My Pressure Ex

Chapter 88 : Mind Blowing

Zuan's POV.

Living Room...

"Hwag mo nang pag-isipan yung malaking offer sayo. Pwede ka naman nilang bigyan nang malaking break dito after mo manganak. Hwag kana kasing umalis Zuan" pagpupumigil sa akin ni Mek habang binabasa  ang Open Letter na parang masasabi kung kontrata na ee, kasi it shown na kung anu yung mangyayari at kung anu ang magiging katayuan at position ko sa company nila. Magiging head Writer and Editor in chief lang naman ako sa kanila. Malaking break nga yun para sa akin. But how come nga na talikuran ko ang pangarap para lang makaiwas lang kay Harris at sa pamilya nya.

"Masama ba kung mag-isip muna ako sa offer nila, ayokong magpadalos-dalos Mek. Alam nyo naman kung anung sitwasyon ko diba?" Malungkot kung sagot then nginitian na lamang nya ako.

"No, pressure ahh, sorry na but  desisyon mo pa din ang masusunog Zuan. Kung saan mo gusto oh saan ka man masaya, susuportahan ka namin ng magiging baby natin" niyakap ko si Mek then maiyak-iyak kaminpareho that time.

"Maraming salamat, medyo kakailanganin ko muna nang mahabang panahon para pagdesisyonan to Mek" tumango si Mek saka pinisil ang kamay ko at tumayo eto.

"Ohh sige, ikukuha na muna kita ng gatas at vitamins mo ahh, dyan lang muna kayo ni Baby Juan Mateo" sabi ni Mek. Kung  di nyo natatanong nakapili na ako ng ipapangalan sa baby boy ko. Ang cute nya diba. It's baby Juan Mateo Garcia, syempre single parent kaya sa last name ko sya isusunod.

------------

Makalipas ang ilang sandali.

Tumitingin ako ng mga bagong labas na books sa dati kung company noon nang biglang umihip ang malakas at napakalamig na hangin sa bintanang kaharap ko.

Noong una hindi ko pinansin yun.

Ilang lang segundo lang ang nakalilipas, bahagyang kumislap ang ilaw. Kaya naman napatayo ako. At talagang lalong lumakas ang ihip ng hangin noon. Kaya hindi ko na hinintay pa si Mek para ipasara ang bintana. Tumayo na ako at kusa ko nang sinara ang hintana para hindi na to hanginin.

Slowmotion...

Natigilan ako nang makita ko sa harap ng gate si Lorendzo at kumakaway eto.

🙌....(Lorenzo)

😒😒😒...tinignan ko sya na para bang walang pakialam.

Then suddenly. Biglang namamatay sindi ang ilaw sa living room kaya naman hinawi ko ang kurtina nang bitana para isnabin si Lorenzo at matignan nga kung anung problema nang ilaw na to'.

--------

Palabas na sana ako para pumunta sa may main electrical room nang bigla akong makasalubong ni Mek dala ang mga vits. at gatas ko.

"Saan ka pupunta?" Tanong nya then tinignan ko sya.

"Namamatay-matay kasi yung ilaw kaya pupunta sana ako sa likod para tignan baka kung may mga short circuits na nagaganap doon" sagot ko then kunot noong tinignan ako ni Mek

"Anung namamatay-matay ang ilaw? Ee ni hindi nya nawala ee. Anu bang nangyayari sayo Zuan?" Sagot nya kaya namam nagtaka ako.

"Tatlong besis kayang namatay. Baka naman abala ka lang sa ginagawa ko kanina kaya hindi mo napansi" pagpupumilit ko.

"Alam mo, hindi talaga namatay yung ilaw okay. Akala mo lang siguro yan kasi nakatutok ka sa phone mo, ee nasilaw ka lang siguro kaya akala mo dumilim at namatay ang ilaw." Pagpapaliwanag ni Mek then inalalayan nya akong bumalik sa living room.