part 5

344 39 0
                                    

Irene's  POV:

Το  πρωι  με  ξυπνησε  ο  ηχος  κλησης  του  κινητου  μου. Κοιταξα  την  οθονη  και  ειδα  το  ονομα  του  Arthur  να  αναβοσβηνει. Χωρις  να  χασω  χρονο,  το  σηκωσα.

"Καλημερα,  Arthur!"  ειπα  χασμουριωντας  και  τριβοντας  τα  ματια  μου.

"Καλημερα,  μικρη! Τι  κανεις?"  με  ρωτησε  και  δεν  μπορουσα  να  μη  χαμογελασω  απο  τις  λεξεις  που  διαλεξε  να  χρησιμοποιησει. Παλια  με  ελεγε  συνεχεια  "μικρη"  γιατι  ημυνα  ενα  χρονο  μικροτερη  του. Ομως  εδω  και  κατι  χρονια  δεν  με  ειχε  ξαναποκαλεσει  ετσι.

"Καλα,  εσυ?"  του  απαντησα  και  ξανακουμπησα  το  κεφαλι  μου  στο  μαξιλαρι.

"Καλα  ειμαι  και  εγω.  Irene,  να  ξερεις  δεν  θα  ερθω  απο  το  σπιτι  σου  να  παμε  μαζι  σχολειο,  ενταξει?"  μου  ειπε  και  σηκωθηκα  απο  το  κρεβατι.

"Ενταξει"  συμφωνησα. Νυσταζα  παρα  πολυ  για  να  τον  ρωτησω  γιατι  δε  θα  ερθει  να  παμε  μαζι  σχολειο.

"Θα  τα  πουμε  στο  σχολειο,  τοτε!"  απαντησε  και  εγω  συμφωνησα  για  ακομη  μια  φορα.  Αφησα  το  κινητο  μου  στο  κομοδινο   και  πηγα  στην  τουαλετα.  Ευτυχως  ειναι  Παρασκευη  και  μετα  εχουμε  Σαββατοκυριακο!  Χτενισα  τα  μαλλια  μου  και  εβαλα  μια  απλη,  μαυρη  μπλουζα  και  ενα  μπλε  τζιν. Εβαλα  λιγο  eyeliner  και  κατεβηκα  κατω.

Οι  γονεις  μου,  οπως  καθε  πρωι,  ηταν  στην  κουζινα.

"Καλημερα!"  ειπα  μολις  μπηκα  στην  κουζινα.

"Καλημερα,  γλυκια  μου!"  απαντησε  ο  μπαμπας  και  εγω  καθισα  διπλα  του  για  να  φαω  πρωινο. Η  ωρα  να  φυγω  απο  το  σπιτι  και  να  παω  σχολειο,  εφτασε  και  εγω  πηρα  την  τσαντα  μου  και  ημουνα  ετοιμη  να  βγω,  οταν  η  φωνη  της  μητερας  μου,  με  σταματησε.

"Ο  Αrthur  δεν  θα  ερθει?"  ρωτησε  και  με  κοιταξε  περιεργα.  Ξεχασα  να  τους  το  πω!

"Οχι,  με  πηρα  τηλεφωνο  το  πρωι.  Θα  συναντηθουμε  στο  σχολειο!"  απαντησα  και  εφυγα.  Ενω  περπατουσα,  ακουσα  μια  γνωστη  φωνη  να  φωναζει  το  ονομα  μου. Γυρισα  και  ειδα τον  David. 

"Irene,  περιμενε!"  φωναξε  και  ετρεξε  προς  το  μερος  μου  λαχανιασμενος.

"Καλημερα,  David!" ειπα  και  του  χαιδεψα  φιλικα  τον  ωμο.

"Irene, θελω  να  σου  πω  κατι!  Βασικα  χθες  ηθελα  να  σου  το  πω,  αλλα  δεν  μπορεσα!"  απαντησε  και  τον  κοιταξα  περιεργα.  Φαινοταν  σαν  να  ηθελε  να  μου  πει  κατι  πολυ  σοβαρο.

The  annoying  boy// Harry  Styles  fanfictionDonde viven las historias. Descúbrelo ahora