~ŞÛRÎDE~

BÖLÜM 26(احساس )

Hissetmek: احساس

Bir insanı delirecek şey, ona yasaklanmış bir duyguyu hissetmesini istemektir.

آنچه فرد را دیوانه می کند این است که از او بخواهید احساس ممنوع کند.

İnstagram adresi: blu_mona

Takip etmeyenler için hatırlatma. Duyuru ve alıntılar için beni takip edin ❤

Yeni kurgum ÇÖL AHUSUNA beklerim🖤

*

"Ne var Mustafa Efendi!". Ezo'nun alttan almaya niyeti yoktu. Mustafa bir kapıya bir Ezo'nun sinirli yüzüne bakıyordu. Onun bağırmak için ağzını açtığını gördüğünde hiç düşünmeden belinden tutup kendine çekti. Ve susturmak için hamlesini yaptı.

Kollarında çırpınan kadının susması için yapabileceği tek şeyi yapmıştı. Ağzını kapamak. Lanet olası ağzı hiç susmuyordu. Sürekli Mustafa hakkında olumsuz konuşmak için yaratılmış gibiydi. Mustafa konuyu uzatmaması gerektiğini söylesede Ezo onu dinlememişti. Baş parmağıyla küçük ama dolgun dudaklarını kapatmaktan başka çaresi kalmamıştı. Parmağının altında ki kırmızı dudaklar gözlerinin oraya kaymasına neden oluyordu. Hele de ne kadar yumuşak ve sıcak olduklarını farkettikten sonra.

Ezo bu yakınlıktan huzursuz olmuş ve geri çekilmeye çalışılıyordu. Fakat hem belindeki hemde dudakları üzerinde ki el geri çekilmesine engel oluyordu. Kafayı yemiş olmalıydı. Her fırsatta ona dokunmayı adet edinmişti. Onu uyarmalıydı. Hoş daha önce de uyarmıştı lakin Mustafa efendinin onun uyarısını dinlemeye niyeti yoktu anlaşılan. Onun tarafından alt edilmek sinirini bozuyordu. Tamam artık onunla bir yola girmeyi kendi de kabullenmemişti. Fakat bu yolda bu yakınlığı kabul etmeyecekti. Aynı yolu yürümek için el ele diz dize olmanın gereği yoktu.

Mustafa her saniye giderek daha da kararan bakışlarla karşılık veriyordu sardığı kadına. Allah kahretsin ki yalan söyleyemezdi. Abisinin karısından etkilenmişti. Konuşmak için aralanan ağzı ve elinim değdiği ıslaklık onu başka diyarlara sürüklüyordu. Geri çekilmeliydi. Bu ihaneti hem Iraz'a hemde ağabeyine yapamazdı.

"Bıraksana!".

Geri çekilmek için sıraladığı tüm nedenler aklımdan teker teker uçup gidiyordu Ezo ağzını kıpırdattıkça. Ona dokunmaması gerektiğini bilmese şu an onu öpebilirdi bile. Utandı bu hislerden. Karısı öldüğünden beri hiç bir kadına göz ucuyla bile olsun bakmadığından olsa gerek diye düşündü bu hislerin. Aslında karısına ihanet etmenin yanı sıra kiminle ihanet ettiğinin önemini taşıyordu içinde.

Evet Iraz ölmüştü. Evet onu hala çok seviyordu. Ama Mustafa hayatına devam etmeliydi. Kendi için olmasa bile kızı için devam etmeliydi. Elbette bir kadın olmadan hayatına devam edebilirdi ve yine kızına iyi bir baba olur sorumluluklarını üstlenirdi.

Fakat durum çok farklıydı. Kızının doğduğundan beri bir annesi vardı. O annesizliği hiç tadamamıştı. Şimdi onu bundan mahrum etmek istemiyordu. Ayrıca Ezo'nun da bu evliliğe ihtiyacı vardı en az kendisi kadar. Turna'dan ayrılmayacağını biliyordu. Evlenmeden yanında da duramazdı. İkisi de kızları için fedakarlık yapıyorlardı.

Geçen beş sene gibi olacaklardan kaçıp kızını bir daha yalnız bırakmak istemiyorsa bu evlilik olmalıydı. Beş yıl boyunca kadınsız yaşamıştı Mustafa. Ömrünün sonuna kadar da giderdi böyle. Çünkü Iraz'dan başka bir kadına dokunma fikri midesini bulandırırdı. Ama Ezo. O öyle olmamıştı. Nedenini anlayamıyordu. En imkansız ve en olmamaması gereken kişi o iken Mustafa ondan etkilenmişti. Adamlığına yediremiyordu bu durumu.