(Z perspektywy Froy'a)
Szliśmy długim korytarzem do pomieszczenia, gdzie była moja matka. Nie wiedziałem co ona od nas chce, więc napawał mnie niepokój. Byliśmy coraz bliżej.
Moje obawy były coraz większe.
Weszliśmy do pomieszczenia mojej matki.
(Z perspektywy Bernarda)
Spojrzałem na Fumi i Froy'a. Byli tacy niewinni. Jednak matka zadecydowała, że muszą mieć znaki Oriona. Nie mogłem jej się sprzeciwić.
-Już jesteśmy Matko...
-Świetnie... - oznajmiła.
(Z perspektywy Iriny)
Więc tym razem nie uciekli. Tym razem mój plan się powiódł. Podeszłam do nich i spojrzałam na nich.
-Gdzie mają te znaki Oriona?
Bernard odsłonił Froy'a koszulkę i pokazał znak Oriona na klatce piersiowej. Natomiast podszedł do Fumi złapał jej rękę i odwrócił i ukazał się znak Oriona na nadgarstku. Zaczęłam się śmiać w głos.
-Teraz Fumi wyrzucą cię z drużyny i wrócisz do nas z podkulonym ogonem.
Zaśmiałam się i spojrzałam na płacząca Fumi.
-Jesteś okropna! - krzyknął Froy.
- Froy słuchaj skarbie... Kiedyś zrozumiesz... Nawet przejmujesz tą ideologię...
-Nigdy! - krzyknął Froy
- Zobaczymy, będziesz taki jak ja...
- A, w życiu nie będę taki jak ty! - krzyknął Froy.
- Teraz tak mówisz mój drogi...
Podeszłam do okna i spojrzałam przez nie. Chwile się zastanawiałam, ale w końcu podjęłam decyzje.
-Bernard! Wypuść wypuść Fumi, a Froy'a zamknij w pokoju...
-Tak jest! - odpowiedział głośno i wyraźnie Bernard.
(Z perspektywy Bernarda)
Wyszedłem z nimi z pomieszczenia Matki i wypuściłem Fumi, a Froy'a zamknąłem w pokoju tak by się nie wydostał. Teraz był spokój.
(Z perspektywy Fumi)
Jedyne co pamiętam, to usmiech Froy'a. Posłany w moją stronę, potem go zamknął ten typ, a ja wybiegłam z wieży. Co ja teraz zrobię z tym znakiem Oriona?!
Wyrzucą mnie z drużyny...
(Z perspektywy Froy'a)
Posłałem uśmiech Fumi by się nie martwiła i mnie zamknęli w pokoju. Jak się stąd wydostać po raz trzeci? Dalej Froy! Do trzech razy sztuka. Dasz radę!
Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.
CZYTASZ
|Zakończone| Inazuma eleven Orion no kokuin- ,,Krzyk naszych serc''
FanfictionSiedziałem z nią w pokoju... W jej oczach widziałem błysk milona gwiazd. Patrzyła na mnie i się uroczo uśmiechała. -Póki mamy siebie możemy, możemy mieć cały świat! Uśmiechnąłem się do niej lekko. -Tak myślisz? - spytała. - Ja to wiem! - Skor...
