46. Bölüm(2. Kitap)

1.6K 77 14
                                    

İnstagram=_arikubra

46.Bölüm(2. Kitap)

1 Hafta sonra

Bugün Agah'ın hastaneden çıkış günüydü. Bir haftadır kardeşim uyurken dışarı çıkıp iş aramıştım ama bulamamıştım. Eski iş yerime de gitmemiştim. Çünkü o iş yerini bana Tankut Aras ayarlamıştı. Nereye gidersem gideyim hiçbir yer beni kabul etmemişti. Babamdan haberim yoktu. Aslında onun yüzünü bile görmek istemiyordum. Annem de babam da birbirlerinden beterdiler. Annem olacak o kadın da benimle beraber nöbet tutmuştu. Bazen onları Mira ile beraber kendi evlerine yollamıştım. Daha doğrusu o kadına söyleyeceklerimi Mira'ya söyleyerek o kadına da iletmiştim. Agah'la aram epey düzelmişti. Pamir denen adam bu süreçte durmadan rüyalarıma da girmişti. Git gide kafayı yiyecek hale gelmiştim. Sürekli onu kanlar içinde görüyordum. Bu süreçte hastanede kalmıştım ancak kardeşim bugün çıkacaktı. Kardeşim çıktığında benim de kalacak yerim olmayacktı. Nükhet abla kendi evinde kalmamı söylese de ben babam denen o adamla denk gelme ihtimalini bile kaldıramazdım. Bugün tekrar iş arayacaktım. Merih bana kalacak yer ve bir iş ayarlayacağını söylese de onu reddetmiştim. Okul işini de bir süreliğine rafa kaldırmak zorunda kalmıştım. Önce bir iş ve kalacak yer bulmalıydım.

Merih işlerinden fırsat buldukça hastaneye gelmişti. Zaten yokluğumda işlerini çok aksattığını duydum. Tankut Aras'la hiç muhatap olmamıştım. Annem olacak o kadın ara ara benimle iletişime geçmeye çalışsa da ben bu çalışmalarını tamamen yok saymıştım. Agah'ın doktoru inşallah bugün kardeşimin tamamen iyileştiğini söyleyecekti. Dün bütün gece bunun için dua etmiştim. Şimdi sabahın çok erken vakitlerindeydik. Kardeşimle aynı odada kalmıştım. Annem olacak o kadınla Mira'da Tankut Aras'ın evine kalmaya gitmişlerdi. Bu arada aynı odada olmamızdan faydalanan annem birkaç akşam önce Agah uyurken bana bir cümle kurmuştu. Aslında merak ettiğim bir sorunun cevabını vermişti ama söyledikleri umrumda değilmiş gibi davranmıştım.

Annemin babamla resmi nikahı varken Tankut Aras'la nasıl evlendiklerini merak ediyordum. Annem de bu merakımı kurduğu şu cümleyle gidermişti:

"Babanla aramızda yalnızca dini nikah vardı. Bizim hiç resmi nikahımız olmadı.. Sizi terk ettiğim gün, babanı boşamıştım. Belki hatırlıyorsundur."

Aslına bakarsanız bu ayrıntıyı hiç hatırlamamıştım. Artık önemsemiyordum. O konuşsa da ben bu cümlelerinden başka hiçbir konuşmasını dinlememiştim. Artık önüme bakmam gerekiyordu. Bunu kardeşlerim için yapmam gerekiyordu. Annem defalarca benden af dilemişti. Bense hiç onu duymuyormuş gibi yapmıştım.

Şimdi ise hep beraber Agah'ın odasındaydık. Ben kardeşimi giydirmiştim. Her ne kadar annem bunu kendisi yapmak istese de Agah biz tartışmaya girmeden kıyafetlerini ablasının yani benim giydirmemi istemişti. Bu isteğine annem bozulsa da annem yüzündeki gülümsemeyi indirmeden herkesle beraber dışarı çıkmıştı. Agah eşofman pantolonunu kendisi giyinmişti. Ben de üzerine sıcak tutması açısından kazağını giydirmiştim. Agah'ın kıyafetleri oldukça pahalı ve kaliteli görünüyordu. Agah'ın dikkatini hiç çekmemişti. Yüzü hala yorgun görünüyordu. Aslında biraz daha hastanede kalması gerektiğini söyleseler de Agah artık eve gitmek istediğini söylemişti. Zaten önemli bir şey olduğundan değil, biraz daha durabilir demişlerdi. Şimdi ise kardeşimi annem olacak o kadının evine götürecektim. Ben kardeşimi o kadının ellerine emanet edecektim. Hayır, sadece yatmadan yatmaya başka yere gidecektim. Hala iş bulamamıştım. İş bulmam gerekiyordu ama bulamamıştım. Sonunda Agah tamamen hazır olduğunda kardeşimin yüzüne baktım. Annem olacak o kadının getirmiş olduğu bez parçasını hasta yatağının yanında bulunan çekmecelerin üzerinden aldım. Parmaklarımın arasında duran bez parçası canımı yaksa da kardeşimin iyileşmiş olduğunu aklıma kazıdım. Kardeşimin saçları gelecekti. Agah yatağın üzerinde oturmuş bana bakarken ben de daha fazla uzatmadan elimdeki bez parçasıyla kardeşimin yanına gittim. Şimdi Agah'la birbirimizin gözlerinin içine baktık. Agah'ın yüzünün asık olduğunu görünce önünde yeniden bacaklarımın üzerine çöktüm. Onunla bu meseleyi konuşmalıydım.

Dilşah +18 (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin