"Ισοζύγιο: οι γυναίκες συχνά λένε ανοησίες, οι άνδρες συχνά τις κάνουν."
Ανοίγω την εξώπορτα του σπιτιού μου με το εφεδρικό κλειδί που υπάρχει πάντα κάτω από τη γλάστρα που στολίζει την εξώπορτα και μπαίνω μέσα . Η ίδια γνώριμη μυρωδιά με υποδέχεται. Η μανία της Λουκίας για άνθη εσπεριδοειδών με έχει συντροφεύσει μια ζωή σαν άρωμα εδώ μέσα. Αφήνω τα σακβουαγιάζ που κουβαλώ ήσυχα στο χωλ και η Στέλλα αφήνει την μικρή τσάντας του ώμου της και μαζί προχωράμε προς το καθιστικό του σπιτιού με εμένα μπροστά .
Βρε ήρθε ο άσωτος!
Δεν μ αρέσει η σιωπή που ακούω και το σκοτάδι που επικρατεί στο σπίτι μιας και σήμερα μονή μέρα το ιατρείο φυσιολογικά είναι κλειστό το απόγευμα και η ώρα τέτοια που αποκλείεται να κοιμούνται, σκέφτομαι προβληματισμένος και ανοίγω το φως μπαίνοντας στο κύριος μέρος του σπιτιού.
-«Μα....μααααα;;;; τραυλίζω έκπληκτος βλέποντας την Λουκία με ένα σκούφο μαγειρικής στο κεφάλι να βρίσκεται δεμένη με μια κόκκινη κορδέλα στο τραπέζι πάνω της τραπεζαρίας μας απλωμένη σαν αστερίας στη κυριολεξία με σαντιγί απλωμένη σε ολάκερο το σώμα της ! Με διάφορα εκλεκτά εδέσματα σε συγκεκριμένα, επίμαχα σημεία του γυμνού κορμιού της!
Πάλι καλά που υπάρχουν και αυτά!
Αστραπιαία πετάω το χέρι μου πίσω, προς το πρόσωπο της Στέλλας προσπαθώντας να της εμποδίσω την πρόσβαση προς το αποκαλυπτικό θέαμα όσο αυτή ξαφνιασμένη πνίγει μια έκπληκτη κραυγή και σφίγγεται πίσω από το σώμα μου τρομαγμένη.
Κερωμένος βλέπω τη μάνα μου να γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος μου και να με αντικρίζει έκπληκτη !
Κου -κου-Τσα ! Έκπληξη καλέ!
Η Λουκία ξεκινά ταραγμένη να προσπαθεί να καλύψει το σώμα της τραβώντας τα χέρια της με σπασμωδικές κινήσεις, ανώφελα μεν μιας και η κορδέλα είναι καλά δεμένη και δεν της το επιτρέπει.
-«Θο...δωρή μου;;; Είσαι στα αλήθεια εσύ;;;» τραυλίζει έντρομη όσο συνεχίζει να προσπαθεί μανιωδώς να ελευθερωθεί αλλά μάταια.
-«Που να μην ήμουν να λες καλύτερα...» μουρμουράω έκπληκτος παρατηρώντας τη λευκή σαντιγί να γλιστράει αργά παρασύροντας μια φέτα ανανά και να πέφτει από το ένα στήθος της πάνω στο τραπέζι και από εκεί στο δάπεδο πιτσιλώντας το χώρο τριγύρω.
YOU ARE READING
Αντρίκια & Παντελονάτα
Romance'Ενας άντρας που συμπεριφέρεται περισσότερο ως παιδί. Μια κοπέλα που τιμάει τα παντελόνια που φοράει. 'Ένα παρελθόν που ακόμα πονάει. Ένα μέλλον απρόβλεπτο . Το παρόν του όμως για γέλια και για κλάματα!
