Η ΑΛΛΑΓΗ

Κεφάλαιο 30 - Παραδοχή

Τα χέρια του Ορέστη την κρατούσαν σφιχτά και η καρδιά της χτυπούσε δυνατά στο στήθος της.

"Καλά είμαι. Μην ανησυχείς." Του είπε και προσπάθησε να απομακρυνθεί από κοντά του.

"Το κεφάλι σου πονάει συχνά μετά από το ατύχημα;"

Κούνησε το κεφάλι της: " Ναι, αλλά για την κατάστασή μου φταίει κυρίως η αυπνία."  Και η παρουσία σου τόσο κοντά μου, συμπλήρωσε από μέσα της.

"Θέλεις να σε γυρίσω στο σπίτι; Όμως θα μου  υποσχεθείς οτι θα απαντάς τα τηλεφωνήματά μου και δεν θα μου κρύβεσαι πια. Από εδώ και πέρα θα είμαστε ζευγάρι. Τι λες;"

Η Αθηνά δεν μπορούσε πια να κοροιδεύει τον εαυτό της. Είχε καταλάβει ότι ο Ορέστης της άρεσε πολύ και θα ήταν βλακεία της να συνεχίσει να τον σπρώχνει μακριά της. Εκείνος της είχε αποδείξει οτι ήθελε πραγματικά να είναι μαζί και δεν τον ένοιαζε τίποτα άλλο. Της είχε εμπιστοσύνη.

"Μμμ" Κούνησε το κεφάλι της ντροπαλά.

Ο Ορέστης έπιασε το σαγόνι της και το σήκωσε για να δει το πρόσωπό της : " Είσαι πολύ χαριτωμένη όταν ντρέπεσαι. Δεν πίστευα ποτέ οτι θα ήσουν έτσι."

"Αλήθεια;" Απέφευγε τα μάτια του. Αισθανόταν αμηχανία.

"Ναι. Δεν φαίνεσαι τέτοιος τύπος."

Η Αθηνά χαμογέλασε : " Στην πραγματικότητα δεν είμαι συχνά έτσι. Μόνο κοντά σου."

Η απάντησή της φάνηκε να τον ικανοποιεί. Την τράβηξε ακόμη πιο κοντά του, τόσο που οι ανάσες τους μπερδεύονταν και η φωνή του ακούστηκε βραχνή όταν της είπε: " Χαίρομαι που μόνο εγώ σου προκαλώ τέτοια αισθήματα. Αυτό σημαίνει οτι είμαι σημαντικός για εσένα."

Η Αθηνά τον κοίταξε και παγιδεύτηκε στο βλέμμα του. Όταν κατάλαβε οτι εκείνος θα την φιλούσε ήταν ήδη αργά και τα χείλη του χάιδευαν αργά τα δικά της. Τα μάτια της έκλεισαν και αυτή την φορά αφέθηκε να παρασυρθεί στον κόσμο των αισθήσεων.

Εκείνος κατάλαβε την αλλαγή της στάσης της και τα χέρια του χάιδεψαν απαλά την πλάτη της. Το φιλί της έδειχνε μια απειρία που τον ξάφνιασε αλλά συνέχισε να την προκαλεί σφίγγοντάς την επάνω του.

Η Αθηνά στην αρχή ήταν σαστισμένη από το φιλί αλλά αφού είχε ήδη παραδεχτεί τα αισθήματά της δεν υπήρχε λόγος να προσπαθεί να του κρυφτεί. Έτσι επέτρεψε στον εαυτό της για πρώτη φορά να αφεθεί, χωρίς σκέψεις, στο αγκάλιασμά του. Σήκωσε τα χέρια της και τα τύλιξε γύρω από τον λαιμό του, βάζοντας τα δάχτυλά της στα μαλλιά του, ενώ ακολουθούσε τον δρόμο που της έδειχνε εκείνος. Η εμφανής αναστάτωσή του την  έκανε να ριγήσει.