Η ΑΛΛΑΓΗ

Κεφάλαιο 2 - Αθηνά

Η Αθηνά κοίταξε το πρόσωπό της στον καθρέφτη αυτάρεσκα. Είχε σκούρα καστανά μαλλιά και καστανά μάτια αλλά είχε ένα σαρκώδες στόμα και μια μύτη που θα την ζήλευαν και οι καλύτεροι πλαστικοί. Μπορεί ένα ένα τα χαρακτηριστικά της να μην ήταν ιδιαίτερα αλλά το σύνολο ήταν απίστευτο. Το έβλεπε κάθε φορά στον τρόπο που την κοίταζαν οι άντρες αλλά και οι γυναίκες. Ήταν όμορφη και το ήξερε. Χαμογέλασε στον εαυτό της, πήρε την τσάντα της και βγήκε από το δωμάτιο.

Η μαμά της την περίμενε στο γραφείο της όπως την ειδοποίησε η Σοφία, η οικιακή βοηθός τους όταν την ξύπνησε. Η Αθηνά κατέβηκε τις σκάλες και κατευθύνθηκε στο γραφείο της Μίνας Οικονόμου που βρισκόταν στο ισόγειο, δίπλα από το τεράστιο γραφείο βιβλιοθήκη του πατέρα της.

Η Μίνα Οικονόμου ήταν ευρέως γνωστή στους δικηγορικούς κύκλους ως μια από τις καλύτερες δικηγόρους στα διαζύγια. Αυτός ήταν και ο λόγος που η Αθηνά σπάνια την έβλεπε όσο ήταν μικρή. Με δύο πολυάσχολους διάσημους γονείς είχε σχεδόν μεγαλώσει μόνη της.

Χτύπησε την πόρτα και μπήκε στο γραφείο. Η μητέρα της σήκωσε το κεφάλι της από τα έγγραφα που διάβαζε και την κοίταξε πάνω από τα γυαλιά της: " Μπα; Αποφάσισες να ξυπνήσεις; Δεν μου λες, εσύ δεν έχεις εξετάσεις στην σχολή;"

Η Αθηνά κούνησε καταφατικά το κεφάλι της : " Ναι."

"Έχεις διαβάσει τίποτα ή τσάμπα πληρώνουμε;"

Κοίταξε προκλητικά την μαμά της και κάθισε σταυροπόδι σε μια από τις δύο πολυθρόνες λέγοντας: " Απ'οτι κατάλαβα έχεις όρεξη για κήρυγμα οπότε ρίξτο να τελειώνουμε."

Η Μίνα φάνηκε να γίνεται έξω φρενών: " Τι να ρίξω; Απ΄ότι φαίνεται τίποτα δεν φτάνει σε εσένα. Πως μπορείς να ζεις χωρίς κανέναν σκοπό; Άλλα παιδιά στην ηλικία σου δουλεύουν για να σπουδάσουν ενώ εσύ ..."

Τα μάτια της Αθηνάς άστραψαν από θυμό: " Ναι αυτά τα παιδιά πιθανόν θα είχαν και γονείς που στάθηκαν δίπλα τους και τα βοήθησαν να ονειρευτούν και να βάλουν στόχους για το μέλλον ενώ εγώ ήμουν μόνη μου. Το μόνο που έχω μάθει να κάνω καλά είναι να  σας βοηθάω να καθησυχάζετε την συνείδησή σας τρώγοντας αυτά που μου δίνετε."

"Αλήθεια σου αρέσει πολύ να δείχνεις σαν θύμα. Ίσως φταίει το γεγονός οτι ποτέ δεν συνάντησες δυσκολίες. Τέλος πάντων δεν σε φώναξα γι αυτό τώρα. Το Σάββατο θα πρέπει να εμφανιστούμε οικογενειακώς σε ένα φιλανθρωπικό γεγονός. Είναι πολύ σημαντικό και θα είναι εκεί όλος ο καλός κόσμος."