Kızıl ve Çetesi

KÇ 20.BÖLÜM

Multi: Alevv❤

220'K ÖZEL BÖLÜMÜMÜZ😻hepimize hayırlı olsun.

Abimin odasında daha fazla oyalanmadan kendi odama geçmiştim. Bornozumun cebine sakladığım silahı dolabımda ki elbise yığnının altına koyup üstüme hızlıca bir pijama altı ve tişört geçirip derin nefes alıp odadan çıkarak merdivenlerden indim.

Aşağıda bekleyen abimlere gülümseyip hepsini tek tek öptüm. İyi olduğuma inandırmalıydım. Yemek masasına oturup abimleri çağırdım. Hepsi bende ki değişime şaşkınlık ile baktıktan sonra sırayla masadaki yerlerine yerleşmişti hepsi. Asrın abim saçlarımın ortasına sıkı bir öpücük kondurduktan sonra baş köşeye oturunca tabağımda ki yemekleri boş miğdeme indirmeye başladım.

Çatalı ağzıma götürmeden önce abimlere döndüm."Abi yarın okula gidecek misin? " diye sorumu ilk ares abime yönlendirmiştim. Elinde ki bardağı bırakıp başını saladı. Asrın abime döndüğüm de o da kafasını salamıştı. En son yanımda ki ikizime döndüğüm de abimlere bakmıştı."Abi bence ben gelmeyeyim,şimdi alevin birşeye ihtiyacı olur,bişi olur olmaz en iyisi ben evde kalayım he?bencede kalayım. " kendi kendini yanıtlayan ateşe bakıp göz devirdim. Ares abim de benim gibi.göz devirirken asrın abim,"Ateş haklı aslında, yarın kalabilirsin evde. " dediğin de içtiğim suyu hızlıca yuttup abime itraz ettim.
"Hayır abi gerçekten gerek yok, zaten fatma teyze evde olacak. Ateş daha fazla devamsızlık yapmasın. Çete de gidecek zaten. " dediğim de abim biraz düşündükten sonra kafasını salamıştı.

Derin bi nefes alıp yemeğimi bitirdiğim için masadan kalktım. Gülüsemeye gayret göstererek abimlere baktım, "Hepinize afiyet olsun, ben odamdayım. " kafa salayarak beni onaylamışlardı. Arkamı döndüp merdivenleri tırmanmaya başladım. Aynı zaman da yarını düşünüyordum. Odama gelip kapıyı arkamdan kapattım. Yatağın ucunda ki telefonu alıp balkona doğru geçtim.

Mesaj kısımına geçip ozanın adını bulduktan sonra hızlıca edinmem gereken bilgiler için mesaj yazmaya başladım.

Kime: Sağ.
Detaylar?

Her zaman ki gibi kısa mesajı yazdıktan sonra beklemeye başlamıştım. Kafamı yıldızların süslediği gökyüzüne doğru kaldırıp gülümsedim. Elimde titreyen telefona kısa bir bakış attıp sırıttım. Boşuna sağ kolum değildi ozan, herşeyi anında yapardı.

Kimden: Sağ.
Sana da merhaba patron. Sorduğun için teşekkürler bende iyiyim. Ayrıca yarınla ilgili bütün detaları sana attım. E-postana bakmn yeterli.

Görmediğini bildiğim halde kafamı sakayıp onu onayladım. Ayaklanıp balkonun kapısını itekleyerek içeriye geçtim. Elimde tekrar tireyen telefonun ekran kilitini açıp gelen mesajı okuyup kahkaha atmıştım.

Kimden: Sağ.
Bu arada patron, maaşıma zaam istiyorum.

Kahkaha atarak telefonu yanımda ki masaya bırakıp yatağıma oturup bilgisayarımı açtım. Açılmasını beklerken streslenmiştim tırnaklarımı kemirmeye başladığım da bilgisayar açılmıştı. Şifreyi girdikten sonra ozanın attığı maili okumaya başladım.

Osman yıldızlı 2 üniversite bitirmiş yurt dışında eğtimler almış başarlı bir baş hekim. 45 yaşında,evli ve 2 kız 1 erkek çocuğu sahibi karısını sır gibi saklamakta. Bu kadar parlak hayatın bir de karanlık tarafı vardı. Doktorluğa başladığı an yer altına da başalmış. Her gün binlerce can kurtarırken aynı zaman da yüzelerce de can alıyormuş. Kaşlarım kendiliğinden çatılırken derin nefes aldım. Bu adamın yankıyla işi neydi?