Korte verhaaltjes - Flikken Maastricht

Samen (3)

'Kijk eens', hij overhandigd zijn dochter een pakje, 'alsjeblieft'. 'Wat is dit pap?', grinnikend kijkt ze het stel tegenover zich aan, 'jullie doen zo geheimzinnig'. 'Pak nou maar uit', ietwat zenuwachtig gaat hij weer op zijn stoel zitten. Fleur kijkt haar vader nog even uitdagend aan, ze weet dat hij enorm nerveus is. 'Toe nou, Fleur', hij zucht diep. Hij heeft het al 4 weken voor haar verborgen moeten houden. 'Ga jij mama maar even helpen, Maudje', Eva zet het kleine meisje bij haar moeder op schoot en geeft haar een vette knipoog. 'Cadeautje!', het jonge kind giert het uit terwijl ze het inpakpapier aan stukken scheurt. 'Ah, wat lief', ze glimlacht vertederd, 'dank je wel'. Ze draait het shirtje om zodat haar vader en Eva het ook kunnen zien. Het gebrek aan een, voor zijn dochter karakteristieke, over-enthousiaste reactie verbaasd hem. Wolfs kijkt zijn vriendin vragend aan, hij is duidelijk in de war. Met een zo onschuldig mogelijke blik haalt ze haar schouders op. Ze kan de radertjes in zijn hoofd bijna horen kraken. 'Fleur, lieverd...', hij kijkt ongemakkelijk toe hoe ze het shirtje over het hoofd van haar dochter trekt, 'er is iets misgegaan. Je begrijpt het verkeerd'. 'Ik begrijp het verkeerd?', ze kijkt haar vriend die naast haar zit vragend aan, 'hoe bedoel je, pap?'. 'Ik bedoel...', hij wiebelt wat ongemakkelijk heen en weer. 'Kijk nou wat erop staat', hij knikt naar het shirtje dat zijn kleindochter draagt. 'Geef me een dikke kus, want ik word grote zus', leest zijn dochter voor. 'Ja...', doordringend kijkt hij haar aan, 'precies'. 'Wat klopt daar niet aan dan?', Eva moet haar best doen haar lach in te houden. Fleur speelt het zó goed. Je kan wel merken dat ze op de toneelschool heeft gezeten. 'Je wilt bewijs zeker, rechercheurtje', met een grote glimlach pakt ze iets uit haar kontzak, 'nou, hier heb je het hoor'. Verbaasd kijkt hij naar de foto's in haar hand. 'Maar...', 'krijgt ze die kus nou nog, of hoe zit het?', Fleur kijkt hem breed grijnzend aan.

Eva houdt haar adem in terwijl ze wacht tot het kwartje eindelijk valt. 'Ik... Hoe? Eva?', vragend kijkt hij haar aan. 'Je wordt opa, Flo', ze kan het niet langer aan zien en streelt hem zachtjes over zijn wang. 'Maar...', 'en ik word grote zus', zijn dochter slaat een arm om Eva heen en drukt een dikke kus op haar slaap. 'Je weet het al?', zijn ogen worden groot als het hem begint te dagen. 'En jij!', hij probeert in haar ogen te zien wat ze wel wist en wat ze niet wist, 'jij wist dat zij... Dat Fleur ook?'. 'We kwamen elkaar tegen in de drogist pap', grinnikt zijn dochter, 'ik ben 4 dagen eerder uitgerekend'. Sprakeloos staart hij van de een naar de andere vrouw. 'Wist jij dit?', hij richt zich op de andere man die er ook een beetje verbouwereerd bij zit. Voor hij antwoord krijgt, wordt er aan zijn mouw getrokken, 'opa, wattiser?'. Vragend kijkt hij naar zijn dochter, die geruststellend knikt. 'Opa is een beetje verrast, lieverd', hij neemt het meisje bij zich op schoot. 'Omdat mij mama baby heeft?', ze prikt hem in zijn buik. 'Ja...', weet hij er amper uit te krijgen. 'Vind je niet leuk, opa?', met haar grote ogen kijkt ze hem verwonderd aan. 'Opa vindt het hartstikke leuk', er breekt langzaam een kleine glimlach door op zijn gezicht, 'zal opa nog eens een geheimpje verklappen?'. Het meisje knikt enthousiast. Hij pakt haar hand en legt hem samen met de zijne op Eva's buik, 'Eva heeft ook een baby'tje in haar buik'.