Black Love {Dramione Fanfiction}

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Part 10

Ντράκο Μαλφόι

Έχουμε έρθει στο απαγορευμένο δάσος και ο Σείριος προσπαθεί να με ηρεμήσει. Να με επαναφέρει στην καλύτερη έκδοση του εαυτού μου. Στον Μαλφόι που δεν είχε τον Θανατοφάγο μέσα του.

"Ντράκο, κοίταξε με!" φωνάζει ο Σείριος και τον κοιτάζω

"Θα σκοτώσω σίγουρα κάποιον ασήμαντο μαγκλ της σχολής και δεν με ενδιαφέρει το τι έχεις να πεις!" λέω και όταν πάω να φύγω με τραβάει προς τα πίσω και ακουμπάει τα χέρια του στο κεφάλι μου. Με βάζει να δω το παρελθόν του. Μπορώ να δω τον Σείριος στην ηλικία μου να μεταμορφώνεται σε λυκάνθρωπο και να επιτίθεται σε ανθρώπους. Να σκοτώνει ανθρώπους. Τον βλέπω να χάνει τον έλεγχο σαν λυκάνθρωπος. Και είναι τόσο άσχημο. Με αφήνει και πέφτω κάτω στο έδαφος. Τον κοιτάω περίεργα και αναστατωμένος. Με πλησιάζει και με βοηθάει να σταθώ ξανά στα πόδια μου.

"Δεν είσαι ο μόνος που έχει χάσει τον έλεγχο Ντράκο! Μην ξεχνάς ότι είμαι λυκάνθρωπος. Νομίζεις ότι στην αρχή ήταν εύκολο; Δεν είχα ιδέα τι έκανα. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν το πώς θα βρω τροφή ανάμεσα σε ανθρώπινη σάρκα." λέει και αναστενάζω

"Μέχρι που κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι λύση. Επειδή πλήγωνα ανθρώπους. Αθώους ανθρώπους που πίσω έχουν οικογένεια. Γονείς και παιδιά." συμπληρώνει και εγώ το μόνο που κάνω είναι να πάω να καθίσω σε ένα κορμό δέντρου μετανιωμένος για όλα αυτά που με κάνει να νιώθω ο Θανατοφάγος μέσα μου. Τον άφησα να με ελέγξει ξανά και νιώθω τόσο άσχημα. Ο Σείριος έρχεται και κάθεται δίπλα μου. Με αγκαλιάζει και στη συνέχεια με κοιτάει.

"Κάθε φορά που νιώθεις ότι θες να κάνεις κακό σε κάποιον να έρχεσαι να με βρίσκεις. Πάντα θα σε βοηθάω. Μέχρι να μάθεις να το ελέγχεις. Εντάξει;" συμφωνώ με τον Σείριος και αρχίζουμε να γυρνάμε στο Χόγκουαρτς.

"Που θα μείνεις απόψε Σείριος;" τον ρωτάω

"Το δάσος έχει γίνει το σπίτι μου πλέον." σταματάω να περπατάω και τον αντικρίζω παράξενα

"Μένεις στο δάσος;" ρωτάω ενώ γελάει

"Μην ανησυχείς Ντράκο. Ξέρω πως να επιβιώνω." κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά και το βλέμμα μου πέφτει στο σπίτι του Χάγκριντ που είναι ακριβώς απέναντι. Έχω πολύ καιρό να δω τον Χάγκριντ. Από τότε που το Χόγκουαρτς έγινε σκοτεινό εξαφανίστηκε. Γύρω από το σπίτι του υπάρχουν παράφρονες και νευριάζω. Πλησιάζω με τον Σείριος και μόλις οι παράφρονες τον βλέπουν πηγαίνουν κοντά του απειλητικά.