Alluring The Fire [Under Revision]

IKATATLUMPU'T APAT NA KABANATA

IKATATLUMPU'T APAT NA KABANATA

"Ano ba? Lagi mo na lang akong kinakaladkad!" Pagrereklamo ni Cassandra nang halos matapilok siya papasok ng bahay ni Lorenzo.

"Hindi ko 'yan gagawin sa'yo kung marunong ka lang sanang makinig." Matigas na saad ni Lorenzo at saka puwersahang pinaupo si Cassandra sa couch. Napa-aray si Cassandra dahil sa puwersang tumulak sa kaniyang puwetan upang lumapat sa sofa at saka nagpukol ng masasamang titig sa nakatayong si Lorenzo.

"Ano ba'ng problema mo?"

"Ano ang problema mo, Cassandra? You've been ignoring me for two days now! Ganito ka ba kaduwag? Instead of facing the problem, you'd rather run away from it! Hindi ko alam kung ano ang mahirap harapin do'n lalo na't ako na nga ang nagpupumilit na pag-usapan 'yon. All you have to do is be honest and tell everything to me!"

Ako, duwag? Dahil lang sa ayaw ko muna siyang maka-usap o makita, kaduwagan na kaagad iyon?, asar na ani Cassandra sa isipan. Wala sa sariling pinag krus niya ang mga bisig sa dibdib. "Don't tell me you don't know how to read between the lines, Lorenzo! Napaka insensitive mo naman. 'Di mo ba ramdam na I need space? Masyado mong bini-big deal 'yung inaakto ko sa'yo!"

"The truth is, women don't need space all the fucking time! Kapag binigyan mo ng space ang babae, I doubt na maaayos pa ang problema, knowing how high their pride could get, aabutin ng ilang taon bago maayos kahit ang maliit na gusot. I'm not insensitive, Cassandra. If I am, I wouldn't be here standing in front of you and asking for your cooperation to fix the issue. If I don't know how to read between the lines, then I wouldn't have noticed that you have a problem with me! Tell me, was two days not enough for the fucking space that you needed? Gaano ba kalaki ang naging kasalanan ko sa'yo para humirit ka pa ng putanginang space na 'yan?!"

"Huwag na huwag mo 'kong mumurahin!"

"I'm not cursing you, Cassandra. It was a goddamn expression!"

"Bakit ba masyado kang bothered kung irita man ako sa'yo?!"

Napatigil si Lorenzo sa katanungan ni Cassandra. Hindi nakatakas sa mga mata ng dalaga ang biglaang pagbabago ng ekspresyon ng alkalde. Hindi niya tuloy maiwasang mapataas ng gilid ng labi dahil dito. Tila may isang sarkastikong tawa ang gustong mamutawi sa kalooban niya. "Oh 'di ba 'di ka makasagot? Ang hilig mo kasing magmagaling. Gustong gusto mong ayusin 'yung problema, pero 'di mo naman masabi kung bakit gusto mong ayusin."

"Hindi mo ako madadaan sa paglihis mo ng usapan, Cassandra. Tell me why you are mad at me and I will tell you my reason."

Si Cassandra naman ang naging pipi dahil sa katanungan ng alkalde. Onti-onti, pakiramdam niya'y nagkaka punto si Lorenzo sa mga sinasabi nito. Pakiramdam niya'y masyado nga siyang naging immature. Dahil lang sa ginawa ni Lorenzo, umabot pa ang lahat sa bangayan. Ano bang nangyayari sa'yo, Cassandra? Hindi umimik ang dalaga at napabaling na lang ito sa ibang direksyon upang hindi na magtama ang mga mata nila ng alkalde. Hindi niya alam kung dapat pa ba 'yon sabihin o hindi.

Lorenzo sighed before sitting next to Cassandra. The young lady was surprised when Lorenzo wrapped his arms around her waist and nuzzled her jaw. She was not expecting that kind of action from the mayor.

"Tell me what did I do that you didn't like, please?" Pagsusumamo ni Lorenzo. For a second, nabigla ang binata dahil sa bigla niyang inakto, but he doesn't have any choice anymore. He thinks that's the only thing that would work for the argument to cease. Sa kabila ng sinabi ng alkalde, nanatiling walang imik ang dalaga. "Please?"