(Z perspektywy Fumi)
Byłam w pułapce. Czyli Froy'a złapali i przyszli po mnie. Starałam się ukryć między tymi sztucznymi straszydłami. Ta osoba była coraz bliżej. Jej tupot butów roznosił się na cały dom strachów. Czyli już koniec sielanki. Za wagonika wyszedł......
FROY?!
-Ej skarbie. Przepraszam, że mnie tak długo nie było, ale za to mam dwie pizze i 4 opakowania sushi. -uśmiechnął się i usiadł obok mnie.
Froy chwile się rozglądał, aż znalazł tajne przejście. Wstaliśmy i przez nie przeszliśmy. Usiedliśmy w kącie i zaczęliśmy przykładać sobie pudełka sushi do czoła.
Było świeże i zimne, takie jak lubię. Pocałowałam Froy'a w usta. Ten uśmiechnął się i spojrzał na mnie. Pocałował mnie w usta tak samo jak ja jego.
-To zaczynajmy jeść - odparł chłopak.
- Dobry pomysł...
Zaśmiałam się i wzięłam pudełko sushi, on wziął to co ja i zaczął jeść. Obydwoje byliśmy głodni, więc jedliśmy ze smakiem sushi.
Jak skończyliśmy po jednym opakowaniu, spojrzeliśmy na siebie.
(Z perspektywy Froy'a)
Patrzyłem na Fumi jak na ósmy cud świata i myślałem. Kocham ją ponad życie i to się nie zmieni.
- Co jeszcze tu możemy robić?
-A to.. - powiedziała i pocałowała mnie w usta.
Zrobiłem się czerwony jak burak i odwzajemniłem jej pocałunek.
Po czym przytuliłem ją do siebie.
(Z perspektywy Iriny)
W końcu was znajdziemy Froy, a wtedy nie będzie tak kolorowo jak ci się wydaje. Zaśmiałam się.
-Bernard! Powiedz doktorkowi, że Froy i jego dziewczyna będą mieli znaki Oriona!
-Ale Matko! Froy? - spytał.
-Tak, Froy...
-Dobrze powiem... -oznajmił Bernard.
-To już cię nie ma!
-Dobrze... - odpowiedział.
Wyszedł z pomieszczenia Iriny.
(Z perspektywy Bernarda)
Dlaczego Froy? Przecież on nic takiego nie zrobił... Do czego ona dąży? Poszedłem do doktorka i przekazałem informacje. Ten był w niebo wzięty. Wróciłem do swojego pokoju i myślałem nad wszystkim. Froy nie powinien mieć znaku Oriona... Nie on...
-Froy w coś ty się wpakował...
Powiedziałem pod nosem.
Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.
CZYTASZ
|Zakończone| Inazuma eleven Orion no kokuin- ,,Krzyk naszych serc''
Fiksi PenggemarSiedziałem z nią w pokoju... W jej oczach widziałem błysk milona gwiazd. Patrzyła na mnie i się uroczo uśmiechała. -Póki mamy siebie możemy, możemy mieć cały świat! Uśmiechnąłem się do niej lekko. -Tak myślisz? - spytała. - Ja to wiem! - Skor...
