Αντρίκια & Παντελονάτα

~κεφάλαιο 28~

Όσο και να  προσπαθώ να ανιχνεύσω κάποιο σημάδι ζωής αυτό καθίσταται ανέφικτο και αναστενάζοντας γυρνώ το βλέμμα μου τριγύρω ψάχνοντας δεν ξέρω και εγώ τι.
Το μάτι της κάμερας στο οποίο αναβοσβήνει ενα αχνό κόκκινο φως, ψηλά δεξιά της πόρτας του καταστήματος κεντρίζει την προσοχή μου και η μικρή της κίνηση που εστιάζει πάνω μου , αναπτερώνει το ηθικό μου και μου δίνει ελπίδες ότι υπάρχει κάποιος μέσα στο κατάστημα. Το βλέμμα μου γυρνάει από την κάμερα παρακολούθησης στο  κουδούνι  του καταστήματος και πάλι πίσω στη κάμερα και ενώ αναρωτιέμαι τι σκατά το θέλει το κουδούνι ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών  βρίσκομαι να  το πατώ μανιωδώς.

Το πατάω και το ξανά πατάω με ένταση και όταν έχω σχεδόν απογοητευτεί εντελώς και είμαι έτοιμος να τα παρατήσω μια κίνηση στο κατάστημα μέσα που αντιλαμβάνομαι περισσότερο ως κινούμενη σκιά αναπτερώνει το ηθικό μου.

Δεν αργεί μια φιγούρα αρκετά μεγαλόσωμη να φανεί στη πόρτα απο την εσωτερική πλευρά και πριν το καταλάβω ,μια μικρή πλαινή πόρτα που δεν είχα αντιληφθεί ότι υπήρχε πριν , έχει ανοίξει και εγώ βρίσκομαι εντός του καταστήματος με τον μεγαλόσωμο τύπο _σκιά να με έχει γραπώσει από το γιακά του καφτανιού. 

Μην μου το τσαλακώνεις καλέ και δεν είναι δικό μου γαμώ.. πώς θα το επιστρέψω ;;;;

Κάτι γρυλίζει στα τούρκικα αλλά δεν καταλαβαίνω που και να  καταλάβαινα δεν  θα μπορώ να απαντήσω.

-«I am friend !  I coming with peace... εεε, peacefully , ήθελα να πω ...ειρήνη αδερφέ!!» τραυλίζω ότι ατάκες θυμάμαι από τις ταινίες με εξωγήινους που έχω δει και πρέπει να πιάνει αν κρίνω από το ύφος του που με κοιτάζει σαν χάνος από την κορφη ως τα νύχια.

Στο τέλος σουφρώνει και τη μύτη του.

-«Shits my friend.. dogs shits..» λέω απολογητικά και του δείχνω τα πέλματα μου που είναι μαύρα από τα σκατά και το δρόμο που περπάταγα τόση ώρα ξυπόλητος.

Ο τύπος με αφήνει τέρμααααα αηδιασμένος και οπισθοχωρεί μουρμουρώντας στα τούρκικα.

-«Θοδωρήηηη μου!!!!» 

Ακούγεται  μια γυναικεία φωνή  πίσω του και πριν προλάβω να νιώσω την ευτυχία που ακούω τη φωνούλα τη Παρασκευούλας μου βρίσκομαι στην αγκαλιά της με τα χεράκια της να με αγκαλιάζουν και τη μυρωδιά του γιασεμιού να πλημμυρίζει το είναι μου.!!!

Το κορίτσι μου !!!!!!! 

Την βρήκα!!!!!!!

Τώρα  να την δείρω ή αργότερα;;;;