Kızıl ve Çetesi

KÇ 33.BÖLÜM

Multi: Alev korkmaz.

Daha fazla konuşmadan ayrılmıştık. Yağız ahmeti takip etmek için meteyi kullanacaktı. Ozan da ona yardım etmek için onun ile giderken biz uraz ile abimin şirkettine geçiyorduk. Ozan yağızın yanında gittiği için biz onun arabasını almıştık. Uraz şöför koltuğuna geçtiğin de bende yanına geçmiştim. Kemerimi bağlamam için bi iki dakika beklemiş ardından gaza köklemişti. Pencereyi açıp derin bi nefes çektim içime. Elimi ağrıyan başımda dolaştırıken uraz,"İyi misin güzelim?" dediğin de kafamı olumsuz anlamda saladım."Değilim. Öğrendiklerim artık bana ağır geliyor uraz. Yankı bu kadar şeye nasıl dayanıyor, şimdi kim bilir ne halde. Bunları düşünmek beni kahrediyor." dediğim de arabayı yavaşlatmıştı.

Tek eli direksiyonuda iken diğer eli ile kolunun altına almıştı beni. Saçlarıma bi öpücük bırakıp, "Yapma ama güzelim, sen böyle olursan başlamadan yenildiğimizi kabul etmemiz gerekir. Unutma alev sen korkmazsın. Sen kızılsın, ne olursa olsun herşeyi halledersin. Ben varım yanındayım, yağız var, ozan var. Yankıyı kurtaracağız şimdilik sadece buna odaklan." dedikten sonra bir kez daha öpücük kondurmuştu saçlarıma. Kolunu çektikten sonra olduğum yerde dikeldim. Haklıydı, şuan sadece odaklanmam gereken birşey vardı.

Abimlerin şirketinin önünde durduğun da park etmişti tek boş olan yer uraz. Kemerimi çıkardıktan sonra arabadan hızlıca indim. Uraz da inerken asrın abimin emektarı olan şirkete baktım. Abim çok zorluklar çekmişti bu şirket yüzünden ama değmişti. Uraz yürümem için belimi kavrayınca bekletmeden yürdüm. Şaşalı kapıdan girdiğimiz de bir çok göz bize dönmüştü. Çok fazla buraya gelmezdim ama ara sıra geldiğim için çalışanlar arasında beni tanıyan vardı elbette. Bir kaç kişi selam verirken başımı salamakla yetindim. Asansörün önüne geldiğimiz de kalabalık açılmıştı. İlk bizim için sansam da bu kalabalığın açılmasını arkamızdan gelen ares abim sağlamıştı. Arkamı döndüğüm de abimin karizmatik tipine ve yakışıklı suratına bakıp içimden maşallah dedikten sonra gülümseyerek sarıldım abime.

Ares abimin ağzı kullaklarına varıren belimi sıkıca kavrayarak beni kaldırdığın da ayaklarım yer ile olan bağlantısını kesmişti. Herkesin şaşkın bakışları abim ile benim aram da mekik dokurken ares abim," Bebeğim hoşgeldin. Kızım çok özledim seni, bir daha seni dizimizin dibinden ayırmamalıyız." dediğin de abartılı bir şekilde göz devirmiştim. Beni indirip anlıma sayısız öpücükler kondurduktan sonra urazı fark etmişti. Erkek selamlaşması yapan baylara bakıp güldüm."Sende hoşgeldin kardeşim, bakıyorum görüşmeyeli bir yakışıklı olmuşsun." diyip uraza göz kırptığın da uraz mahçup bir şekilde gülümsemişti."Sağol abi, sende biraz gençleşmişsin sanki. " gülerek söylediği şeye ares abim omuzuna vurarak yanıt vermişti."Eşek herif ben zaten gençim. " gülerek açılan asansöre binmiştik.

Asrın abimin odası en son kattaydı sanırım asansör çık çık bitmiyordu çünkü. Sonunda durduğumuz da açılan kapıdan attım kendimi. Ares abim ardımdan çıkıp kolunu omuzuma attıp beni kendine çekerken abimin odasının önünde durmuştuk. Asistanına selam verdikten sonra kapıyı çalıp beklemeden içeriye daldık. Asrın abimin arkası dönüktü. Kapının hayvan gibi açıldığını gördüğü için sinirle bize doğru dönmüştü. Göz göze geldiğimiz de kaşları eski haline gelmiş ve kocaman gülümsemişti.

Ares abimden ayrılıp koşarak aramızda ki iki üç adımı kapatmış ve abimin kucağına atlamıştım. Kalın damarlı elleri belimi sıkıca sararken bende boynuna sarılmıştım. Yanağıma bi kaç öpücük kondurduktan sonra saçlarımdan da bi kaç öpmüştü.
"Hayatında birini özlerken mutsuzlaşacan asrın deselerdi gram inanmazdım, sayenizde bir şey daha öğrenmiş olduk alev hanım." kahkaha atarak kucağından indiğim de urazla da selamlaşmışlardı. Asrın abim uraza sarılırken ares abim beni birden omuzuna aldığın da şaşkınlık ile çığlık atmıştım. Ne olduğunu anlamadan ares abim bağırarak zıplamaya başlamıştı.