Bu defa beklenilenin aksine bir bölümle gelmedim. Veya takip, yorum, oy falan da istemeyeceğim. Herhangi bir konudan da bahsetmeyeceğim. Önemli bir işi olanlar çıkabilir. Çünkü şimdi 3 senedir bu uygulamadaki yazarlık sürecim boyunca süregelen bazı sorunlarım ve sıkıntılarımı anlatmak istiyorum. Bunun nedeniyse artık bunalmış ve sıkılmış olmamdır. Sorumlusuda kimse değildir. Şimdiden belirteyim.
Ben aslında üstü kapalı konuşmayı severim. Kimseyi üzmeden, kimseyi kırmadan ve rencide etmeden. Zora düşmezsem kolay kolay isim vermem. Veya bir olay olduğunda o olaydan direk bahsetmem. Şimdiye kadar da hiçbir sorunumdan açık açık bahsetmedim size. Beni bilen bilir. Epeydir buralardayım.
Benim için kitap yazmak içimi dökmek değil. Derdimi söyleyerek kendimi acındırmak da. Anlattığım ya da yazdığım kimse gerçek değilir. Hiçbir karakterim hayatıma girmedi. Ve hiçbir karakterim hayatımdan bir iz taşımıyor. Hiçbiriyle tanışmadım, konuşmadım ve dokunmadım. Hayal ürünü. Ve aslında sizde benimle tanışmadınız. Bende sizin için bir hayal ürünüyüm. Buradan benim yazdığım şeyleri okuyorsunuz. Oy verip yorum yapıyor bazen de benimle özel mesaj kısmında sohbet ediyorsunuz. Ha birde röportaj bölümünde söylediklerimle az çok öğrendikleriniz var. Yalnıca bu kadar... Ama problem değil. Zaten hepimiz burada bu kadarlayız.
Yine de özel hayatımı anlatmayacağım. Ama bayağı huzursuz, problemli ve sorunlu geçtiğini artık anlamışsınızdır. Gelelim sadede. Belki benim durumumda olanlar vardır diye yazacağım bütün bunları.
Ve birkez daha diyorum tek sorumlusu benim.
Bu beş aylık zaman dilimi benim için berbat bir dönemden daha fazlasıydı. Aslında hayatımın bazı kısımları hep böyle geçer. Kötü hissederim. İçimde sıkıntılar vardır ve asla rahat edemem. Nedenlerini boşverin. Sonucu bu işte, huzursuzluk. Aynı durumda olmayanlar asla ama asla anlayamazlar dediklerimi. O yüzden okuyabilirsiniz birkez daha söylüyorum. Ben sadece içimi dökmek istiyorum.
Dört tarafıma duvar ördüm. Annem haricinde kimse o duvarları aşamıyor. Ve bundan sonra da aşacağını zannetmiyorum. Şimdi eskiye dönelim mi? 5 ay değil ama. Bayağı eskiye. Konuşkandım bir ara. Yalnızlıktan nefret ederdim. Hep etrafımda birileri olsun da sohbet edip eğlenelim isterdim. Yazma amacımda en başından beri buydu. Var olanları hissetmek. Yanımda duran kişileri görebilmek. Beni asla bırakmayacaklarını ve hiç gitmeyeceklerini bilmek. Beni ben olduğum için değil yazdıklarım için sevenleri görmek. Birilerini güldürebilmek ve onlarla gülebilmek. Bu kadar. Bencil değildim aslında röportajda dediğim gibi.
Ama sonra bencilleştim sanki.
Bazı şeyler büyütülmemelidir. Hayatımızın basamaklarından birinde dururken onu alırda en tepeye koyarsak üzgünüm ama merdivenlerden kendimiz düşeriz. Düştüm işte. Hem de fena halde. Bildiğiniz kapaklandım yere. Çok bağlanmışım buraya. Çok sevmişim. Ve bir anda sevgimin karşılığını alamayıp yanlış anlaşılınca da o merdivenlerden düşerken aslında itildiğimi farkettim. BUNUN SORUMLUSU KİMSE DEĞİLDİR. TAMAMEN KENDİMLE ALAKALI. BİRKEZ DAHA BELİRTEYİM. Ben belki çok güzel şeyler yazmıyorum. Profosyonel değilim ki. Yazarak öğrenmeye çalışıyorum. Bazen dönüp bakıyor kendi kendime bunu niye böyle yazdın diye kızıyor ve değiştiriyorum. Böyledir zaten. Kimse uzman değildir. Hepimiz deneye deneye öğreniriz. Yazdıklarım benim için hiçbir zaman problem olmadı. Olamazdı da zaten. Değiştirir, düzenler falan bir şekilde hallederdim.
Şimdi de takıldığım bu değil.
Ben ilk defa kendimi bu kadar yalnız hissediyorum.
Nefret ettiğim bu duyguyla daha önce defalarca kez karşılaştım. Ama şimdi hayatımda ilk kez bu kadar net bir şekilde onu yaşıyorum.
Kimse buradaymış gibi değil.
Ve bende kimsenin yanında değilim.
Verdiğim yeminlerim var. Tutmak istediğim sözlerim. Büyük konuştum. Dev gibi hayallerle ve kocaman hedeflerle çıktım yola. Birçoğumuz gibi. Wattpad'de bizim yazdıklarımız kimine göre basit. Hikaye bile değil ki kitap olsun diyorlar. Herkesin kendi görüşü tabii. Ama bana göre öyle değil. Kötü yaza yaza mükemmelliğe ulaşacağımıza olan inancım tamdı her zaman.
Bir tek kendime olan inancımı kaybetmiştim o dönemde.
Kendi başıma kalkar mıyım? Kimse elini uzatmadı. Seni asla bırakmam diyenleri göremedim bile etrafta. Kalkarım. Ben hep kalktım. Yine tutunurum kenardan köşeden. Devam ederim aynı şekilde. Gülümserim. O sorunların hepsini atlatır ve keyiflenirim. Sadece zor olur. Belki bazen yine vazgeçmenin ucuna kadar gelirim. Ama vazgeçmem.
Umarım.
Her seferinde size, sizi ne kadar çok sevdiğimi söylüyorum. Yine öyle bitireyim bari. Bazen panoma şöyle şeyler yazıyorsunuz.
'İtiraf Sayfası ...bin oldu!'
'Biri Prenses Mi Dedi? ...bin oldu!'
'Biri Prenses Mi Dedi?'ye ne zaman gelecek yeni bölüm?'
'Her Yıldız Bir Gün Söner'e iki senedir bölüm atmıyorsun doğru düzgün. Hadi yazsana!'
'Seni seviyorum.'
'Buradayım.'
Tabii eskiden çok daha fazla gelirdi. Şimdi kimsenin umursadığı yok da... Neyse dhjdjdks Belki bir gün aklınıza gelirim. Yazarsınız güzel güzel şeyler. Yazın yani ya. Çok mutlu oluyorum.
Ve evet duygusal kısım burada bitti.
Bencilleştiğimi söylemiştim.
Şimdi takipçi gelme zamanı. Beni takip edin. Edin. Edin. Edin. Edin yani. Edin. Vallahi bakın inanılmaz motivasyon geliyor artınca. Harbiden. Hadi onu da geçtim. Kız ben düşmeye başladım ya iyice?! Kırılıyorum yani. Bakın sinirlenirsem İTİRAF SAYFASI olur size bin bölüm. Bende o potansiyel var. Kafam atar siz çatlayana kadar bölümleri yollayı yollayı veririm. Heyecanlı da bitiririm. Meraktan okursunuz o kadar şeyi aksjsjdbwk
Neyse işin espri ve şakası o tabii. Yoo ne esprisi takip edin. Gayet ciddiyim jdjdjsjns Yedek hesabımı da atlamayın bu arada he. O da önemli şimdi. aleynaozgul2 ama şey sahte hesap açmayın. O hoş olmuyor. Kendi hesaplarınızdan takip edin. Asıl hesabımı unutmadan ekleyiverin.
Bencilleştiğim kısımda bitmiştir.
Şimdi son olarak finale yaklaştık. Haberini vereyim. Bir zahmet artık dediğinizi duyar gibiyim. Neyse canım okuyucularım. Ben huzursuz mooda girmeden size bay bay diyeyim.
Umarım demek istediklerimi diyebilmiş ve kendimi ifade edebilmiştimdir.
Görüşürüz. Gitmeyin bir yerlere he. Bari siz kalın her zaman yanımda ^^ ❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
itiraf sayfası. [yarı texting]
Humor"Herkes gözlerinin önündeki bu haksızlığa susarken o bizim için bir şeyler yapmak istedi. Ne yaşadıysak, onlarında yaşaması için elinden geleni ardına koymadı. Sadece bizi düşündü. Yanımızda durdu. Ve bir şeyleri değiştirmek için uğraştı. Hepsinin h...