Kızıl ve Çetesi

KÇ 16.BÖLÜM

Multi: Aleyy💕

Uraz'dan devam,

Aklıma gelen ece ile gözyaşlarım bir kere daha onun için akarken aynı zaman da kendime engel olmaya çalışıyordum. Güçlü durmam lazımdı yanımda alev yoktu, ama sadece şuanlık. Beni toparlayamayacaktı o yüzden yıkılmamam düşmemem gerekiyordu.

Elim ile gözlerimi silip ateşlere bakmak için gözümü ameliyathanenin kapısından çektim. Ozanın sesi diğer kordidordan bangır bangır gelirken, çoğunlukla sinirli bi şekilde küfür ediyordu. Ateş ise koridorun sonuna gitmiş bacaklarını kendine çekmiş bir şekilde sus pustu. Bulut öylece oturmuş bi haber beklerken gözlerinin doluluğu burdan belliydi. Ateşin telefonu kaçıncı kez çaldı bilmiyorum ama ateş yine açmadı. Sanki transa girmişti öylece durmuş teprenmiyordu bile.

Bu böyle olmaz diyip ayağıya kalktım. Ateşin yanına doğru yürürken kafasınu kaldırıp telefona bakmıştı. Derin bi nefes içine çekip boğazını temizleyip telefonu açarak kullağına götürdü. Gözyaşları ise hala yüzünü ıslattıyordu.

"Efendim abi?" dediğin de gözüm saate ilişti. Gece yarısını geçmişti. Saat gecenin 3'ne geliyordu. Asrın ve ares abinin meraklanması gayet normaldi asıl anormal olan onlara nasıl söyleyeceğimizdi. Asrın abinin bağırması kullağıma kadar gelmişti.
"Nerdesiniz siz? Neden bana haber verilmiyor? Alev nerde ateş telefonlarınız neden sürekli meşgul?" diye sorularını sıralarken ateş kafasını kaldırıp alevin alındığı ameliyathaneye bakıp kısık çıkan sesi ile konuşmuştu."Abi..alev kaza yaptı." telefon da sessizlik hakimiyet kurarken ateşe bakıp gözlerimi açıp kapattım. Elinden telefonu alıp, "Alo,ateş oğlum ne oldu? Ne dedin abime de böyle rengi attı?" diyen ares abiyle yutkunarak sorusunu cevapladım."Ares abi,alev kaza yaptı. Durumu biraz kritik hemen sizin hasteneye gelseniz iyi olur." dediğim de telefon suratıma kapanmıştı. Durumu kritik derken kendimi tutamamış ve tekrar ağlamaya başlamıştım.

Gelen adım sesleri ve hıçkırık sesi ile kapıya doğru baktım. İçeriye giren aleyna nil ve barkın üçlüsü ile kafamı tekrar önüme çevirdim. Onları tamamen unutmuştuk. Aleyna tam ortamıza geçip gözlerini elinin tersi ile silip bağırdı."Alev nerde? Ya siz bize nasıl haber vermezsiniz? Orda ki korumlardan mı öğrenecektim. " diyip ağlamaya başladığın da bulut onu sakinleştirmek amacıyla sarılınca omuzunda ağlamaya devam etti. Nil etrafına bakıp hıçkırmaya başlarken tam ayağıya kalkıyordum ki diğer koridordan gelen ozan nili sakinleşmesi için sandaleyenin ucuna yani nilin ayağının dibine oturtmuştu. Kızlara bakıp kafamı eğdim tekrardan, onlara haber vermeyi unutmuştuk ama o kadar dağıtmamaları için uyarmıştım onları.

Dışarıdan gelen güçlü motor sesi ile direk hepimiz ayaklanırken asrın abilerin geldiğini tahmin etmek zor değildi. Başta asrın abi arkasında ki ares abi ile koşarak yanımıza geldiklerin de hastanedekilerin ilgi odağı hemen biz olmuştuk. Asrın abi hepimize bakınca yere doğru çökmüştü."D-durumu nasıl? " diye korkarak sorduğun da kafamı eğdim. Ben cevap veremezdim, ozan asrın abinin yanına eğilip."Şuanlık sadece kritik olduğunu söylediler. Saatlerdir ameliyattalar biz de bekliyoruz." dediğin de asrın abi ayağıya kalkıp bi o yana bi bu yana giderken ares abi bize bakıp,"Nasıl oldu bu? Çok mu içtiniz?" sorduğu soru ile kafam hemen içtiğimiz şişelerce alkole giderken suçluluk duygusu ortaya çıkmış ve beni avuçları içerisine almıştı."Sarhoş değilmiş abi, hem patron kolay kolay sarhoş olmaz biliyorsun. " dediğin de ares abi sinirle duvara yumruğubu geçirip bağırdı,"O zaman ne oldu lan ne! Şuan burda olmamızın sebebi ne? O kadar kişi bir kıza sahip çıkamadınız mı? He ozan? " diyip ozana baktığın da ozan sadece kafasınu eğmişti. Ares abi küfür ederek bahçeye çıktığın da belimi duvara yaslayıp yere doğru kaydım.