Η ΑΛΛΑΓΗ

Κεφάλαιο 60 - Συντετριμμένη

Η Δανάη δεν αισθανόταν και πολύ καλά. Ο πονοκέφαλος δεν την άφησε να κοιμηθεί καλά.

Ο Ορέστης είχε πάει και πάλι να την πάρει από την δουλειά το προηγούμενο βράδυ αλλά επειδή είδε οτι εκείνη δεν αισθανόταν καλά δεν αντέδρασε όταν του είπε να την γυρίσει στο σπίτι. Η δε τρυφερότητά που της έδειχνε, είχε αρχίσει να την επηρρεάζει πολύ. Το καταλάβαινε γιατί πλέον δεν αντιδρούσε στις απρόσμενες εμφανίσεις του παρά τις προειδοποιήσεις της Χαράς.

Όταν κατέβηκε στην τραπεζαρία για το πρωινό διαπίστωσε για άλλη μια φορά  την απουσία του Δημήτρη. Ήταν η τέταρτη μέρα που εκείνος δεν εμφανιζόταν αλλά κανείς δεν έδειξε να ανησυχεί.

Όταν είχε ρωτήσει την Χαρά τι συνέβαινε με εκείνον, η φίλη της της είπε οτι ήταν καλά, αλλά κάποιοι φίλοι του είχαν έρθει από το εξωτερικό και έβγαινε μαζί τους από νωρίς το πρωί για να τους ξεναγήσει.

Η Δανάη δεν μπορούε να μην αναρωτηθεί  μήπως η παρουσία της στο σπίτι ενοχλούσε τον Δημήτρη και η απουσία του, όσο εκείνη έμενε εκεί, ήταν ένας τρόπος να αντιδράσει. Το γεγονός  οτι τις τελευταίες μέρες έβλεπε και στο φέρσιμο της φίλης της αλλαγή,  την έκανε να αισθανεται ανησυχία.

Ο Αλκιβιάδης διάβαζε κάτι στο τάμπλετ ενώ η Μίνα γέμιζε το πιάτο της για να της το δώσει.  Όταν το ακούμπησε μπροστά της η Δανάη το κοίταξε έντρομη: " Τι είναι όλο αυτό;"

"Είσαι πολύ αδύνατη και χλωμή. Πρέπει να φας για να δυναμώσεις." Είπε η Μίνα σοβαρά. Φαινόταν να ανησυχεί.

"Μην ανησυχείτε. Είμαι μια χαρά. Δεν θα μπορέσω να τα τελειώσω όλα αυτά."

Η Μίνα την κοίταξε τρυφερά: " Δανάη, σκέφτηκες την πρότασή μας να μείνεις για πάντα μαζί μας;"

Εκείνη κούνησε το κεφάλι της: " Δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο. Βλέπω οτι είσαστε καλύτερα γι αυτό και την επόμενη Δευτέρα θα φύγω. Θα επιστρέψω στο σπίτι μου. Από εδώ όλα είναι μακριά για εμένα. "

Ο πανικός στο βλέμμα της Μίνας και η αγωνία στο πρόσωπο του Αλκιβιάδη την έπιασαν απροετοίμαστη.  Άρχισε να αισθάνεται άσχημα και γι αυτό σηκώθηκε όρθια για να φύγει: " Με συγχωρείτε όμως γιατί πρέπει να φύγω αλλιώς θα αργήσω."

Όταν έφυγε από το δωμάτιο πίσω της επικράτησε απόλυτη σιωπή.

Ο Ορέστης την περίμενε στην είσοδο του πάρκινγκ, ακουμπισμένος στο αυτοκίνητό του.