itiraf sayfası. [yarı texting]

15

ÇAY KAŞIĞI

Çatık kaşlarımla önümdeki kağıdı karalarken üzerine yazdığım isimlere göz gezdirdim. Küçük yaşta oturması gereken karakterleri 'Oturmaya mı geldik?' deyip twerk atmaya başlayan şahsiyetsizlerle doluydu. Beyinleri yerine, başkalarını kullanmaya kalkmasalardı ve insanları aşağılayarak maddi durumarıyla dalga geçmeselerdi hiçbir şey yapmazdım. Ama bir ders almaları gerekiyordu. Çok kaşınmışlardı. Hele ipin ucu bize dokunduğu zaman... Elimden kimse kurtaramazdı.

Yaptıklarından pişman olana kadar uğraşacaktım onlarla. 

Listemde ilk sıraya aldığım Uğur piçi, karşımdaki masada yeni sevgili olduğu Suna'yla sarmaş dolaş otururken ne yapsam diye düşünüyordum. Aslında ayrılmalarını değilde biraz sürünmelerini istiyordum. Acaba... Başlarına bela mı sarsam? Mesela neden Uğur'un numarasını kızlar, Suna'nınkini de erkekler tuvaletine 'Ateşli geceler için beni ara.' Diyerek yazmıyordum ki?

Beynimi seveyim. Bu muhteşem bir fikirdi!

Basitten zora doğru ilerliyorduk sonuçta...

Hemen eşyalarımı toplayıp masadan kalktım. Şimdiki sorunum nasıl oraya girceğimdi. Erkekler tuvaleti sıkıntı değildi ama kızlar benim ağzıma sıçrardı.

'Korkunun ecele faydası yok.' Diyerekten merdivenlerden çıktıktan sonra koridorun sonundaki WC'ye geldim. Allah'ım ne olur içeride kimse olmasın... Bak söz veriyorum bundan sonra kardeşimi dövmeyeceğim, uzunca bir süre küfür etmeyeceğim, derslerimi de dinleyeceğim, kantinden çikolatalı süt dızlamaya-

Ay çok tövbe!

Sondakini hiç söylemedim sayabilir misin Ya Rabbim? Sonuçta çikolatalı sütten bahsediyoruz. Ne yapayım onlarda bu kadar pahalıya satmasınlar. Bursluyuz biz sonuçta.

Derin bir nefes aldıktan sonra hafifçe kapıyı ittirdim. Aralanan yerden baktığımda elindeki maşayla saçlarını kıvırmaya çalışan bir kız ve yanında şişirttirdiği dudaklarına rengarenk rujlar süren plastik bebekten başkasını görmedim. Nasıl böyle hiçbir şey olmuyormuş gibi davranabiliyorlardı anlamıyorum. Hepsinin gözünün önünde aşağılanıyordu insanlar sırf burslu diye. Ece'de onlardan biriydi. Ve kimse gıkını çıkarmıyordu. Buna nasıl göz yumabildiklerini bir türlü anlayamıyordum. Biri bile çıkıp durun demez miydi?

Pekala... Şu an konumuz onlar değil. Bir an evvel tuvalete girebilmem gerekiyor. Acaba nasıl çıkarsam onları dışarı?

Bir dakika ya...

Öğrencilere büyük bir iyilik, öğretmenlereyse küçük bir pislik mi yapsam acaba?

Yangın ziline basmak gibi!

Yine zeka fışkırtıyorum. Altına tas koyunda boşa gitmesin. Malum ihtiyacı olanlar var.

Yumruğumu geçirmemle kırılan camın ardından düğmeye bastım. Bir anda çalan zil yüzünden herkes koşuşturmaya başlamıştı. O iki kaşarda tuvaletten alelacele çıktı. Bende hemencecik içeri girdim. Elimdeki telefondan baktığım numarayı her yere yazmaya başladım. Tüm kabinlerin içine ve lavaboların üstlerine... Oh be. İşte şimdi sıçmışlardı. Bu salaklar durumu da kolay kolay anlamazlardı.

İşim biter bitmez hemencecik karşısındaki erkekler tuvaletine geçtim. Öğk. Kızlar tuvaletinde parfüm, burada bok kokuyor ya. Gerçi o pembe simli bok sıçıyordur da... Neyse iğrençleşmeyelim.

Suna'nın numarasını da 'Ateşli geceler için çaldır beni bebeğim.' yazdıktan sonra altlarına eklediğimde genişçe sırıttım. Vallahi kızlar Uğur'u arar mıydı bilmem ama erkekler mutlaka Suna'yı ararlardı. Hepsi azgındı anam. Mart ayında sap kalmış kedi gibi bulduğuna yapışıyorlardı. Kuduruk herifler... Ben hiç öyle miyim?

Neyse ki şu leş gibi kokan yerden çıktıktan sonra derin bir nefes verdim. Burnumun direği kırılacak zannetmiştim. Ama olsundu. Muhteşem bir oyun hazırlamıştım. Şimdi köşeme çekilip zevkle olacakları izleyebilirdim.

Keşke çekirdekte getirseydim.

Profilimi takip etmeyi unutmayın <3

İnstagram Hesabım: aleynaozgul1