"Η ζωή θα σου μάθει τι είναι αληθινή ανδρεία: είναι η ικανότητα να αντιστέκεσαι στην αποδοκιμασία των γύρω ανθρώπων."
Τρεις εβδομάδες πέρασαν από το περιστατικό με τη Χριστίνα και μπορώ να πω ότι τα πράγματα κυλάνε ήσυχα σχετικά. Την πρώτη βδομάδα μετά το περιστατικό βέβαια είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης και οι κακές γλώσσες το γλέντησαν κανονικά και οι φήμες έδιναν και έπαιρναν. Άλλοι ισχυριζόντουσαν ότι βρισκόταν υπό ανάρρωση λόγω πλαστικής επέμβασης, άλλοι ότι βρήκε καινούργιο γκόμενο και αλώνιζε σε εξωτικά μέρη.. Μερικοί μίλησαν για κάποιο ίσως συνέδριο. Ένα σωρό ικεσίες για την θεόσταλτη απουσία της αλλά εμένα προσωπικά καρφάκι δεν μου καιγόταν για το που βρίσκεται, με ποιόν και τι κάνει. Για εμένα σημασία είχε ότι τα καψόνια μου σταμάτησαν και κατάφερα να ανασάνω επιτέλους έπειτα από τόσους μήνες βραχνά. Αν και με τόσα "υπέροχα " περιστατικά το σίγουρο είναι ότι γέμισα τις τσέπες μου με εμπειρίες και γνώσεις. Να δεις που θα πρέπει να την ευχαριστήσω στο τέλος.!
Τις επόμενες δύο εβδομάδες μετά το περιστατικό η Χριστίνα εμφανίστηκε στο πόστο της μεταλλαγμένη εντελώς! Όχι στο πρόσωπο αλλά στη συμπεριφορά της. Είχε ηρεμίσει και είχε ρίξει τους τόνους γενικά. Παρέμενε στο γραφείο της και μοίραζε τα περιστατικά δίκαια και κυκλοφορούσε με φειδώ στη κλινική. Σημασία είχε πάλι για εμένα ότι έχοντας απομονωθεί στο γραφείο της δεν με ενοχλούσε, δεν την έβλεπα, δεν την άκουγα , δεν γενικά και υπέροχα! Αλλά αυτό καθόλου δεν με κατευνάζει...Δεν με αφήνει να απολαύσω τίποτα.. η τόση ηρεμία με τρομάζει περισσότερο.. καλύτερα που ένιωθα την οργή της παρά αυτό να μην ξέρω τι ετοιμάζει...Ένα πράγμα όμως που ξέρω καλά είναι η πολυπλοκότητα της σκέψης των γυναικών και με αυτό με τρομάζει πραγματικά.
Η μόνη μου σκέψη σήμερα είναι ότι αποφασίζουμε ειδικότητα. Άρα Χριστίνα τέλος!!!
-«Αποφάσισες ειδικότητα;» με ρωτάει στο δωμάτιο που έχουμε μαζευτεί ο συνάδελφος μου ο Δημήτρης και νεύω θετικά.-«Εσύ;» τον ρωτώ και χαμογελάει καταφέρνοντας να με τρομάξει μιας και τα σιδεράκια που κοσμούν το στόμα του ακόμα αποτελούν μια ανατριχιαστική εικόνα. Μα βέβαια, αυτός είναι μωρό ακόμα. Στα 24 του τι περιμένω;
-«Και;» τον ρωτώ περισσότερο για να ανοίξω κουβέντα μιας και η αναμονή είναι άκρως εκνευριστική.
-«Ωτορινολαρυγγολόγος .» μου απαντάει και μερικά υγρά από την στοματική του κοιλότητα πετάγονται στην προσπάθεια του να το πει. Άστο ρε φίλε πες ωρυλά στην τελική...σκέφτομαι και χαμογελώ χτυπώντας στον ώμο και χαζεύω τους υπόλοιπους συνάδελφους μου που έχουν στήσει πηγαδάκια. Δεν κατάφερα να αποκτήσω ιδιαίτερες σχέσεις με κάποιον ειδικευόμενο με τόσο φόρτο εργασίας που είχα καθημερινά εξαιτίας της μέγαιρας. Αλλά όλα διορθώνονται πλέον από την στιγμή που θα αναλάβω ειδικότητα. Θα μεταφερθώ στην κλινική που θα εκπαιδευτώ και θα αφήσω την Χριστίνα να τυραννήσει άλλα θύματα. Η σκύλα..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Αντρίκια & Παντελονάτα
Romantizm'Ενας άντρας που συμπεριφέρεται περισσότερο ως παιδί. Μια κοπέλα που τιμάει τα παντελόνια που φοράει. 'Ένα παρελθόν που ακόμα πονάει. Ένα μέλλον απρόβλεπτο . Το παρόν του όμως για γέλια και για κλάματα!
