Korte verhaaltjes - Flikken Maastricht

Modern Family (2)

'Ik kan hem toch niet dwingen!', gefrustreerd haalt hij een hand door zijn grijzende haren. 'Hij is 12, Frank', 'dat weet ik wel', hij zet een kop thee voor zijn ex neer en schenkt zichzelf en Wolfs een glas wijn in, 'maar toch'. 'Waar is hij nu?', 'logeren, bij Menno', ze knikt. 'Emma mist hem...', het meisje zit nu doordeweeks alleen thuis, omdat haar broer al wekenlang bij hun vader bivakkeert. 'Jij mist hem ook', haar vriend trekt haar tegen zich aan. Ze bijt op haar lip en knikt, 'tuurlijk mis ik hem...'. Ze ziet de jongen amper. Soms komt hij weleens langswippen, als Frank hem daartoe dwingt, maar verder moet ze echt naar De Ponti om hem te zien. 'Hij is echt heel erg van streek', hoofdschuddend neemt hij een slok van zijn wijn, 'hij wil er met mij ook niet over praten, en als Emma erover begint...'. 'Dan wat?', ze voelt Wolfs' hand op haar bovenbeen, maar schudt hem eraf. Ze kan niet anders dan een beetje boos op hem zijn. Als hij haar niet had overgehaald, was dit niet gebeurd. Natuurlijk wil ook zij graag een kindje van hen samen, maar toch. Ze was bang. En terecht, blijkt nu. 'Dan wordt hij boos, zegt hij dat Emma maar naar jullie toe moet gaan als ze het daarover wil hebben', hij kijkt hen meelijdend aan, 'ik corrigeer hem Eva, echt waar, maar het lijkt wel of ik hem niet meer kan bereiken'. Ze knikt. Ook zij heeft dat gevoel de laatste tijd. Op zich kan Joep het prima vinden met Wolfs. Al vanaf zijn geboorte zijn ze dikke vrienden. Wolfs vertroetelde hem, was gek op de zoon van zijn partner. Vaak konden zijn ouders alleen maar met lede ogen toekijken hoe hij eerst zijn grote vriend begroette, en daarna pas oog voor hen had. Ze waren twee handen op één buik. Ook toen Eva en Frank scheidde en zijn moeder een relatie kreeg met haar collega, leek het lang goed te gaan. Maar Joep is een binnenvetter. Net als zijn moeder. En sinds hij in de pubertijd is beland, is het steeds vaker hommeles in huis. Als Wolfs hem een standje geeft, wordt hem in niet mis te verstane woorden vertelt dat hij al een vader heeft. En ook tegen zijn moeder is hij niet altijd even vriendelijk. 'Het is gewoon de leeftijd', meent Wolfs, 'hij zet zich af tegen alles en iedereen. Vooral tegen de mensen waarvan hij houdt'. 'Ach wat weet jij daar nou van?', gefrustreerd schuift ze haar stoel naar achter om door de kelder van De Ponti te ijsberen. De twee mannen aan tafel kijken elkaar veelbetekenend aan. Ondanks alles zijn ze nog steeds vrienden. Niet zo goed als eerst, maar toch. Ze koken graag samen voor de kinderen, van wie Wolfs overigens even veel houdt als van zijn 'echte' dochter. 'Ik denk', zijn vriendin kijkt hem even fel aan, maar toch praat hij verder, 'ik denk dat hij gewoon heel verdrietig is, dat hij altijd heeft gehoopt dat papa en mama weer bij elkaar zouden komen. En dat die droom nu in duigen is'. Frank slikt hoorbaar en Eva slaat haar ogen neer. Met de steen die ze al maanden op haar maag heeft, staart ze naar haar handen die op haar dikke buik rusten. 'Zal ik anders eens met hem praten?', 'nou dat lijkt me een geweldig plan', het sarcasme in haar stem valt niet te ontkennen, 'in zijn ogen ben jij de boosdoener, Floris Wolfs'. 'Dat weet ik wel, Eef', hij staat op en loopt naar zijn meisje. Voorzichtig legt hij zijn hand op haar wang, bang voor een afwijzing. Die blijft gelukkig uit. 'Sorry...', zacht mompelend laat ze zich door hem in zijn armen nemen. 'Het geeft niet', hij drukt een kus in haar haren. 'Ik kom hem morgen ophalen', over Eva's schouder kijkt hij Frank aan, 'doen we een rondje op de motor'. 'Prima, als jij denkt dat het helpt', Frank vindt het al gauw goed als het op de kinderen aankomt. De belangrijke beslissingen laat hij aan Eva over. 'Lief van je', ze klopt zachtjes op zijn borst en hij laat haar weer los, 'maar het hoeft niet hè, je doet al zoveel voor ons, Wolfs'. 'Ons?', ze slaat haar ogen ten hemel. 'Sorry...', 'wij zijn een gezin, Eva. Met z'n vijven', hij knikt naar Frank, 'en straks met z'n zessen'. 'Ja, een happy modern family', ze zucht, 'ik weet het'. 'Goed', hij neemt haar bij de hand en loopt terug naar de tafel, 'dan is dat geregeld'.

Wordt vervolgd...