Korte verhaaltjes - Flikken Maastricht

Toneelstuk

Ik werd vanochtend wakker en zag dat Angela Schijf een mooie quote had gepost in haar story op Instagram. Dit gaf me inspiratie en, voilà: hier het resultaat!

Akte 1

'Hé pap', al een tijdje kijkt ze toe hoe hij de krant leest, 'we zijn begonnen met repeteren voor een nieuw stuk'. 'Oh, van wie?', ze grijnst. 'Wat?', vraagt hij. 'Van mij', grinnikt ze. 'Van jou?', hij haalt zijn wenkbrauw op. Ze knikt enthousiast. 'Jij hebt een stuk geschreven?', wederom knikt ze. Hij legt zijn krant neer en kijkt haar verwonderd aan. 'Wat goed! Waarover?', 'over jou', een ondeugende gloed komt over haar gezicht. 'Over mij?', 'ja', ze staat nonchalant op en loopt naar het aanrecht. 'Hoe bedoel je over mij?', ze zet de waterkoker aan en draait zich om. 'Gewoon', antwoordt ze speels, 'over jou en Eva'. 'Wat?', zijn ogen worden groot. Grinnikend draait ze zich weer om. 'Fleur, waar heb je het over?', hij staat op en loopt naar haar toe. 'Rustig maar, pap', ze haalt speels een hand door zijn haren, 'het is gebaseerd op een quote'. 'Een quote?', de verbazing in zijn ogen amuseert haar. 'Een quote, ja', ze pakt een thee ei uit het laatje en twijfelend kijkt ze nu naar de verschillende potjes losse thee. 'Fleur, doe eens niet zo bijdehand, alsjeblieft', ze ziet dat ze hem enorm op de proef aan het stellen is, 'wat voor quote?'. 'Een quote over liefde, waarvan de herkomst twijfelachtig is', ze pakt een potje thee en secuur deponeert ze wat van de blaadjes in het thee ei, 'sommigen kennen het toe aan Shakespeare, anderen aan Tasso'. 'Die Italiaanse dichter?', ze knikt, 'die ja'. 'Over liefde?', 'ja, pap, over liefde', ze giet het kokende water in een mok en laat de thee er in zakken. 'Wil je ook?', 'hè?', 'thee?', 'oh, nee', glimlachend loopt ze terug naar de tafel. 'Dus jij hebt een toneelstuk geschreven gebaseerd op een quote en het gaat over Eva en mij?', hij neemt weer plaats tegenover haar. 'Precies', ze knipoogt naar haar vader. 'Mag ik vragen wat die quote inhoudt?', ze knikt. 'Natuurlijk mag je dat', glimlachend kijkt ze hem aan. 'Nou?', ze moet enorm haar best doen om haar lachen in te houden. 'Oké, de quote is als volgt', ze pakt zijn hand vast en kijkt hem doordringend aan, 'true love cannot be found where it does not exist, nor can it be denied where it does'. 'Wat heeft dat met Eva en mij te maken?', met een zucht staat ze op. 'Denk daar maar eens over na, pap', ze loopt richting de trap, 'ik ga lekker buiten zitten'.

Akte 2

'Hé', een kneepje in zijn schouder doet hem uit zijn gedachten ontwaken. 'Hé', glimlachend kijkt hij hoe ze linea recta naar de koelkast loopt, 'lekker gerend?'. 'Mm', ze neemt een paar grote slokken van haar water en veegt haar mond af met haar arm, 'heerlijk'. Met een glimlach gaat ze tegenover hem zitten. 'En jij? Nog steeds met die krant bezig?', 'hm?', 'die was je al een uur aan het lezen voor ik weg ging', grinnikt ze. 'Oh, ja, ach...', wat ongemakkelijk wendt hij zijn blik af. Ze kijkt haar partner onderzoekend aan terwijl ze haar water naar binnen klokt. 'Ha, daar zal je m'n andere hoofdrolspeler hebben', 'hoofdrolspeler?', Eva kijkt haar vragend aan. 'Fleur...', begint haar vader waarschuwend. 'Ja, ik heb een toneelstuk geschreven', ze legt haar hand op haar vaders schouder. 'En jullie spelen de hoofdrol', ze wijst van Eva naar haar vader. 'Nou, wat een eer', grinnikt Eva, 'gaat het over een ouwe brombeer en een jonge spring-in-'t-veld die samen de misdaad bestrijden?'. 'Hmm, bijna', grijnst Fleur. Vragend kijkt haar vaders partner haar aan. 'Het gaat over een ouwe brombeer en een jonge spring-in-'t-veld die samen de liefde bestrijden', grinnikend draait ze zich om. 'Ik ben weg, tot later!', roept ze nog, voor ze haar vader en Eva verward achterlaat

Akte 3

'Waar had Fleur het nou over, gisteren?', ze steekt een volle lepel gazpacho in haar mond, 'echt lekker dit, trouwens'. Hij glimlacht flauwtjes. Hij heeft veel nagedacht over wat zijn dochter hem gisteren vertelde. Over het toneelstuk. Maar vooral over de quote. 'Eef...', 'ja?', vragend kijkt ze hem aan. Haar mooie ogen lijken recht zijn ziel in te kijken. 'Ik moet je iets vertellen', zijn wangen kleuren lichtroze. 'Oh?', vragend kijkt ze hem aan. Verlegen wendt hij zijn blik af. 'Hé', ze reikt naar zijn hand die hij met lepel en al wat verloren op de tafel heeft laten zakken, 'wat is er nou?'. 'Fleurs toneelstuk is gebaseerd op een quote', hij durft haar niet goed aan te kijken. 'Ja, en?', met haar duim gaat ze zachtjes over de rug van zijn hand. 'De quote is als volgt', hij laat de lepel los en laat zijn vingers verstrengelen met de hare, 'true love cannot be found where it does not exist, nor can it be denied where it does'. Voorzichtig kijkt hij op, hij kan haar uitdrukking niet goed thuisbrengen. 'Oh...', fluistert ze. 'Oh, ja', glimlacht hij flauwtjes. 'En het gaat over ons?', vragend kijkt ze hem aan. Hij knikt voorzichtig. 'Eef', haar ogen staan breekbaar, hij kan de emoties bijna aanraken, 'ik ben verliefd op jou'. Ze kijken elkaar een poosje stilzwijgend aan. Eva moet een paar keer slikken en uiteindelijk kan ze niet voorkomen dat er een traan uit haar oog ontsnapt. 'Sorry', mompelt hij, waarna hij zijn hand los wil maken uit de hare. 'Nee, Wolfs, wacht', ze houdt zijn hand stevig vast, 'ik ben ook verliefd op jou'.

Akte 4

Hij trekt haar op zijn schoot en kijkt haar verliefd in de ogen. 'Ik heb hier al zo lang op gewacht', fluistert hij. 'Ik ook', ze slaat verlegen haar ogen neer. 'Hé', hij tilt haar kin een stukje op zodat hij haar aan kan kijken, 'je bent de liefste, mooiste, sterkste vrouw ter wereld, Eva van Dongen'. Met een waterige glimlach kijkt ze hem aan, 'ik hou van jou', fluistert ze. Hij brengt zijn gezicht dichter naar het hare. 'Ik hou ook van jou', fluistert hij tegen haar lippen, waarna hij teder de zijne op de hare plaatst. Glimlachend kijken ze elkaar aan, 'had Fleur toch gelijk', zucht ze. 'Tja...', grinnikt hij, 'maar dat gaan we haar echt niet vertellen'. Hij gaat met zijn duim over haar kaaklijn en lippen en kijkt haar verlangend aan. De blik in haar ogen vertelt hem dat het goed is en zachtjes drukt hij zijn lippen weer op de hare. Deze keer bijt hij zachtjes op haar onderlip en als vanzelf opent ze haar mond om zijn tong de hare te laten vinden. 'Oh', verschrikt kijken ze op. 'Sorry, ik had niet verwacht dat het hier zo gezellig zou zijn', grinnikt ze vanuit het trappengat. 'Ik zal jullie met rust laten', ze draait zich om en wil weglopen. 'Fleur, wacht', roept haar vader, 'wanneer is dat toneelstuk?'. Ondeugend kijkt ze om. 'Welk toneelstuk?', giechelend rent ze de trap op. Verbaasd kijken ze elkaar aan, 'ik ben er gewoon met open ogen ingelopen', zucht hij. 'Vind je dat erg?', fluistert ze. 'Ik geloof het niet', met een glimlach drukt hij zijn lippen nogmaals op de hare.