itiraf sayfası. [yarı texting]

124

Yakın gelecekle ilgili spoiler vereceğim. Heyecandan kuduruyorum çünkü. Ben öyle bir bölüm yazdım ki en duygusuzunu bile ağlatacağım. Final kötü bitmeyecek merak etmeyin. Zaten final falan da yok. Sadece İTİRAF SAYFASI üzerinden yeni bir bölüm yayınlanmayacak. Hepiniz yeni hikayeye uçacaksınız ve zaten tanıdığınız karakterlerin hayatına ineceksiniz. Efe, Onat, Oya, Serkan, Sonat, Eylem ve hatta Efsun... Hepsi orada olacak. Yenileri de eklenecek. Ama şunun garantisini verebilirim. Cidden çok seveceksiniz. Fazlasıyla.

Siz meraktan çatlayadurun. Bende yeni kitabın çıtasını doruklara çıkarayım.

Finale 3-4 bölüm kaldı. Bitecek yani. Az daha dayanın. Yorum istiyorum fakat gelmiyor. Olsun. Ben yine mecburen sınır koyacağım. Çünkü sıralamada gerilemek istemiyorum. Oyları da lütfen atlamayın. Bunlar benim için çok önemli.

Tabii ki profilimi takip etmeyi unutmuyorsunuz. Çünkü finalle ilgili bazı önemli noktalardan bahsedeceğim.

Sizi çok seviyorum. ❤

YORUM SINIRI: 100

Keyifli okumalar :)

EYLEM YAMAN

Ne diyeceğimi bilemiyorum. Ne yapacağımı da. Hatta sınıfa bile girmeye çekiniyorum. Evet evet. Aylarca bunun için çabaladım. Ve şimdi  elde etmişken istediğim şeyi, amacıma ulaşmışken nasıl davranmam gerektiği hakkında bir fikrim dahi yok.

Biz, resmen Sonat'la sevgiliyiz!

Onun bana karşı aşk beslemediğini adım kadar iyi biliyorum. Suna'ya da boş değil. Ama yavaş yavaş ondan vazgeçiyor gibi. Mesela eskisi kadar seyretmiyor onu derslerde. Uğur'la mutluyken kıskanırcasına bakardı. Şimdi bakmıyor. Ve beni düşünüyor. Sanki artık umursuyor ona olan sevgimi. Dün gece o kadar telaş yaptı ya. Bu bana yetti.

İlk defa birini gerçekten, içten bir şekilde önemsedi.

Bu durumumuzdan Erdem'e bahsetmemiştim. Kimsenin birlikte olduğumuzdan haberi yoktu. Ve şimdilik duymamalarını istemiştim. Efe'yi ise bu aralar pek görmüyordum. Ona karşı öylesine mahcuptum ki. Evet haklı olduğum noktaları hâlen savunuyordum. Ama evden kovmam ağır olmuştu. Okulun bitmesine yakın olan haftalarına gelmiştik ve son günlerde devamsızlık yapıyordu. Efsun'la beraber. Neden bilmiyordum. Önceden olsa haberim olurdu. Mutlaka söylerdi. Şimdiyse buz gibiydik. Ve ben bu durumu elbette ki düzeltmeyi kafaya koymuştum. O esnadaki hislerimle Sonat'ı savundum diye vazgeçecek halim yoktu arkadaşımdan. Kimse için vazgeçmezdim. Anlık bir duyguyla kafama estiği gibi davranmıştım yalnıca. Çok pişmandım zaten. Ama bir süre daha bu konuyu açmayacaktım. Zamana ihtiyacımız vardı. Ve şimdi bunları konuşmanın vakti değildi.

Sınıfa girdiğimizde her zamanınkinin aksine Sonat yerinde uyumuyordu bu defa. Yanında o barda gördüğüm kız ve iki erkek daha vardı. O erkeklerden birisiyse bana asılan çocuktu. Birlikte gülüşerek konuşuyorlardı. Kaşlarım çatılırken beni gören sevgilim -böyle de hemen garip oldu he- kaşıyla 'gel buraya' anlamında bir işaret yaptı. Erdem homurdana homurdana yerine geçerken bende onların yanına gitmiştim.

"Günaydın."

Cevap vermeden dik dik o çocuklara baktığımı gördüğümde "Dün için özür dilerim. Ben alkollüydüm. Yani kafam pek yerinde değildi. Adım Eren." Diyerek elini uzattı. Bunlarında bahane hazır tabii. Sarhoşmuş... İnandık (!)