Fałszywa gra cieni

Rozdział 16

26 lutego 2002 r., "The Blacksite" godzina 03:14

Mam już dość. Sam nie do końca rozumiem co jeszcze tutaj robię. Jednak nie mogłem pozwolić mu tak po prostu odejść w swoją stronę. Jednak patrzenie jak płaszczy się na parkiecie i pozwala obmacywać obcym mężczyznom zupełnie mnie nie pociesza. Z jednej strony chcę odejść, z drugiej czuję, że muszę zostać. Dziwne przeczucie kieruje moim ciałem i zmusza do kupienia kolejnego drinka. Milczę, gdy znudzony jednym z mężczyzn, podąża za drugim do jego stolika.

- Sarge, jak ty to znosisz? - pytam mimochodem, gdy szatyn w roztargnieniu odgarnia spocone kosmyki z czoła. Nachyla butelkę z ognistą nad moją szklanką, serwując mi kolejną kolejkę. Kątem oka zerka na Draco, wesoło dokazującego na kolanach nowej zdobyczy. A ręce obłapiają nagi brzuch blondyna, badając fakturę delikatnej skóry. Malfoy wystawia język, gdy mężczyzna szepcze mu coś do ucha. Po chwili jego twarz rozświetla promienny uśmiech, a zęby obcego zaciskają się na jego ramieniu. Wygina się, ostro napierając plecami na tors mężczyzny. Wzdrygam się.

- Wolałbym, żeby już wyszedł - stwierdza z goryczą, mechanicznie napełniając kieliszki kolorowymi drinkami, jakiejś grupce młodych, na oko dwudziestoletnich chłopców. - Odliczam czas - przekrzykuje muzykę, niespodziewanie uderzając otwartą dłonią w blat. Po chwili wzdycha, przechylając się w moją stronę. - Nie znoszę jak go dotykają, więc nie patrzę. Pilnuję tylko, by nie dymali go na kanapach, bo to kiepska reklama - oznajmia z wyrachowaniem. Zaskoczony odwracam głowę w jego stronę, zapominając na chwilę o naćpanym Draco. - Liczy się klub. Nie jest moim facetem, nie mam prawa nim rządzić. Dał mi już to jasno do zrozumienia nie jeden raz - oświadcza chłodno, wzruszając ramionami. Ponownie zerka na jasnowłosego, który najwidoczniej zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością, nieprzyzwoicie obejmując obcego nogami w pasie. Również przenoszę na niego swoje spojrzenie. Czarodziej dotyka jego pośladków, unosząc nieco w górę i błądząc ustami po odsłoniętej szyi. Widzę jak Malfoy uchyla błędnie usta, rumieniąc się wściekle. Niemal czuję zapach jego ciała i pożądanie rodzące się między nimi.

- Skąd biorą ecstasy? - pytam zainteresowany, gdy język nieznajomego wsuwa się prosto między uchylone wargi blondyna. W mojej głowie rodzi się myśl, że jeszcze kilka godzin temu, jego usta w taki sam sposób dotykały moich. Tym razem nie widzę nic z jego oczywistego blasku, tylko czystą nieświadomość i targające nim pragnienie. Praktycznie wcale nie reaguje, pozwala się obłapiać, co jakiś czas ratując szarpaniem mężczyzny za włosy. A jego klatka piersiowa unosi się i opada szybko w oczywistej ekstazie. Zaciskam pięść, ignorując sarkastyczny uśmiech barmana.

- Valian za dużo kombinuje z mugolskimi dilerami. Wydaje mu się, że to przede mną ukryje. Boi się zwolnienia. A ja niestety mam do niego słabość. Jak do każdego z nich. To dobre dzieciaki, tylko strasznie zagubione. Blondie jest najmłodszy i najbardziej niedoświadczony, dlatego próbuje się zaklimatyzować. Uwielbiam jego niewinność i bywa naprawdę uroczy. No i jest świetny w łóżku... Tylko jego strach przed byciem odrzuconym strasznie go gubi. Nie pozwala nikomu zbliżyć się do siebie dwa razy. Myśli, że nikogo nie potrzebuje i liczą się tylko pieniądze. Ze swoją potęgą, bystrością i urokiem osobistym mógłby być...

- Kimś wielkim, wiem - ucinam sucho, zerkając jak blondyn niemal pozwala pożreć się łapczywym ustom obcego czarodzieja. A jego twarz wyraża czyste, ekspresyjne podekscytowanie. Gdy ręka nieznajomego powoli wkrada się w jasne włosy, zmuszając by blondyn odchylił głowę , wzburzony Sarge przeskakuje przez bar. Obserwuję, jak w jednym susie zjawia się przy blondynie, odciągając go od nieznajomego. Prycham pod nosem, jednocześnie nie mogąc oderwać wzroku od różowych ust chłopaka, błyszczących od śliny. Czarodziej, z którego kolan został ściągnięty Malfoy, zaczyna się awanturować. Podrywa się z miejsca, łapiąc blondyna za przedramię. Patrzę jak usta jasnowłosego wykrzywiają się w grymasie nieskrywanego bólu. Opróżniam zawartość szklanki, obserwując to dziwne wydarzenie. Szatyn mierzy różdżką w gardło klienta, gdy blondyn wiesza się na jego ramieniu. Wysuwa koniec języka, dotykając nim kolczyka w uchu szefa, drażniąc go swoją bezpruderyjnością. Coś dziwnego każe mi zareagować, jednak nie ruszam się z miejsca. Patrzę jak szepcze mu coś do ucha, by zaraz uśmiechnąć się dwuznacznie w moją stronę. Mrugam dwukrotnie, czując nagłą suchość w gardle. Szybko upijam łyk whisky, delektując się goryczą na języku. Wtedy obcy łapie Malfoya w pasie, przyciągając do siebie zachłannie. Draco, który najwidoczniej stracił już cierpliwość, odpycha mężczyznę. Zdenerwowany barman bez słowa rusza w moim kierunku, popychając po drodze dwóch kolegów osiłka. Draco całuje obcego w policzek, po czym odsuwa się, ku jego niezadowoleniu. Już zaraz rusza w moim kierunku z gracją. Manewruje między zainteresowanymi nim mężczyznami, jakby płynąc nad podłogą. - Nawet nic nie mów - warczy w moim kierunku Sarge, a potem znika w pomieszczeniu za barem. Jestem niemal pewien, że wyszedł zapalić. Tymczasem Draco zjawia się tuż przy moim boku. Posyła mi drwiący uśmiech, wyplątując whisky z mojej dłoni. Obserwuję jak przykłada ją do ust, krzywiąc się przy tym nieznacznie. Po chwili znów rozpromienia się drwiąco, oblizując językiem krawędź szklanki.