Benim Adım Ebruli

10. Bölüm • Çilekli Soda

Mer ha ba! 💛 Gece bölümü ve ben karşınızdayım. Diğer bölümü yazmaya yarın başlayacağım, böylece gecikme yaşamayacağız. Aklıma başka duyuru gelmedi 🤷🏽‍♀️

Sorular ve görüşler için ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz. Yorumlarınız <3 ben. Yanlışlar varsa da sonra düzelteceğim, daha fazla bekletmek istemedim. Umarım beğenirsiniz. ⭐️

Bölüm Şarkısı: Trouble Is A Friend - Lenka. Tam bir Özge şarkısı ♥️

Altmış beş...

Altmış altı...

Altmış yedi...

Kronometre 00:00 olunca saymayı bıraktım.

Duran bir çilekli sodada bir dakika içinde altmış yedi baloncuk aşağıdan yukarı çıkıyordu. Ama buna kesin sonuç diyemezdim çünkü birkaç kez gözümle takip edemeyeceğim kadar çok baloncuk yüzeye koşmuştu.

Doktor midene iyi bak derken saat on iki olmak üzereyken çilekli soda içmekten bahsetmiyordu ama işte, canım çilekli soda çekmişti. İradem her isteğe karşı koyabilirdi, canım hariç... Canımla aramızda kimsenin bozamayacağı kadar iyi bir ilişki vardı. Ben o ne isterse yapıyordum, o da mutlu oluyordu.

Bugün yine maç vardı ve herkes spor salonunda, basketbol maçı izlerken gırtlak yırtma yarışı yapıyordu ama ben hastalık bahanesiyle sınıfta kalmak için izin almıştım. Çünkü bu, bu haftaki üçüncü maçtı. Bu döngünün bir sonu olmalıydı artık, sonsuza dek maç izlemeye gidecek değildim.

Bugünlük hedefimi tamamladığım Biyoloji test kitabını ittirip ayağa kalktım.

Bugün, dün yerlerde sürünecek hale gelmemiş kadar iyi hissediyordum. Dikkat dağınıklığı yoktu, ders çalışabiliyordum ve hâlâ Sevim'den nefret ediyordum. Yani fabrika ayarlarıma dönmüştüm.

Kapının kulpunu yavaşça indirip kafamı dışarı uzattım. İki sınıftan taşan öğretmen sesi dışında derin bir sessizlik vardı. Kapıyı açık bırakıp koridora çıktım ve yürümeye başladım. Duyuru panosuna kadar koşarken sırıttım. Yalnızlığa bayılıyordum.

Panonun önünde nefeslenirken asılı kağıtlara bakındım. Koridorda koşmak yasaktır! uyarısına gülerken gözüm büyük, renkli kağıda kaydı.

İrfan Tezer Kariyer Günleri 2019

Grili kırmızılı afişte büyük ünvanlı insanlar ve fotoğrafları vardı. İki gün üst üste orta yaşlı insanlardan öğüt dinleyemezdim. Günlerden bir tanesini seçip gider, diğerini atlatmanın bir yolunu bulurdum.

Pazartesi ve salı günlerinden hangisine gelen gideceğime karar vermek için ünvanları ve kişileri daha detaylı incelemek için biraz daha yaklaştım. Gözüm önce tanıdık kelimeyi seçti. Arsal...

Ecevit Arsal - Çakıroğlu Lojistik Genel Müdürü

Sezen Hoca, Özgür'ün babasının okula geleceğini söylemişti ama bu kadar erken olacağını düşünmemiştim. Ama erken olması iyiydi, böylece babasıyla ilgili Özgür'ü rahatsız eden şeyi öğrenebilirdim. Biz arkadaştık, değil mi? Arkadaşlar birbirleriyle ilgili garip garip şeyleri bilmez miydi? Ne bileyim, Özgür'ün, teyzesinin garip alışkanlıklarını, halasının alkolik kocasını falan bana anlatması gerekmiyor muydu?