part 23

217 33 0
                                    

Harry's  POV:

Το  ξυπνητηρι  χτυπησε  και  ανοιξα  κατευθειαν  τα  ματια  μου. Γιατι  εβαλα  ξυπνητηρι  χθες  το  βραδυ?  Εγω  ποτε  δεν  εβαζα  και  δεν  με  ενοιαζε  καθολου  αν  αργουσα  την  επομενη  μερα  στο  σχολειο.  Προσπαθω  να  αλλαξω  για  την  Irene?  Βασικα,  προσπαθω  να  αλλαξω  για  αυτην,  γιατι  δεν  θελω  να  με  ξαναμισησει. 

"Και  γιατι  την  αγαπας!"  η  συνειδηση  μου,  μου  υπενθυμισε  και  δεν  μπορουσα  να  μη  χαμογελασω.  Επιτελους,  καταλαβα  πως  ειναι  να  ειμαι  με  την  Ιrene  και  να  μην  τσακανωμαστε  η  να  μην  την  ειρωνευομαι.  Ειναι  πολυ  καλυτερο  απο  οτι  περιμενα! Φορεσα  οτι  βρηκα  μπροστα  μου  και  κατεβηκα  κατω. Οι  γονεις  μου  ειχαν  φυγει  για  τη  δουλεια  τους  και  ο  αδερφος  μου  ετοιμαζοταν. 

"Καλημερα!"  του  ειπα  μολις  κατεβηκα.  Πηγα  στην  κουζινα  και  πηρα  ενα  κρουασαν  να  φαω  για  πρωινο. Ο  Αrthur με  ακολουθησε  βαζοντας  το  μπουφαν  του. 

"Καλημερα! Πως  και  ξυπνησες  τοσο  πρωι? Συνηθως  εσυ  ξυπνησουσες  μιση  ωρα  μετα  απο  οτι  εφευγα  εγω!"  μου  απαντησε  σηκωνοντας  το  ενα  του  φρυδι. Του  λες  την  αληθεια  τωρα?

"Ειχα  βαλει  ξυπνητηρι  χθες  το  βραδυ."  Δεν  ειχα  ορεξη  να  τον  ειρωνευτω  καο  δεν  το  εκανα. 

"Τι?" ο  αδερφος  μου  με  κοιταξε  ακομα  πιο   εκπληκτος  απο  πριν  και  σαν  να  δυσκολευεται  να  με  πιστεψει.

"Αυτο  που   ακουσες!"  σηκωσα  τους  ωμους  μου  και  εφαγα  την    τελευταια  μπουκια  απο  το  κρουασαν  μου. Σηκωθηκα  απο  τη  θεση  μου,  εβαλα   το  μπουφαν  μου  και  πηρα  την  τσαντα  μου  για  να  φυγουμε. Ο Arthur απλως  με  ακολουθουσε  χωρις  να  πει  τιποτα  ουτε  να  φαινεται  εκπληκτος  πλεον. 

"Θα  παμε  να  παρουμε  την  Irene?" ρωτησα  μολις  βγηκαμε  απο  το  σπιτι. Η  ιδεα  να  παω  στο  σπιτι  της  Irene  πρωι-πρωι  μου  φαινεται  τελεια! 

"Ναι.  Μονο, σε  παρακαλω,  μην  την  ειρωνευτεις  και  της  χαλασεις  τη  μερα! Ειναι  που  ειναι  χαλια  απο  τον  χωρισμο  της  με  τον  David,  ειμαι  σιγουρος  οτι  δε  θα  μπορεσει  να  σε  ανεχτει!"  ο  αδερφος  μου  ειπε  και  εγω  του  εγνεψα  καταφατικα.   Δεκα  λεπτα  αργοτερα,  ειχαμε  φτασει  μπροστα  απο  το  σπιτι  της  και  ο  Arthur  χτυπησε  την  πορτα  δυο  φορες. Μια  καστανομαλλα  γυναικα,  περιπου  πενηντα  χρονων,  που  υποθετω  οτι  ειναι  η  μητερα  της  Irene  ανοιξε  την  πορτα  χαμογελωντας. 

The  annoying  boy// Harry  Styles  fanfictionDonde viven las historias. Descúbrelo ahora