Η ΑΛΛΑΓΗ

Κεφάλαιο 24 - Είναι η ίδια Χαρά;

Στην διαδρομή προς το σπίτι ο Ορέστης ήταν σιωπηλός και έτσι εκείνη μπόρεσε να σκεφτεί τι ήταν αυτός ο αόρατος δεσμός που φαινόταν να την δένει με την Χαρά. Όταν ήταν μαζί της αισθανόταν οτι ήταν ο εαυτός της πράγμα που δεν αισθανόταν ούτε με τους γονείς και τον αδερφό της. Ίσως να έφταιγε το γεγονός οτι η Χαρά της φερόταν σα να ήταν  η καλή της φίλη που χάθηκε και έδειχνε να της λείπει. Ήταν περίεργη για αυτή την φίλη της.  Πως μπορούσε να υπάρχει ένα άλλος άνθρωπος τόσο ίδιος με εκείνη;

Αποφάσισε οτι ήθελε να είναι φίλη με την Χαρά και η πρώτη της δουλειά την επόμενη φορά που θα την συναντούσε θα ήταν να την ρωτήσει για την Δανάη. Ήθελε να μάθει ποια ήταν αυτή η κοπέλα που την έκανε να την αγαπάει τόσο.

" Πέρασες καλά σήμερα;" Η φωνή του Ορέστη την έβγαλε από τις σκέψεις της.

" Ναι. Χάρηκα πολύ που ξαναείδα την Χαρά."

"Χαρά;"

Σωστά εκείνος δεν ήξερε τίποτα για την καινούρια της φίλη.

"Δουλεύει σερβιτόρα στο κλαμπ που πήγαμε αλλά σήμερα ήταν εκεί σαν πελάτισσα. Είναι η κοπέλα που χορεύαμε μαζί."

"Ααα. Πότε την γνώρισες;" Έδειχνε ξαφνιασμένος.

"Την προηγούμενη φορά που πήγαμε εκεί."

Ο Ορέστης δεν μίλησε άλλο. Βυθίστηκε στις σκέψεις του. Έφτασαν μπροστά στο σπίτι της και εκείνος βγήκε γρήγορα να της ανοίξει την πόρτα. Όμως δεν την άφησε να φύγει. Την φυλάκισε με το σώμα του πιάνοντας την πόρτα και την οροφή του αυτοκινήτου: "Αύριο θα έρθω να σε πάρω για να βγούμε."

"Δεν χρειάζεται να βγαίνουμε κάθε μέρα..." Εκείνος έσκυψε και την φίλησε εμποδίζοντας την να εκφράσει τις αντιρρήσεις της. Για άλλη μια φορά το ξάφνιασμά της του επέτρεψε να βαθύνει το φιλί του αφήνοντάς την ξέπνοη. Όταν τραβήχτηκε πίσω αργά, η Αθηνά είχε ξεχάσει αυτά που ήθελε να του πει και έμεινε να τον κοιτάζει βουβή και αναστατωμένη.

Ο Ορέστης πήρε τα χέρια του και της χαμογέλασε προκλητικά λέγοντας αποφασιστικά: " Αύριο θα σου τηλεφωνήσω για να συνεννοηθούμε."

 Η Αθηνά ξαφνικά κατάλαβε οτι εκείνος την είχε ελευθερώσει. Χωρίς να μιλήσει έφυγε σχεδόν τρέχοντας από κοντά του. Δεν γύρισε να τον κοιτάξει όταν τον άκουσε πίσω της να φωνάζει: "Μην διανοηθείς να με αποφύγεις. Θα σε βρω όπου και αν κρυφτείς. " Η φωνή του φανέρωνε το πόσο πολύ το διασκέδαζε.