Alluring The Fire [Under Revision]

IKALABING LIMANG KABANATA (Ikalawang Bahagi)

IKALABING LIMANG KABANATA (Ikalawang Bahagi)

Napahiga si Cassandra sa kama, kinulong ang mukha sa isang unan, at saka doon tumili nang sobrang lakas. Everything was not a dream; it really happened! Hindi niya alam kung dapat ba siyang maiyak, himatayin, mag-hysterical, lumabas at bugbugin si Lorenzo, magsumbong sa pulis, o sabihin sa ina niya— saglit siyang napatigil nang maalala ang ina, ang ina niyang 'di nagsawa sa pagpapa-alala sa kaniya tungkol sa mga lalaki at alak.

Her mom was undoubtedly right. Due to her stupidity, look what happened. She was so careless. She accepted Lorenzo's invitation, took the seat he gave her, and drank the wine he served. She gave Lorenzo the liberty to control her mind and body. She got drunk, shit happened, and now she was regretting what happened.

Why didn't you listen to your mom, Cassandra? Mother knows best. She exasperatedly pulled her hair— due to the severe headache and the unlikely-to-be-true-but-undeniable stunt that happened last night. Ano na lang ang mukhang ihaharap niya sa alkalde? Makakayanan niya bang tumingin muli sa mga mata ng kaniyang ina? Ano na lang ang sasabihin ng mga tao kapag nalaman nilang may ginawa kaming kamunduhan ng alkalde ng lungsod na 'to? She unconsciously bit her fingernail. All of a sudden, she just wanted to cry due to the humiliation and trepidation. Paano na lang kapag may kumalat na isyu tungkol sa alkalde at nasangkot siya?

Kaagad niyang pinahid ang isang luhang naglandas sa kaniyang pisngi at saka lumingon sa bintana. Nakita niyang tumigil na ang ulan. Nagsisimula na ring maghari ang araw sa labas. Mukhang maaliwalas na ang lungsod. Labag man ang katawan niyang tumayo, ginawa pa rin ni Cassandra at saka hinanap kung nasa saan na ang mga kasuotang dapat ay nasa katawan niya. Nakita niya ang mga ito sa paanan ng kama. Pinulot niya ang mga iyon at sinuot.

Napahawak si Cassandra sa sintido nang makaramdam ng pangingirot. Sinusumpa ko na ang wine at ang araw na 'to! Ito na talaga ang una't huling makikipagtuos ako sa demonyong alak na 'yon! She inwardly groaned when she remembered that she has classes today. Peste, ni hindi ko nga alam kung makakapasok pa ako ngayon dahil sa head ache na 'to. Baka mapagapang na lang ako papasok ng UD.

"Argh!" 'Di maiwasan ni Cassandra na mahinang mapadaing dahil sa sakit ng ulo at sa inis. What's happening to you, Cassandra? Bobong bobo ka na ba sa mga desisyon mo? Dahil sa kapusukan at katangahan mo, 'di ka pa tuloy makakapasok sa klase mo! Seriously, sinugal mo ang klase mo ngayong araw para sa ilang bote ng wine?!

Mabilis na niligpit ni Cassandra ang lahat ng kaniyang gamit. Nagpalit siya ng pang-itaas into long sleeve at sinuotan na lang niya ng paldang uniporme ang pang-ibaba. Saglit siyang napatigil kung dadalhin ba nito ang paper bag na may mga lamang damit. Hayaan mo na, babayaran ko na lang, wika nito sa isipan bago dinampot iyon.

She doesn't care anymore if she looks like a sorceress who just ran into the woods due to her just-woke-up kind of messy hair. Ayaw na niyang magtagal pa sa tirahan ng alkalde dahil mas lalo lang isinasampal sa kaniya na isa siyang tanga na mabilis magpatangay sa kalasingan. Nang maihanda na niya ang lahat, agad din siyang lumabas ng kwarto.

She was mentally chanting a short prayer while taking soundless steps. Pinagdadasal nito na sana'y wala ang alkalde sa may sala upang makaalis siya nang walang sagabal, ngunit mukhang tulog pa 'ata ang itaas no'ng oras na 'yon dahil hindi pa man siya nakakarating nang buo sa sala, ay nagkatinginan na sila ng alkalde.