Η ΑΛΛΑΓΗ

Κεφάλαιο 35 - Δανάη...Δανάη

Αγαπητές μου φίλες, που μόλις περάσω ένα κεφάλαιο ζητάτε το επόμενο, σήμερα μπόρεσα και πάλι να σας κάνω το χατήρι. Ελπίζω να το ευχαριστηθείτε !!!!

Η Αθηνά αισθανόταν ζαλισμένη από τα ποτά και το αλκοόλ στο αίμα της είχε μουδιάσει και το μυαλό της. Είχε ξεχάσει όσα είχαν συμβεί και έτσι μπορούσε να διασκεδάσει. Η Χαρά την πλησίασε : " Ζήτησα να φύγω νωρίτερα από την δουλειά. Αν θέλεις μπορούμε να φύγουμε νωρίτερα."

Η Αθηνά της χαμογέλασε μεθυσμένα: "Τώρα στο καλύτερο να φύγουμε; Έλα να χορέψουμε." Τυλιξε τα χέρια της γύρω από την φίλη της σφιχτά και την φίλησε στο μάγουλο. Μετά άρχισε να κουνιέται στον ρυθμό παρασύροντάς την και εκείνη μαζί της.

Η Χαρά αισθανόταν οτι μπροστά της είχε την Δανάη. Μόνο η φίλη της μεθούσε με τόσο ιδιαίτερο τρόπο. Δεν ήταν δυνατόν να υπήρχε και άλλος άνθρωπος με τα ίδια χαρακτηριστικά όταν μεθούσε.

"Δανάη;" Εκείνη την άκουσε. Για λίγο φάνηκε σύγχυση στο βλέμμα της και μετά είπε: " Νομίζω οτι δεν με λένε Δανάη. Ναι, είμαι η Αθηνά." Συνέχισε να κουνιέται στον ρυθμό χαμογελώντας σαν παιδί.

Η αμφιβολία είχε τρυπώσει μέσα της. Πλέον πίστευε οτι κάποιο λάθος είχε γίνει. Ήταν σχεδόν σίγουρη οτι μπροστά της είχε την Δανάη. Υπήρχαν δύο πράγματα που θα αποδείκνυαν αν είχε δίκιο. Το ένα ήταν οτι η Δανάη μετά από τον ενθουσιασμό και τα φιλιά όταν μεθούσε, ξέσπαγε σε κλάματα. Η Χαρά πάντα πίστευε οτι αυτό γινόταν γιατί ήταν οι μόνες στιγμές που η γενναία φίλη της έχανε τον έλεγχο και όλες οι άσχημες, τραυματικές αναμνήσεις μπορούσαν να την πληγώσουν και πάλι. Τότε δεν της μιλούσε. Έκλαιγε σιωπηλά. Εκείνη το ήξερε και απλά στεκόταν δίπλα της αγκαλιάζοντάς την μέχρι να κοιμηθεί.

Κοίταξε την 'Αθηνά'. Βρισκόταν στην φάση της ευδαιμονίας ακόμη και όπως κάθε φορά είχε γίνει το επίκεντρο της  προσοχής. Πήγε κοντά της και άρχισε να χορεύει μαζί της. Ήθελε να μπορεί να την παρατηρεί.

Η Αθηνά ιδρωμένη πήγε στο μπαρ και ζήτησε λίγο νερό από τον μπάρμαν. Πίνοντάς το κοίταξε γύρω της και τότε τον είδε. Απέναντί της ακουμπώντας στον τοίχο με ένα ποτό στο χέρι καθόταν ο Ορέστης. Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν  και εκείνος σήκωσε το ποτήρι του σε χαιρετισμό. Η διάθεσή της εξαφανίστηκε απότομα και του γύρισε την πλάτη. Η Χαρά που την είχε ακολουθήσει τον αγριοκοίταξε: " Τι προσπαθεί να κάνει;" Είπε θυμωμένα.

Η Αθηνά ζήτησε από τον μπάρμαν  ένα σφηνάκι ακόμη και το ήπιε μονορούφι. Μετά γύρισε στην Χαρά την αγκάλιασε και την φίλησε με θόρυβο στο μάγουλο: " Ας μην ασχοληθούμε άλλο μαζί του. Πάμε να διασκεδάσουμε." Το χαμόγελο είχε γυρίσει στα μάτια της.