Αντρίκια & Παντελονάτα

~κεφάλαιο 48~

Πέη μικρά ..πέη μεγάλα ...πέη χοντρά ..πέη λεπτά  ..πέη ανοικτόχρωμα ...πέη σκουρόχρωμα ...πέη μαλλιαρά ...πέη σπανά ...πέη γενικά ...  παντού  και πάντα! 

Το ιατρείο μου σε σύντομο διάστημα απογειώθηκε κυριολεκτικά. Είχα βλέπεις την ευλογία και την προστασία του Θεού Πρίαπου- και μια άκρως γαργαλιστική διαφήμιση σε εφημερίδες και περιοδικά -  και ουρά έκαναν τα αρσενικά για τις συμβουλές μου. Εντάξει ,τα περισσότερα περιστατικά  που αναλαμβάνω είναι ιατρικής φύσεως και τον περισσότερο χρόνο   ασχολιέμαι  με ουρολοιμώξεις, με φλεγμονές στην ουρήθρα , με όρχεις και φιμώσεις  και ουροδόχους κύστες αλλά προσωπικά  το βλέμμα μου λάμπει και το μυαλό μου διεγείρεται όποτε έχω να κάνω με ότι αφορά την ανδρική  υπογονιμότητα και την στυτική δυσλειτουργία!!! 

Λόγω αντρικού εγωισμού , αλληλεγγύης  και συμπαράστασης,  λόγω επαγγελματισμού;... όπως θέλει κανείς ας το πει ! Δεν ξέρω γιατί  αλλά δεν δέχομαι υπό κανένα λόγο να κυκλοφορούν άσφαιρα  τσουτσούνια στην Ελλάδα! Άσφαιρα και μη λειτουργικά! Έχουμε και ένα όνομα εμείς οι Έλληνες να υπερασπίσουμε...όλα μας τα πήραν ...από τα αρχαία ως τα νέα αλλά  από τη φήμη του φλογερού και καρπερού εραστή ...κάτω τα χέρια τους! 

Μάλλον θα πρέπει να κάνω κάποια διατριβή συγκεκριμένα πάνω στο θέμα τώρα που το ξανά σκέφτομαι... Να ταξιδέψω ώστε να ενημερωθώ για τις όποιες νέες εξελίξεις αφορούν το θέμα  της υπογονιμότητας και να μελετήσω τις όποιες νέες μελέτες έχουν γίνει στα εξελισσόμενα κράτη πάνω σε αυτό το θέμα. Και ναι ,γιατί όχι να ανακαλύψω κάτι νέο, πρωτοποριακό που θα κάνει το όνομα μου να γραφεί με ανεξίτηλο μελάνι στην ιστορία...

Καλύτερος ήταν ο Παπανικολάου που εφεύρε το τεστ Παπ για τις γυναίκες;  Όχι βέβαια! 

Κάτι πρέπει να ανακαλύψω και εγώ...Θέλω να γράψω ιστορία...και θα το κάνω...να μου το θυμηθείτε!

-«Θοδωρή το επόμενο ραντεβού σου μόλις  ήρθε .»  ακούγεται η φωνή της  Στέλλας να με ειδοποιεί από την ενδοεπικοινωνία και αναστενάζοντας εγκαταλείπω τις υπέροχες μου σκέψεις και όνειρα.

Πολλή δουλειά έπεσε....

-«Να περάσει Στέλλα.» απαντώ απολύτως σοβαρός και σταυρώνω τα χέρια μου πάνω στο γραφείο ενώ εστιάζω το βλέμμα μου στη πόρτα  του ιατρείου που ανοίγει δίχως καθυστέρηση.

Συνεχίζω να κάθομαι στη  θέση μου και παρατηρώ με ενδιαφέρον τον άντρα που  έχει μόλις ανοίξει την πόρτα και περνάει μέσα. ...Άντρας δηλαδή πρέπει να είναι αλλά... μέχρι να δω πέος εγώ το χέρι μου στη φωτιά δεν το βάζω, το έχουμε πει και το έχουμε εμπεδώσει αυτό έτσι;