(Z perspektywy Fudou)
Złapałem ją za rękę i uciekliśmy do reszty. Gdy już byliśmy z nimi to obgadaliśmy plan jak uwolnić Froy'a. Szybko wybiegliśmy z pomieszczenia i zmierzaliśmy do tego, które wskazała Kiyomi.
Elificzka cały czas na mnie patrzyła. Jej brat miał mindfucka na twarzy. Ja zresztą też nie wiedziałem o co chodzi. Tym razem zamiast windy, wybraliśmy schody.... Gdy już byliśmy na miejscu. Dokładnie przed drzwiami, każdy się na siebie spojrzał. Lekko ruszyłem klamką, ale drzwi były zamknięte. Elfy opierając się nogami o drzwi, szarpały klamkę. Jednak drzwi ani drgnęły. Nosaka włożył do zamka agrafke, która się wygieła i nie dało się otworzyć nadal tych drzwi. Kiyomi patrzyła na nas z politowaniem. Zrobiła trzy kroki do tyłu i zamach nogą, a drzwi wyleciały z futryną do środka.
Na łóżku leżał Froy, który się na nas spojrzał.
-Co wy tu robicie? - spytał.
Nikt nie odpowiadał po wyczynie Kiyomi. Każdy był w szoku, a najbardziej Nosaka.
-Wstawaj do swojej ukochanej, a nie tu leżysz. Szybko uciekamy. - powiedziała Kiyomi, łapiąc go za rękę i ciągnąc do wyjścia schodami. Wszyscy biegli za nimi. Ledwo co nadążaliśmy.
Zbiegliśmy ze schodów i usłyszeliśmy alarm.
-Szybko!
Pobiegliśmy do najbliższego wyjścia. Jednak było one i tak bardzo daleko. Za nami biegli już strażnicy. Wywaliłem jakieś butle z wodą o które się przewrócili.
Byliśmy bliżej wyjścia, gdy nagle usłyszeliśmy z góry huk i bieg po schodach.
-Nigdzie nie idziesz Froy- powiedziała osoba za nami.
-O nie, to ona...- powiedział Froy.
-Czyli kto?
-Spójrzcie sami! - krzyknął.
Elfy się za mną schowały. Lekko się odwróciłem z zamkniętymi oczami. Otworzyłem powoli jedno. Jakoś przeżyłem, więc otworzyłem drugie. Przed nami stała jakaś dziewczyna w długich włosach, ciemnych do pasa. Oczach piwnych i muskulaturze o jakiej marzy nie jeden chłopak.
-Kto to jest? - spytała Kiyomi.
-No właśnie Froy.. Kto to?
-To jest właśnie.... -powiedział Froy.
Reklama TVN 📴
Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.
CZYTASZ
|Zakończone| Inazuma eleven Orion no kokuin- ,,Krzyk naszych serc''
Hayran KurguSiedziałem z nią w pokoju... W jej oczach widziałem błysk milona gwiazd. Patrzyła na mnie i się uroczo uśmiechała. -Póki mamy siebie możemy, możemy mieć cały świat! Uśmiechnąłem się do niej lekko. -Tak myślisz? - spytała. - Ja to wiem! - Skor...
