(Z perspektywy Froy'a)
Po kilkunastu minutach szukania, znaleźliśmy lekarza. Spojrzał na nas i na Fumi.
-Weźmy ją na salę numer 1- powiedział lekarz.
-Weźmy? - spytał Endou, ale Hikaru go szturchnął w brzuch.
Poszliśmy na sale numer 1, lekarz odwiązał bluzkę nasączoną krwią i spojrzał na ranę.
-Trzeba to będzie zszyć, ale najpierw wyjąć kule - powiedział lekarz.
Endou zbledł jak to uslyszał. Nosaka spojrzał na Endou i się zaśmiał po cichu. Każdemu z nas chciało się śmiać z Endou.
-Dobrze, możesz mi podać obcęgi te najmniejsze- powiedział lekarz.
-Tak, już podaje...
Zgodnie z prośbą lekarza podałem mu to co chciał. Wyjął kule z uda Fumi.
-Dobrze. Teraz igłe i nici chirurgiczne- powiedział lekarz.
-Już podaje...
Podałem mu igłe i nici chirurgiczne. Zszył ranę Fumi, podłączył ją do kardiomonitora i kroplówki. Następnie wyszedł.
Zostaliśmy sami w sali z nią.
-Już mogę otworzyć oczy? - spytał Endou.
-Tak. - powiedział Nosaka i przewrócił oczami.
Endou otworzył oczy i się rozejrzał z ulgą. Złapałem Fumi za dłoń i byłem na siebie wściekły, że ją na to naraziłem. Jeszcze teraz Nosaka, Hikaru i Endou są w niebezpieczeństwie.
Lepiej być nie mogło po prostu.
A to wszystko to moja wina. Spojrzałem na jej gładką cerę i niewinną twarz. Nagle otworzyła oczy.
-Gdzie my jesteśmy? - spytała Fumi.
-W szpitalu...
-Ulga... - powiedział Nosaka.
-Czemu? - spytała ponownie.
-Bo musieli Ci zszyć udo...
-Musimy uciekać... - powiedziała Fumi.
-Zaraz...
-Froy... Naprawdę, uciekajmy...- dodała Fumi.
-Pod jednym warunkiem...
-Jakim? - spytała Fumi.
- Że cię niosę na barana...
- No dobrze... - odpowiedziała
-A teraz bez żadnych podejrzeń... Trzeba cię od tego odczepić sprzętu i na wózek inwalidzki...
-Czemu? - spytała Fumi.
-Bo w szpitalu jest pełno strażników- wtrącił Nosaka.
- No dobra- odpowiedziała Fumi.
Odczepiłem ją od sprzętu i dałem na wózek inwalidzki. Powoli z nią wyjeżdżałem z sali, gdy nagle do sali weszło dwóch strażników i spojrzało na nas....
Reklama TVN
Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.
CZYTASZ
|Zakończone| Inazuma eleven Orion no kokuin- ,,Krzyk naszych serc''
Fiksi PenggemarSiedziałem z nią w pokoju... W jej oczach widziałem błysk milona gwiazd. Patrzyła na mnie i się uroczo uśmiechała. -Póki mamy siebie możemy, możemy mieć cały świat! Uśmiechnąłem się do niej lekko. -Tak myślisz? - spytała. - Ja to wiem! - Skor...
