Korte verhaaltjes - Flikken Maastricht

Try

'Ik ben er weer!', 'ben je nog heel?', grinnikt hij, 'nou...'. Hij draait zich om, zodat hij zijn beste vriendin kan bekijken. 'Jezus, Eef', hij snelt op haar af zodra hij haar de trap af ziet komen, 'wat hebben ze met je gedaan?'. Ze loopt schouderophalend langs hem heen, in één rechte lijn naar de koelkast. 'Eva?', hij legt zijn hand op haar schouder en kijkt haar bezorgd aan. 'Ach, het is niks', ze probeert te glimlachen, maar het doet haar duidelijk veel pijn. 'Noem dat maar niks', hij neemt de theedoek van zijn schouder en dept zachtjes onder haar neus. 'Laat nou', ze duwt hem een beetje van zich af. 'Je hebt pijn', 'een beetje maar', al drinkend van het flesje water loopt ze langs hem heen, 'wat eten we?'. 'Ga even zitten', eigenwijs als ze is loopt ze door naar het fornuis om een van de deksels op te tillen. 'Au!', 'nu is het klaar', hij pakt haar bij haar schouders en draait haar om, 'zitten'. Met een zucht laat ze zich naar een stoel aan de grote tafel begeleiden. 'Wat is dat voor rot pan?', 'eentje waarbij je een ovenwant nodig hebt om het deksel op te tillen', hij opent de vriezer en rommelt wat in de laatjes. 'Kijk eens', hij vouwt een ice pack in een theedoek en gaat op de tafel zitten. 'Hoofd wat naar voren', hij legt zijn hand zachtjes in haar nek. 'Hmm', ze kreunt zachtjes als hij de theedoek voorzichtig tegen haar neus drukt. 'Dit was toch de eerste en de laatste keer, hoop ik', hij bekijkt haar uitvoerig en kriebelt gedachteloos door haar haren. Ze haalt haar schouders op, terwijl ze met gesloten ogen geniet van zijn nabijheid, van zijn aanrakingen. 'Rugby', hij schudt zuchtend zijn hoofd, 'dat is toch niets voor jou, Eef'. Hij haalt het kompres even van haar gezicht om met zijn duim over haar wang te gaan, 'jij moet gewoon lekker hollen'. 'Mm Wolfs', ze pakt zijn hand en duwt de theedoek weer tegen haar gezicht, 'ik moet terug, ik was zo dicht bij een try to-'. Haar zin wordt onderbroken door de plotse aanwezigheid van zijn lippen op de hare. Heel even blijft ze roerloos zitten, maar als Wolfs zich dreigt terug te trekken schiet ze omhoog. Hij neemt haar gezicht in zijn handen, kust haar onderlip, dan haar bovenlip, waarna zij haar tong in het spel mengt. Ietwat onhandig laat Wolfs zich op een stoel zakken. Hij trekt haar naar zich toe en gewillig laat ze zich op zijn schoot vallen, waar de zoen vol passie wordt voortgezet. Als ze haar eigen bloed proeft, breekt ze de zoen af. Ze glimlacht ongemakkelijk en veegt haar bloed van zijn gezicht, 'sorry, nu zit het overal'. 'Geeft niets', met een brede grijns op zijn gezicht kust hij haar nogmaals, 'je hoeft nu in ieder geval niet meer terug, die try heb je zojuist gescoord'.