12.BölüM

10.8K 193 9
                                    

Aras'tan

Eve geldiğimde koltuğa uzandım ve Alya'yı düşündüm kavga ettikten sonra konuşmadık ve şuan saat gece 1 bütün gün bana mesaj atmadı kesin onu çok kırdım ya telefonu elime alıp mesaj atmaya karar verdim acaba cevap verir miydi bilmiyorum ki büyük ihtimalle vermezdi çünkü ona bilmeden kızdım ama çok sinirliyim bana haber vermeden arkadaşıyla buluşuyor ve o arkadaşı erkek bende mesaj atmayacağım bakalım kim daha gururlu Alya hanım ama bana ayrılmak istiyorum dedi acaba ciddi miydi yoksa sinirle mi söyledi birdaha konusunu açmaz umarım çünkü ben ondan ayrılamam nasıl yaşarım ben onsuz o yazabilir mi acaba çok sinirlerim bozuk şuan uyumam lazım kendimi koltukta yatar pozisyona getirip uyumaya çalıştım .

Alya'dan
Aras gitti ve ben yine bittim onu kovdum çünkü çok sinirliydim bana bilip bilmeden bağırdı üstelik kolumu morartti gerçekten artık ben yaşadığım hiçbirşeye katlanamıyorum ne ara bu kadar güçsüz oldum ben çok güçlü bir kızdım ateşten sonra tamamen dünyadan bağlantım koptu ama kendimi dışarıya daha güçlü gösteriyorum ama kendi içimde yaşadığım şeyleri kimse bilemez çok acı çektim ben neden böyle oluyor ben daha 14 yaşında iken kardeşimi kaybettim hayatım mahvoldu daha sonra ateşle sevgili olduk beni aldattı onun üstüne babam kalp krizi geçirip öldü .Ve annem ne zamandan beridir ortalıkta yok en son bir yere gidiyorum diye birşey söylemişti sonra beni aramadı ve sormadı yani terketti.çok yalnızım yaşamak bana çok zor geliyor artık Aras'ta herşey de çok üstüme gidiyor kimseye inancım ve güvenim kalmadı bundan sonra kimse beni göremeyecek bunları düşünürken gözyaşlarımın ne ara aktığını bile farketmedim yataktan kalktım ve banyoya girdim yüzümü iyice yıkayıp çıktım arasla kavga edince kendimi çok kötü hissediyordum o zaten yalnızım birde o üstüme gelince beni sevmediğini düşünüyorum ve daha çok kötü hissediyorum banyoya girip elime jileti aldım ve çıktım daha sonra oturup o beni öldürecek darbeyi bileklerime vurdum yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başladı ve kollarım uyuştu daha sonra kendimi karanlığa teslim ettim.

Aras'tan

Telefonun sesiyle gözlerimi açtım kimdi şimdi bu pezevenk ya beni güzel uykumdan uyandırıyor zaten çok yorgunum birde kimsenin çenesini dinleyemem biraz kendimi düzeltip oturur pozisyona geldim ve telefona baktım arayan mertti telefonu meşgula aldım mert uğraşamam kardeşim şimdi seninle tekrar aradığını farkedince bir küfür savurup telefonu açtım

"Ne var lan ne arayıp duruyorsun"

"Araas "

"Ne oldu lan kötü birşey mi var "

"Aras Alya intihar etmiş  hastanedeyiz gel çabuk"

Dediğinde donup kaldım benim sevgilim ölecekmiydi şimdi hayır hayır yaşayamam onsuz

"Hangi hastane çabuk söyle!!!"

"...... Hastanesi"

Dediğinde direk yüzüne kapattım ve hemen dışarı koşup arabaya bindim son hız sürüyordum arabayı hayır Alya sana birşey olursa bende kendimi öldürürüm güzelim bütün suç benim üstüne gitmeseydim böyle olmayacakti onun o narin bedeni bu kadar stresi kaldiramazki Allah belami versin benim diyip direksiyona vurdum ona birşey olursa benim hayatım biterdiye düşünürken hastaneye vardığımı farkettim ve oradaki birine alyanin yerine sorup öğrendim ve oraya  gittim mert ve Eylül oradaydi Mert yanıma gelip

"Kardeşim iyi misinn"

Halimi görünce iyi misin diye sorması gerçekten çok saçmaydı ağlamaktan harap olmuş gözlerimle ona baktım konuşmak istemiyordum ben sadece alyami istiyordum o ölürse benim de kalbimi gömmüş olurlar .

"İyi değilim mert görmüyormusun Alya benim  hep benim yüzümden ona bağırmak istemedim onu kırmak istemedim ona birşey olursa benim yüzümden olacak onun mavilerine bir daha  bakamiyacağım mertt sen benim neler yaşadığımı biliyorsun ben hiç aşık olmadım bu kız beni hayata bağladı ona birşey olursa bende kendimi öldürürüm lan!!!"

"Aras sakin ol lütfen bak sen böyle yaparsan Alya uyanınca seni böyle görecek ve kötü olacak kendine gel lütfen ona birşey olmayacağına inanıyorum seni birakmaz  ben bu zamana kadar neler yaşadığını da biliyorum o çok güçlü bir kız!"

Dedi Eylül yanıma gelerek daha sonra ameliyathaneden doktorun çıktığını gördük hemen yanına koştum

"Alya nasıl doktor lütfen iyi olduğunu söyle "

"Alya hanım gayet güçlü bir kız kollarına dikiş artık  stres vb şeyler yüzünden gerçekleşmiş büyük ihtimalle ama bu dönemlerde hiç stres yapmaması gerek bu ona kötü şeyler yapabilir onu burada bir gün daha tutup taburcu edeceğiz.

Dedi ve gitti umarım biran önce çıkarsın ve uyandığında beni affetmiş olursun Alya eğer bana yabancı gibi bakarsa ben yaşayamam .

1 Gün Sonra

Aras'tan

Birazdan Alyamı çıkaracaklardı yoğun bakımdan gün geçtikçe durumu iyiye gidiyordu ve ben biraz olsun rahatlamıştım tek sorun uyandığında  bana tekrar sevgiyle bakmasıydı.Yoğun bakımin kapısı açıldığında Alyamı çıkardıklarını gördüm bu arada Eylül ve Merte ayla ile  özel bir şey konuşacağımı söyleyip yolladım. Alyayi özel odaya götürdüler bile bende arkalarından gittim bir saat sonrasina kadar uyanacağını söylediler.

1 Saat Sonra

Koltukta uyuyakalmıştım

"Aras" diye bir mırıltı duyduğumda hemen gözlerimi açtım alya o güzel gözlerini açmıştı sonunda yanına gidip elini tuttum

"Söyle güzelim"

"Aras seni çok seviyorum "

"Bende seni seviyorum güzelim nasıl hissediyorsun kendini"

"Kötü hissediyorum Aras ama sen yanımda olunca biraz daha iyi oldum "

"Seni hiç bırakmayacağım güzelim bundan sonra hiç üzmeyceğim tamam mı bir daha böyle birşey olmasına izin vermem"

Dediğimde hafif güldü ve daha sonra doktorun içeriye girdiğini farkettim  Alya ya birkaç soru sordu ve yarın taburcu olacağını söyleyip gitti.

Ertesi Gün

Alya ile eve gidiyorduk sevgilim biraz daha iyiydi. Ve hemen çenesi açılmıştı tabi yol boyunca susmadı eve vardığımızda bu arada benim eve getirdim içeriye getirip uzandırdım

"Ya Aras hep böyle bana bebek muamelesi mi yapacaksın ben kalkmak istiyorum"

"Hayır uzan beni sinir etme"

"Of Aras ya sen beni sinir ediyorsun hem gelsene biraz buraya sen"

Dediğinde gidip yanına oturdum

"Sen çok mu ağladın"

Dedi ve hafif güldü ve bana sımsıkı sarıldı kafasını boynuma gömüp küçük bir öpücük kondurdu daha sonra ayrılıp gözlerime baktı

"Aras ben seni çok seviyorum o gözlerin benim hayatım bir gözyaşına kurban olurum bir daha benim için kendini üzme "

"Söylemesi kolay Alya hanım birde not bırakıp intihar etmek ne ya hiç mi düşünmedin beni veya seni seven insanları"

"Aras bunalımdaydım resmen seninle kavga ettik eskileri düşündüm ateş ,kardeşimin olumu,babamın ani ölümü ,annemin beni terketmesi benim kimsem yok diye düşündüm Aras "

"Ben senin neyinim Alya ya beni düşünmedim diyelim  sen ölseydin bende kendimi öldürecektim biliyormusun"

"Aras lütfen kapatalım konuyu"

Dediğinde ters ters baktım kendisine ve dudaklarina yapıştım o aç kaldığım dudaklarına gömüldüm ben kendisini sert bir şekilde öperken kendisi karşılık veriyordu olayın şokundan yeni çıkmıştı sanırım bu yüzden geç karşılık verdi o bittigim dudaklarından ayrılıp kendimi biraz geriye çektim ve tekrar yapıştım dudaklarına susamış gibi öpüşüyorduk beni tahrik ediyordu ama doktor fazla yorulmamasını söyledi biraz daha öpüştükten sonra dudaklarından ayrıldım ve alnını anlına dayadım nefes nefese kalmıştık

"Bu dudaklar benim yaşamam için gerekli sevgilim..."

TUTKU (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin