|Zakończone| Inazuma eleven Orion no kokuin- ,,Krzyk naszych serc''

Przemyślenia Froy'a

(Z perspektywy Froy'a)

Na strych wszedł doktor i powiedział, że mamy zejść na obiad. Wszyscy wstaliśmy i poszliśmy na dół. Nalał do misek ramen i nam dał. Zaczęliśmy jeść obiad. Endou powoli skulał się na dół i też dołączył do jedzenia obiadu.
-Jak przy obiedzie puścisz gaz to Cię wypierdole przez okno- powiedział Fudou.
-Już nie puszczę- odparł Endou.
Po zjedzeniu obiadu, wszyscy poszli na górę po za mną. Zacząłem rozmawiać o czymś z doktorem. Ten mnie słuchał i mówił, że to zły pomysł. Jednak i tak postanowiłem, że postawie na swoim. Wróciłem na strych i usiadłem na łóżku. Endou leżał na łóżku, a reszta siedziała na łóżkach i myślała o czymś. Powoli na dworze robiło się ciemno. Fumi przyszła do mnie i się przytulała. Przytuliłem ją mocno i myślałem dalej. Spojrzałem na kartki i myślałem dalej.
-To co teraz? - spytał Hiroto.
-Będziemy tu siedzieć, nie widzisz baranie? - odparł Fudou.
-Jak w przedszkolu... - dodał Nosaka.
-A żebyś wiedział...
- Ja się do nich nie przyznaje... - powiedziała Fumi.
-Ja tym bardziej... - dodał Hikaru.
-Co mówiliście? - spytał Endou z buzią pełną paluszków.
-Nic...
-Boże Endou... -powiedziała Fumi.
-Co? - spytał Endou.
-Już nic... -odparła Fumi.
Każdy położył się w łóżku i leżał w nim. Doktorek przyniósł nam kanapki na strych i poszedł do siebie. Zjedliśmy pare kanapek i leżeliśmy w łóżkach. Było coraz później, więc każdy zasypiał. W końcu, gdy inni zasnęli ja usiadłem do biurka i zacząłem pisać coś na kartce. Trochę czasu mi to zajęło przyznam. Usiadłem na łóżku rozejrzałem się czy wszyscy śpią i podszedłem do łóżka Fumi ostrożnie i powoli. To była misja impossible by innych i jej nie obudzić. W końcu jak byłem przy jej łóżku włożyłem kartkę pod jej rękę i zszedłem na dół, ale zanim to zrobiłem pocałowałem ją w usta. Doktorek był na dole i spojrzał na mnie.
Na kartce pisało ,,...".

Reklamy TVN 📴

Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.