(Z perspektywy Froy'a)
Leżałem w łóżku, zamknięty w pokoju i podrzucałem piłeczkę do tenisa. Myślałem cały czas o Fumi i reszcie. Mam nadzieję, że nie mają mi tego za złe... Ja to zrobiłem dla ich dobra. Nie chciałem by coś im się stało. Zbyt bardzo kocham Fumi, ale taka rozłąka będzie najlepsza dla nas. Jeśli chodzi o resztę. To bardzo się z nimi zżyłem... Myślę, że dobrze postąpiłem by ratować ich przed karą jaka by ich czekała od mojej matki i oczywiście od Bernarda niestety.
(Z perspektywy Fudou)
Wyszedłem przed dom doktora, żeby się przewietrzyć. Poszedłem trochę dalej w głąb lasu i usiadłem na pniu drzewa. Podbiegła do mnie ta sama dziewczyna co wskazała mi miejsce pobytu Froy'a. Ja chyba śnie... Przybiegła z jakimś chłopakiem podobnym do niej.
-Hej! -krzyknęła radośnie.
-No cześć cześć...
-Czemu tu siedzisz sam? - spytała.
-Nie szukam towarzystwa kiedy myślę...
-Ludzie też myślą? -spojrzała na mnie.
-Nie kurwa, intensywnie rozkurczają swoje komórki mózgowe...
-Co? - teraz patrzyła na mnie z ciekawością.
-Już nic...
-A czemu myślisz i o czym? - pytała dalej.
-Eh.. Bo mogę i o tym jak odzyskać kolegę z tamtej wieży...
-My Ci pomożemy, no nie bracie! -spojrzała na chłopaka, który okazał się być jej bratem. Zapewne bliźniaki...
-No skoro tak mówisz... - powiedział chłopak.
-Widzisz! Pomożemy Ci! - krzyknęła dziewczyna.
-Czemu tak chętnie chcesz mi pomagać?
-Bo też wyglądasz jak elf- zaśmiała się.
-Ehh... Musiałaś mnie dobić?
-Przepraszam... -zrobiła smutną minkę, a jej elfie uszka opadły na dół.
-Nic się nie stało... Jesteście niscy to wam łatwiej będzie się dostać do tej wieży...
-Wiem i Ty też do wysokich nie należysz... -parsknęła dziewczyna.
-Dobra dobra chodźcie, a przedstawię was reszcie...
-Reszcie? - spojrzeli na siebie.
-No tak...
-No dobrze... -powiedzieli równocześnie.
Wstałem i ich prowadziłem do domu doktorka, a oni szli za mną trochę nie pewnie. Przynajmniej tak mi się wydawało.
Reklama TVN 📴
Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.
CZYTASZ
|Zakończone| Inazuma eleven Orion no kokuin- ,,Krzyk naszych serc''
FanfictionSiedziałem z nią w pokoju... W jej oczach widziałem błysk milona gwiazd. Patrzyła na mnie i się uroczo uśmiechała. -Póki mamy siebie możemy, możemy mieć cały świat! Uśmiechnąłem się do niej lekko. -Tak myślisz? - spytała. - Ja to wiem! - Skor...
