Αντρίκια & Παντελονάτα

~κεφάλαιο 29~

Πάνω στο πανικό μου δεν ξέρω τι είναι το σωστότερο να κάνουμε. Να τραβήξω την Βίβιαν και να  βυθιστούμε στο νερό ξανά με μεγάλη πιθανότητα το σκάφος να περάσει πάνω από τα σώματα μας και να μας κόψει φέτες ή να παραμείνουμε στην επιφάνεια με μόνη ευχή  μας το σκάφος  που πλησιάζει να είναι ελληνικό ταχύπλοο;

Κοιτάζω τη Βίβιαν αναποφάσιστος  και βλέποντας την να έχει ταραχτεί και η ίδια,  περνάω προστατευτικά τα χέρια μου γύρω από το σώμα της. 

Αυτή τη πιθανότητα δεν την είχε σκεφτεί η ατρόμητη ήρωας της μαμάς πατρίδος;;;

Ο βόμβος του ταχύπλοου που πλησιάζει συνεχώς κάνουν τη καρδιά μου να ξεκινήσει να χτυπάει ξέφρενα και άτακτα .Έχω κακό προαίσθημα για ότι επακολουθήσει .

Μες στη σκοτεινιά, τα φώτα που αναβοσβήνουν στο ταχύπλοο, μας πλησιάζουν και η σημαία που ανεμίζει  προς μεγάλη μου απογοήτευση είναι κόκκινη. Κόκκινη ! Με μια ημισέληνο και ένα αστεράκι!!! Κατακόκκινη γαμώ! Όχι  η  δικιά μας πανέμορφη   κυανόλευκη  σημαία με τις εννιά λωρίδες της και τον σταυρό της!Το ήξερα! Αυτό ήταν . Θοδωρής γιοκ. Βίβιαν γιοκ.
Σφίγγω τη Βίβιαν που τρέμει πάνω στο σώμα μου με ότι  δύναμη έχει απομείνει απο το κολύμπι και τα χείλια μου ακουμπούν στο κρόταφο της .

-«Όλα καλά θα πάνε.» λέω δυναμικά αν και καθόλου δεν το πιστεύω.

-«Που μας έμπλεξα Θεέ μου...» την ακούω να ψελλίζει.

Αχ, ας το είχες σκεφτεί νωρίτερα αυτό Παρασκευούλα μου..τώρα είναι καταστροφικά αργά!

Και πάνω που πίστεψα ότι το τέλος μας είχε έρθει και ήδη με φανταζόμουν με βρώμικο καφτάνι, ξυπόλυτο, τρισάθλιο και ελεεινό, γερασμένο 50 χρόνια να σέρνω το δοκό στο μπουντρούμι της φυλακής της ανατολής, με την Βίβιαν γερασμένη παλλακίδα του Ερντογάν , ένα άλλο ταχύπλοο μπαίνει μπροστά μας, με αντίθετη κατεύθυνση από το τούρκικο, ανακόπτοντας την πορεία του.

Σφάζονται οι Τούρκοι ποιος   θα μας πρωτοπιάσει ! Δεν το ζω αυτό! 

Το  ταχύπλοο σταματά μπροστά μας , σε απόσταση αναπνοής, αλλά το βλέμμα μου  σκαλώνει στο νούμερο που γράφεται στα πλάγια , όχι τόσο όμως  στα τρία νούμερα  του αλλά στο αρχικό γράμμα πριν το νούμερο  που είναι p  που σημαίνει patrol δηλαδή περιπολικό περιπολίας αλλά για να δω αν πρέπει να καθησυχαστώ ολοκληρωτικά  ή να κάνω την προσευχή μου   το βλέμμα μου σηκώνεται ψηλά, πάνω απο τη γέφυρα του, εκεί που ανεμίζει η  σημαία του  εκάστοτε  πλοίου που δηλώνει την ταυτότητα του.