KÇ 49.BÖLÜM

2.3K 166 257
                                    

Multi: Bulut Korkmaz.

Sabah uyanır uyanmaz asrın abimi aramış ve içinin rahatlaması için baya büyük bir çaba sarf etmiştim. Buraya gelip kendi eliyle beni almakta ısrarcıydı ama buna gerek yoktu. Çünkü, babamın yüzlerce damı vardı. Üstelik yankı da vardı o beni korurdu. Oflayarak kafamı arkaya doğru bıraktım. Anlıma konan öpücük ile hemen arkamı dönmüştüm. Bu yankıdan başkası değildi.

Gülümseyip yanağını öptüm. O kadar emdişeliydi ki gece uyumamıştı sürekli kalkıp durmuştu. Sabaha karşı zar zor uyuyabilmişti. Bu adam bu denli korku veemiyordu bizimkilere sadece bana birşey daha olma ihtimali onları korkutuyordu. Düşünlerden kurtularak yankıya dönüp gülümsedim."Günaydın. " dediğim de aynı karşılığı verdi. Kollarının arasından çıkıp dolaba doğru ilerledim. Yerleştidiğim bi kaç parçayı elime alıp direk valize bıraktım. Yankı bana çatık kaşlar ile bakarken göz devirdim.

"Tabiki salak olmadığın için dün gece herşeyi duydun." dediğin de kafamı onaylar biçimde saladım. Masanın üstünde ki makyajları çantama yerleştirirken elini ensesine attı. Sıkıntılı bir nefes alıp,"Alev yanımda sana birşey olmasına asla izin vermem. Bunu biliyorsun değil mi?" diye sorduğun da ona döndüm. Şaşkınca suratına baktığım da başını eğdi."Yankı saçmalama istersen. Asıl ben senin yanında iken sana birşey olmaz." kahkaha attarak yanıma gelmişti. Dudaklarıma yaklaştığın da kapı açılmıştı bir adım geriye gittiğim de babam kapıda dik dik bize bakıyordu.

"Kahvaltı hazır. Aşağıya inin konuşacaklarımız var." diyip kapıyı çarparak çıktı. Yankıya baktığım da ellerini teslim olurcasına kaldırıp koşarak banyoya girdi. Üstümde ki kokmuş kıyafetlerden bi çırpıda kurtulup önceden çıkardığım kıyafetleri üzerime geçirmeye başladım.

Üzerime kırmızı göğüs dekoltesi olan yarım bi crop giydim. Altıma siyah dizlerinde yırtık olan jeanı giyip bir kaç tane takı taktım. Ayağıma kırmızı siyah sporları geçirip saçlarımı dağınık bi şekilde topuz yaptım.

Aynadan kendimi süzerken yankı çıkmıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Aynadan kendimi süzerken yankı çıkmıştı. Banyonun kapısına yaslanıp uzunca üzerimi süzdü. Sırıttarak çantamı alıp hızlıca odadan çıktım. Arkamdan söylenerek geliyordu. Mutfağa girdiğim de beni suratları asık ailem karşılaşmıştı. Önce babamın yanağına ardından annemin yanağına öpücük kondurdum. Masa da ki yerlerimize otturduk yankı ile beraber. Babam boğazını temizleyerek bana döndüğünde onu susutturarak lafı ben aldım."Baba önce ben birşey söylemek istiyorum. Herşeyden haberim var ve inan hiç korkmuyorum. Asıl korkması gereken kişiler onlar." diyip elimi yankının masada ki elinin üstüne koydum."Bu zamana kadar sapasağlam geldim. Bu tehditlerden yüzlercesi hatta binlercesini aldım. Hiç biri beni korkutmadı çünkü kendime güveniyorum. Kimse beni yıkamaz. Yani bizi," diyip yankıya baktım. Babamın gözünde ki gurur hemen kendini belli ederken annem gülümsedi.

Kızıl ve Çetesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin