Kızıl ve Çetesi

KÇ 32.BÖLÜM

Multi: Ateş😻

Telefonuma gelen aralıksız çağrılar ile gözlerimi açmak zorunda kaldım. Gözlerim yarı açık bir şekilde ne olduğunu anlamaya çalışırken telefon susmuştu. Tekrar kafamı yastığa sokmaya çalıştığım an telefon yeniden çalmaya başlamıştı. Kısa bir küfür murıldanıp yataktan tamamen kalkıp telefonu susuturdum. Açılan kapı ile kafamı kaldırıdım. Aleyna,"Kuşum hazırlanman gerek yola çıkıyoruz." dediğin de kafamı onaylamıştım sadece. Telefona bi kaç saniye baktıktan sonra boşvererek banyoya girip yüzümü yıkadım. Tekrar odama dönüp bi kaç kıyafet giydikten sonra rahatsız eden saçlarımı üstten topladım.

Telefonu nihayet elime aldığım da yankının abisinden gelen sayısız çağrılara kaşlarımı çattarak baktıktan sonra tam arayacakken gelen sesli mesaja tıkladım.

"Alev, burada işler karışıyor sanırım. Ozan ile hallediyoruz ama senin de bi an önce gelmen gerekiyor. Bir iz üzerindeyiz yaklaştık sanırım yankıya." demişti. İzin ne olduğunu düşünmek için kendime bir iki saniye tanıdım. Ardından derin bi nefes alıp cevapladım onu,"Siz durun biz yola çıkıyoruz zaten. Sakın bensiz birşeye kalkışmayın. Geldiğim gibi başlayacağız. " dedikten sonra aşağıdan gelen seslere dayanamayıp hazırladığım çantayı alıp daha fazla beklemeden aşağıya indim.

Yola çıkmıştık. Gözlerim yorgunluktan kapanıp dururken yanımda oturan uraz kafamı tutup omuzuna koymuştu memnuniyet ile kafamı rahat omuzuna yaydım. 1 saat olmuştu yola çıkalı hakan hoca önde yanında şöför vardı. Biz de tek otobüse sığmıştık. Karaman kolejinin otobüsü ise arkadaydı. Sabah kargalarla beraber uyanmıştık zaten. Hakan hoca mızmızlanmamıza bile izin vermeden bizi otobüse sokmuştu.

Kafamı hafif kaldırdığım da urazın kafasını arkaya doğru attıp gözlerini kapattığını gördüm.  Gözlerini yumduğu için uyuduğunu sanıp kalkıyordum ki,"Ştt uyumuyorum gözlerimi dinlendiriyorum." kafamı salayarak onu onaylasam da içim içimi kemiriyordu. Kısık ses ile kulağına doğru konuştum,"Uraz seni bu işe alet ettim, baya zorlu olacak ben seni de kaybetme düşüncesini bile düşünemiyorum. Yanımda olmak istemezsen anlarım." dediğim de nezaketten soruyordum sadece ama uraza birşey olursa kendimi affedemezdim. . Uraz bana iğrenç bir bakış attıp göz devirmişti."Kızım sus allah aşkına. Yanımda olmak istemezsen anlarım ne demek lan?" dudağımı bilmem dercesine büktüğüm de kafama vurup tekrar omuzuna yatmamı sağlamıştı. Gözlerimi sırıttarak kapattığım da kulağıma fısıldadığı sözlerle daha da keyiflenmiştim."Yankıyı kurtarıcağız hepimiz özledik onu." gözlerimi mutluluk ile yumdum.

Arabanın durduğunu hissetiğim de kafamı kaldırıp etrafıma baktım. Hakan hoca bizi meraklandırmadan,
"Küçük bir ihtiyaç molası veriyoruz çocuklar. Gidin birşeyler tıkının 10 dakikanız var. Sizi toplamakla uğraşmak istemiyorum." hep bir ağzından onu onaylayan mırıldılar çıkardıktan sonra yavaş yavaş otobüsü boşaltmıştık. Kızlar ile lavaboya giderken erkekler de kafede olacağını söylemişti. Nil ve aleyna önden kıvırtarak giderken sırıttarak onları takip ettim. Lavabodan girdiğimiz de kabinlerden birine girip işimi hallettim. Kısa sürede çıkıp elimi yüzümü yıkamak için aynanın önüne geçtim.

Ellerimi yıkadıktan sonra boynuma bir kaç kez su çarptım. Kafamı kaldırdığım da arkamda senayı gördüğüm de kaşlarımı çattım. Ne dercesine gözlerine baktığım da sırıttıp,"Korkma korkma seni yemeye gelmedim. " dediğine göz devirdiğim de daha çok gülmüştü. Ona doğru döndüğüm de bir kaç adım yaklaşıp,"Ben gidiyorum alev, sanırım seni dinlemek bir kaç yıldan sonra bana iyi gelecek. Uzaklaşmanın zamanı gelmiş geçiyordu zaten. Geri döner miyim bilmiyorum tek bildiğim şey, " minnettar bir şekilde gözlerime bakıyordu. Cümlesini yarıda kesip bir anda bana sarılması ile affalamıştım. Yutkunup elimi beline sardım. "bildiğim tek şey sana minnetar olduğum. Yaptığım ve sana yaşattığım herşey için özür dilerim tekrar yaparım mı? yaparım." kahkaha attığın da ona eşlik ettim. Benden ayrıldıktan sonra hızlıca lavaboyu terk etmişti. Aleyna ve nilin çıkmaması işime gelirken onlara laf anlattıktan sonra tripli yüzlerini çekmezdim valla.