağa kalktım. Birkaç adım geri gittiğini görünce kaşlarımı çattım. Ne olmuştu az önceki kaplana ne olmuştu ?