Black Love {Dramione Fanfiction}

Part 34

Πλευρά Ερμιόνη & Ντράκο

Κάθομαι στον καναπέ περιμένοντας την Ερμιόνη να ξυπνήσει ύστερα από το βασανιστήριο που της έκανε η Μπέλατριξ. Και μόνο που αυτή την στιγμή είμαι δίπλα της εξακολουθεί να κινδυνεύει σε μεγάλο βαθμό. Ο πατέρας μου θα έχει μαζέψει όλους τους σκοτεινούς και θα με ψάχνει. Δεν μπορώ να την αφήσω όμως. Μέχρι να ξέρω ότι είναι κάπου ασφαλείς δεν μπορώ να την αφήσω. Παρατηρώ να ανοίγει σιγά σιγά τα μάτια της και την πλησιάζω. Με αντικρίζει μπροστά της και ύστερα κοιτάζει γύρω της. 

"Που βρίσκομαι;" λέει σιγά και πιάνει το κεφάλι της 

"Είσαι μαζί μου. Που σημαίνει ότι είσαι ασφαλείς." με κοιτάει και χαμογελάει. Ανταποδίδω το χαμόγελο ενώ χαϊδεύω το πρόσωπο της. Σηκώνει το μισό κορμί της όρθιο και πέφτει στην αγκαλιά μου. Με κοιτάζει έντονα στα μάτια ενώ εγώ παίρνω μια βαθιά ανάσα. 

"Πως αισθάνεσαι;" την ρωτάω 

"Έχω έντονο πονοκέφαλο." απαντάει και προσπαθώ να δω άμα έχει πυρετό. Δεν είναι ζεστή όμως. 

"Θα είναι από το βασανιστήριο που σου έκανε η Μπέλατριξ. Λογικό το βρίσκω." την πλησιάζω περισσότερο και της δίνω ένα απαλό φιλί στο μέτωπο. Χαμογελάει καθώς τα χείλη μου πλησιάζουν σε απόσταση από τα δικά της. 

"Νομίζω νιώθω λίγο καλύτερα." λέει και χαμογελάμε ο ένας στον άλλον. Τα χείλη μου ενώνονται με τα δικά της και φιλιόμαστε απαλά. Με βοηθάει να βγάλω το πουκάμισο μου και εγώ την βοηθάω να βγάλει την μπλούζα της. Πηγαίνω από πάνω της ενώ ακουμπάει τα πόδια της γύρω από την μέση μου. Συνεχίζω να αφήνω απαλά φιλιά στον λαιμό της και να κατεβαίνω όλο και πιο κάτω στο κορμί της. Αφαιρώ από πάνω της το σουτιέν και γλύφω τις ρόγες της ενώ ταυτόχρονα τις δαγκώνω. Κατεβάζω το παντελόνι της και αρχιζω να μπαινοβγαίνω με τα δάχτυλα μου μέσα στην περιοχή της. Ταυτόχρονα την φιλάω και αναστενάζει μέσα από τα φιλιά μας. Νιώθω τα χέρια της να κατεβάζουν το παντελόνι μου και να τον βγάζει έξω. Αρχίζει να τον τρίβει μέχρι να γίνει υγρός. Σε λίγα λεπτά έχω ακουμπήσει τα πόδια της πάνω στους ώμους μου και μπαινοβγαίνω μέσα της χωρίς σταματημό μέχρι να τελειώσω. 

Πλευρά Χόγκουαρτς 

"Είναι όλα δικό σου λάθος! Εσύ φταις που ο γιος μας κατάντησε έτσι!" μου λέει ο Λούσιους καθώς με ρίχνει με δύναμη κάτω στο πάτωμα. Πονάω όμως αντέχω.

"Δεν θα αφήσω να κάνεις τον γιο μας σαν εσένα." γελάει και με πλησιάζει 

"Και όμως. Ο Ντράκο θα γίνει σαν εμένα. Όλοι οι οικογένεια Μαλφόι ανήκει στην σκοτεινή πλευρά. Μετά από μένα σειρά έχει ο Ντράκο. Είτε το θέλει είτε όχι πρέπει επιτέλους να το δεχτεί." κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά και γελάει μαζί μου